صبح‌صادق ـ به نظر شما چرا مدعیان تقلب در انتخابات به اردوکشی خیابانی روی آوردند؟
سردار جوانی: برای پاسخ به این پرسش باید ماهیت‌شناسی درستی از حوادث سال ۸۸ داشته باشیم. در خصوص ماهیت آن حادثه دیدگاه‌های متفاوتی مطرح است و طرفداران هر یک از این دیدگاه‌ها، به این پرسش پاسخی متفاوت از دیگران می‌دهند. به نظر من اردوکشی خیابانی، بخشی از یک سناریوی از قبل طراحی شده بود. به عبارت دیگر اردوکشی خیابانی از قبل انتخابات طرح‌ریزی شده بود.
صبح‌صادق ـ چه دیدگاه‌هایی در مورد حوادث ۸۸ وجود دارد؟
دیدگاه‌های گوناگونی وجود دارد، اما دو دیدگاه کلی و کاملاً متفاوت از برجستگی خاص برخوردار است. براساس یک دیدگاه، حوادث سال ۸۸ دارای ماهیتی براندازانه بود و براساس دیدگاه مقابل، این حوادث بدون برنامه‌ریزی قبلی و به دلیل تردید یک جریان نسبت به نتیجه انتخابات رخ داد.
صبح‌صادق ـ کدام‌یک از این دو دیدگاه را صحیح می‌دانید؟
من معتقدم برای اثبات دیدگاه اول که می‌گوید آن حوادث توطئه بود و ماهیتی براندازانه داشت دلایل فراوانی وجود دارد ولکن برای دیدگاه دوم هیچ دلیل معقول و محکمه‌پسندی وجود ندارد. در طول چهار سال گذشته و به‌ویژه در روزهای پس از انتخابات ۸۸، دلایلی که از سوی مدعیان تقلب و یا هواداران آنان مطرح گردید، بسیار مضحک و غیر منطقی بود. آن‌قدر این دلایل ضعیف بود که در همان ابتدا مدعیان تقلب در انتخابات عقب‌نشینی کردند و گفتند منظور از تقلب، مجموعه مسائلی مرتبط با فرایند انتخابات است. اما آقای موسوی مدعی جابه‌جایی آرا شده بود و بر این اساس هوادارانش را به خیابان‌ها کشاند و عده‌ای از هم‌جریانی‌های ایشان هم با وی همراهی کردند.
صبح‌صادق ـ منظور از هم‌جریانی‌ها چه کسانی هستند؟
همان‌هایی که در انتخابات از او حمایت کرده بودند. افرادی چون خاتمی که‌در کنار موسوی قرار گرفت. آقای کروبی هم که همان حرف موسوی را زد. چهره‌های اصلی جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین و مجمع روحانیون مبارز در کنار موسوی قرار گرفته و او را در ادعایش مورد حمایت قرار دادند.
صبح‌صادق ـ ادعای تقلب که از سوی موسوی و کروبی مطرح شد به چه معنا بود؟
جبهه اصلاحات و هواداران موسوی، در آستانه انتخابات وی را پیروز قطعی انتخابات می‌دانستند. خود آقای موسوی ���هم در روز پنجشنبه ۲۱ خرداد خود را پیروز انتخابات مع��فی کرد. روز جمعه ۲۲ خرداد ۸۸ چندین سایت خبری در گزارش‌های خود، اخبار ���و گزارش‌هایی را منتشر ساختند که مبتنی بر آنها آقای موسوی توانسته بیشترین آرای مردم را به خود اختصاص دهد. در ساعات پایانی شب ۲۲ خرداد و قبل از آنکه شمارش صندوق‌ها شروع شود، آقای موسوی طی مصاحبه‌ای با خبرنگاران داخلی و خارجی اعلام داشت براساس گزارش‌های رسیده از سراسر کشور، آرای اکثریت مردم به او بوده و بر همین اساس از هواداران خود خواست برای برگزاری جشن پیروزی آماده شوند. بنابر��ین ادعای موسوی در روز شنبه ۲۳ خرداد ۸۸ مبنی بر انجام تقلب در انتخابات، به معنای جابه‌جا کردن آرای مردم از سوی دست‌اندرکاران انتخابات است. این ادعا یعنی اینکه مسئولان و دست‌اندرکاران انتخابات، بیش ���از ۱۱ میلیون رأی آقای موسوی را به نفع رقیبش جابه‌جا کرده‌اند. مدعیان تقلب برای اثبات این ادعای‌شان هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای ارائه نکردند.
صبح‌صادق ـ هدف از اردوکشی خیابانی چه بود؟
سران فتنه با کشاندن هواداران به خیابان‌ها با ادعای تقلب در انتخابات به معنی جابه‌جا کردن آرا از سوی دست‌اندرکاران برگزاری انتخابات، خواهان ابطال انتخابات بودند. شعار «رأی من کو؟» به این معنا بود که رأی ما به موسوی بوده بوده ولی آن را برای دیگری منظور کرده‌اند. بنابراین مدعیان تقلب با آوردن بخشی از مردم به خیابان، می‌خواستند نظام را تحت فشار قرار دهند تا ابطال انتخابات را بپذیرد. در حالی که راه ابطال انتخابات، اردوکشی خیابانی نیست.
صبح‌صادق ـ راه ابطال انتخابات چگونه است؟
هر یک از نامزدها اگر به نتایج انتخابات به دلیل تخلفات احتمالی اعتراض داشته باشند، می‌توانند دلایل و اسناد خود مبنی بر انجام یکسری تخلفات انتخاباتی را به شورای نگهبان ارسال کرده و خواهان رسیدگی به این تخلفات و حتی بازشماری آرای صندوق‌ها گردند. شورای نگهبان با بررسی این شکایات به عنوان ناظر انتخابات، ممکن است به این نتیجه برسد که تخلفات انجام شده به گونه‌ای است که باید آن را باطل اعلام کند. ما در انتخابات مجلس شورای اسلامی در طول سال‌های گذشته، مواردی را داشته‌ایم که انتخابات برخی از حوزه‌ها تأیید نشد و مجدداً در آن حوزه‌ها انتخابات برگزار گردید. در سال ۸۸ مدعیان تقلب در برابر قانون ایستادند و قانون را تمکین نکردند. دلیل پیروی نکردن از قانون روشن است. آنان دلیل قانع‌کننده‌ای مبنی بر انجام تقلب نداشتند که بخواهند از طریق شکایت ادعای خود را پیگیری نمایند. بنابراین به زورآزمایی خیابانی روی آوردند.
صبح‌صادق ـ چرا کسانی که مردم را به خیابان‌ها کشاندند، دلیل این اردوکشی را نمی‌گویند؟
چون تقلبی در کار نبود ولی آنها با این ادعا که تقلب شده این اردوکشی را انجام دادند. همانطور که در فرمایشات مقام معظم رهبری ملاحظه شد، دست‌اندرکاران اردوکشی خیابانی در محافل خود اعتراف به اینکه تقلبی صورت نگرفته دارند، لکن حاضر نیستند این اعتراف را به صورت رسمی و علنی بیان داشته و از پیشگاه ملت بزرگوار ایران و رهبر فرزانه انقلاب اسلامی عذرخواهی کنند. اگر آنها این اعتراف را انجام دهند و عذرخواهی کنند، باید دلیل این اردوکشی به خیابان‌ها را هم اعلام کنند. اینجاست که باید آنها اعتراف کنند که به انجام یک توطئه علیه نظام دینی که ثمره خون هزاران شهید است، روی آورده بودند. در واقع اگر بخواهند جواب صحیح و قانع‌کننده به مردم بدهند، این جواب به گونه‌ای خواهد بود که آنان باید بپذیرند که مرتکب جرم بزرگی شدند. این جرم بزرگ تلاش برای یک نوع براندازی با استفاده از الگوی انقلابهای رنگی است.
صبح‌صادق ـ دلایل این دیدگاه که می‌گوید فتنه سال ۸۸ در چارچوب انقلابهای رنگی بود، چیست؟
دلایل فراوانی وجود دارد. هر کسی با انقلابهای رنگی آشنایی داشته باشد و عناصر کلیدی در این انقلاب‌ها را بشناسد، با نیم‌نگاهی به مسائل قبل، حین و بعد از انتخابات دهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری، متوجه خواهد شد که جریان اصلاحات در این انتخابات برای رسیدن به قدرت از این الگو استفاده کرد. خوشبختانه این الگو در ایران پاسخ نداد و دلیل آن هم متفاوت بودن اوضاع ایران از نظر فرهنگی و سیاسی با دیگر کشورهایی است که در آن انقلابهای رنگی به نتیجه رسیده است. مقام معظم رهبری در خطبه‌های تاریخی ۲۹ خرداد ۸۸، یعنی روز جمعه بعد از انتخابات، فرمودند این احمق‌ها فکر می‌کنند ایران هم گرجستان است. چرا معظم‌له این جمله را بیان فرمودند. به دلیل اینکه کشور گرجستان آخرین کشوری بود که تا آن مقطع در آن با کمک غربی‌ها انقلاب رنگی صورت پذیرفته و به نتیجه هم رسیده بود.
اگر به صورت فرایندی به مجموعه‌ای از اقدامات جریان مدعی تقلب در انتخابات، طی ۶ ماه منتهی به انتخابات و رفتار سیاسی آنها پس از انتخابات توجه کنیم، آن‌گاه روشن خواهد شد که ما در سال ۸۸ با یک انقلاب رنگی یا کودتای مخملی مواجه شدیم. مهم‌ترین مطالب در این نگاه فرایندی را می‌توان در محورهای زیر خلاصه کرد:
۱- القاء شبهه در سلامت انتخابات از نیمه دوم سال ۸۷ از سوی چهره‌های برجسته اصلاحات و حامیان آنها و انتشار این شبهه در سطح جامعه از طریق رسانه‌های گروهی.
۲- بیان ضرورت صیانت از آرای مردم در انتخابات دهمین دوره ریاست‌جمهوری از سوی برخی از گروه‌های جبهه اصلاحات متعاقب شبهه‌افکنی در خصوص سلامت انتخابات.
۳- تشکیل کمیته صیانت از آرای مردم از سوی برخی از احزاب و گروه‌های دوم خردادی با این پیام که نظام دینی برای صیانت از آرای مردم قابل اعتماد نمی‌باشد.
۴- روی آوردن به تشکیل شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه در فضای مجازی برای منسجم کردن هواداران خود.
۵- انتخاب رنگ سبز برای موسوی ��ه عنوان نماد انتخاباتی و سرمایه‌گذاری برای ترویج این رنگ در میان هواداران ���از طریق ستادهای موسوی در سطح کشور برای انسجام‌بخشی به آنها.
۶- انجام نظرسازی‌ها مبنی بر اینکه موسوی رأی بیشتری نسبت به دیگر کاندیداها دارد.
۷- ایجاد شور و هیجان در میان هواداران موسوی از طریق ستادها و اتاق‌های فکر آنها با ساختن شعارهایی چون «اگر تقلب نشه موسوی رئیس‌جمهور می‌شه» در میتینگ‌های انتخاباتی.
۸- آماده‌سازی هواداران برای آمدن به خیابان‌ها و ایجاد آشوب و بلوا با انتشار شعارهایی مانند: «اگر تقلب بشه ـ ایران قیامت می‌شه.» قابل�� توجه است که در انتشار این نوع نگاه‌های تحریک‌آمیز براساس اسناد معتبر موجود افرادی چون زهرا رهنورد (همسر موسوی) و عفت مرعشی (همسر هاشمی رفسنجانی) ایفای نقش می‌کنند.
۹- ادعای مکرر موسوی مبنی بر پیروز شدن در انتخابات با رأی مردم و انتشار این سخنان در رسانه‌ها و درخواست از هواداران برای آماده شدن جهت برگزاری جشن پیروزی.
۱۰- ادعای تقلب در انتخابات و فراخوان هواداران به خیابان‌ها با مطالبه ابطال انتخابات.
۱۱- همراهی رسانه‌های ضد انقلاب، شبکه‌های ماهواره‌ای، کشورهای غربی، مؤسسات و بنیادهای فعال در انقلابهای رنگی در این سناریو با اصلاح‌طلبان.
۱۲- ارتباط سفارتخانه‌های اروپایی با برخی از ستادهای انتخاباتی در تهران.
۱۳- تلاش احزاب جبهه اصلاحات و شخص موسوی و کروبی برای دامن زدن به تحریکات اجتماعی پس از ادعای تقلب، با پروژه‌های شهیدسازی و متهم ساختن نظام به انحراف از مسیر با طرح مجموعه‌ای از مسائل بی‌پایه و اساس.
وقتی این موارد را شما در یک نگاه با هم ببینید و از طرفی هم با انقلابهای رنگی آشنا باشید، به خوبی درمی‌یابید که آنچه در ایران رخ داد، انقلاب رنگی بود که الحمدلله با عنایات حضرت حق، تدابیر حکیمانه رهبر معظم انقلاب اسلامی و بصیرت ملت ایران با شکست مواجه شد.
صبح‌صادق ـ حال که فتنه شکست‌خورده چرا عوامل آن توبه نمی‌کنند و برای جبران اشتباهات خود عذر نمی‌خواهند؟
اگر این کار را بکنند نمی‌توانند پاسخ هواداران‌شان و آن‌هایی که متحمل خسارت شدند، بدهند. سران فتنه نگرانند که با اعتراف به اشتباه و انجام عذرخواهی، پایگاه خود را در میان جریان‌های افراطی، ضد انقلاب، اپوزیسیون خارج و داخل کشور به طور کلی از دست بدهند. بنابراین آنها می‌خواهند بدون پرداخت چنین هزینه‌هایی به صورت آرام به صحنه سیاست برگردند.
صبح‌صادق ـ پس از انتخاب آقای دکتر روحانی به ریاست‌جمهوری، جریان فتنه فعال شده، شما این تحرکات را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
آقای روحانی با شعار اعتدال پیروز شد و خود را یک فرد فراجناحی معرفی می‌کند. اما اصلاح‌طلبان به‌ویژه بخش افراطی آنان که فتنه ۸۸ را پدید آوردند، پیروزی آقای روحانی و دولت یازدهم را برای خود یک فرصت تلقی کرده و معتقدند دولت آقای روحانی، یک دولت انتقالی برای انتقال قدرت از اصولگرایان به اصلاح‌طلبان پس از چهار سال خواهد بود. اصلاح‌طلبان برای اینکه چهار سال دیگر بتوانند دولت دوازدهم را در اختیار بگیرند، از هم‌اکنون به تحریف حوادث سال ۸۸ روی آورده و با مظلوم‌نمایی سعی در بی‌گناه نشان دادن خود دارند. تلاش زیادی در حال انجام است تا خاتمی به عنوان رهبر جبهه اصلاحات در فضای عمومی جامعه احیا گردد. این تلاش‌ها در حالی انجام می‌شود که خاتمی در حوادث سال ۸۸ و فتنه‌ای که به پا گردید نقش داشت و از جمله کسانی است که در قبال خساراتی که به مملکت وارد شد و کشور تا لبه پرتگاه پیش رفت باید پاسخگو باشد.
صبح‌صادق ـ با تشکر از فرصتی که در اختیار هفته‌نامه قرار دادید.
