ایران بزرگ‌ترین آزمون برای روابط آمریکا و رژیم صهیونیستی

 پایگاه بصیرت/گروه ترجمه ـ خبرگزاری رویترز 29 سپتامبر 2013 (7 مهر) در مقاله‌ای به رویکرد رژیم صهیونیستی به نزدیکی روابط ایران و آمریکا پرداخت و نوشت: رهبران آمریکا و اسرائیل[رژیم صهیونیستی] حال با بزرگ‌ترین آزمون روبه‌رو هستند. آیا این دو کشور می‌توانند در وضعیتی که حسن روحانی، رئیس‌جمهور ایران از ظرفیت‌های دیپلماتیک بهره گرفته، با یکدیگر همکاری کنند. این وضعیت، شکاف میان آمریکا و اسرائیل را بیشتر کرده است. آن‌ها چگونه می‌توانند پیامدهای سیاسی و نیز ثبات آینده غرب آسیا و شمال آفریقا را مدیریت کنند. پس از گفت‌وگوی تلفنی روحانی و اوباما که عالی‌ترین تماس میان دو کشور در سه دهه گذشته بود، دیدار روز دوشنبه رهبران آمریکا و اسرائیل شاید مهم‌ترین دیدار باشد. اوباما و نتانیاهو تلاش خواهند کرد از تکرار کشمکش‌های گذشته پرهیز کنند و مسیر همگرایی و اتحاد را در پیش بگیرند؛ اما پشت درهای بسته رفع اختلاف‌های آن‌ها در مورد ایران ممکن است دشوار باشد.

    در ادامه مقاله آمده است: نتانیاهو به دلیل سرعت نزدیکی آمریکا به ایران و تردید عمیق در مورد روحانی، بر آقای اوباما برای برداشتن برخی گام‌های مشخص فشار خواهد آورد و برای جلوگیری از خرید زمان توسط ایران بر تعیین جدول زمانی تأکید خواهد کرد. نتانیاهو شنبه‌شب در فرودگاه تل‌آویو پیش از حرکت به واشنگتن، گفت: «من در مورد واقعیت‌ها سخن خواهم گفت. حقایق باید در مقابل سخنان شیرین و یورش لبخندها گفته شود.» اوباما نیز برای داشتن فرصت به‌منظور آزمایش نیات روحانی، نتانیاهو را تحت فشار قرار خواهد داد و در عین حال تلاش می‌کند به اسرائیل تضمین مجدد بدهد که تحریم‌ها را بدون اطمینان از حل‌وفصل مسائل لغو نخواهد کرد. با وجود این، مطابق گفته منابعی نزدیک به کاخ سفید، اوباما احتمالاً در برابر فشار اسرائیل برای ایجاد محدودیت زمانی در برابر ایران مقاومت خواهد کرد.یک مقام سابق آمریکا گفت: «مقامات آمریکایی و اسرائیلی تمایل دارند بگویند میان آن‌ها در مورد ایران اتفاق نظر وجود ندارد... اما روحانی با سخنان خود به‌تنهایی روزنه‌ای را گشوده است.» مسئله حمله نظامی علیه ایران در صورت شکست دیپلماسی، جدی‌تر خواهد شد. برخی مقامات اسرائیلی تردید دارند که آیا اوباما جرئت حمله به ایران را پس از عقب‌نشینی از حمله به سوریه دارد یا خیر؟

    در پایان مقاله آمده است:الیوت ایبرمز، مشاور امور خاورمیانه در زمان جورج دبیلو. بوش، رئیس‌جمهور سابق آمریکا،که در حال حاضر در اندیشکده شورای روابط خارجی آمریکا فعالیت می‌کند، می‌گوید: «این موضوع به‌طور کامل نشان می‌دهد که از نظر رئیس‌جمهور برای ایران تمام گزینه‌ها روی میز نیست.» مسئله پیچیده دیگر، تلاش مجدد اوباما برای توافق صلح میان اسرائیل و فلسطینی‌ها در گفت‌وگوهایی است که اوایل امسال از سر گرفته شده است. انتظار می‌رود دیپلماسی خاورمیانه‌ای بیش از آنچه در ابتدا تصور می‌شد، در دیدار روز دوشنبه اوباما و نتانیاهو برجسته‌تر شود. نتانیاهو در حال حاضر در وضعیت و حال و هوای آشتی و صلح نیست. یک مقام اسرائیل به طور خصوصی گفت که اوباما مسئله فلسطین را مطرح کرده تا جهان عرب سنی را در کنار خود داشته باشد و در عین حال، بر نزدیکی به ایران متمرکز شده است. اگرچه اوباما نتوانسته مانند بیل کلینتون، رئیس‌جمهور سابق آمریکا،قلوب مردم اسرائیل را در دهه 1990 جلب کند، اما توانسته از تردیدهای آن‌ها که به سخنرانی 2009 وی در قاهره بازمی‌گردد، بکاهد. آرون دیوید میلر، مشاور سابق وزارت خارجه که در حال حاضر در مرکز وودرو ویلسون در واشنگتن فعالیت می‌کند، می‌گوید: «او رابطه بسیار ناکارآمدی با نتانیاهو داشت و برای چیرگی بر آن تلاش کردند... این ایده که او به دنبال تنش با اسرائیلی‌هاست، نامحتمل است. آن‌ها به دنبال زمینه‌های مشترک خواهند بود.» گفت‌وگوی تلفنی اوباما و روحانی مطمئناً نگرانی اسرائیل از چشم‌انداز تنش‌زدایی آمریکا و ایران را افزایش خواهد داد، حتی اگر کاخ سفید، اسرائیلی‌ها را به‌طور کامل در جریان امور قرار دهد. توانایی اوباما برای آرام کردن اسرائیل در مورد تعاملش با ایران ممکن است به دلیل نفوذ لابی طرفدار اسرائیل در واشنگتن و نمایندگان دو حزب مهم آمریکا که مدافع این دولت یهودی هستند، محدود شود. رابرت منندز، رئیس دموکرات کمیته روابط خارجی سنا و لیندسی گراهام، سناتور بازنشسته جمهوری‌خواه،روز جمعه در واشنگتن‌پست به تشریح دلایل و ضرورت تشدید تحریم‌های نفتی علیه ایران پرداختند.

   بصیرت: اوباما از یک‌سو زیر فشار رژیم صهیونیستی قرار دارد تا به رویکرد جدید ایران بی‌توجه باشد و از سوی دیگر مواضع اعلامی جدید ایران به اوباما فشار می‌آورد تا به‌آسانی نتواند مواضع خصمانه گذشته‌اش را تکرار کند. پیدا کردن راهی برای نجات از این ورطه بسیار سخت است، با این حال به‌نظر می‌رسد اوباما در نهایت تأمین نظر صهیونیست‌ها را ترجیح دهد، اما به چه میزان، معلوم نیست و باید منتظر ماند.