یادتان باشدکه بدهکارید!

نویسنده: حسین شریعتمداری

زمستان سال 1361 به دعوت اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان ایرانی در اروپا و برای شرکت در همایش سالانه این اتحادیه به هامبورگ آلمان رفته بودم. دانشجویان ایرانی شاغل به تحصیل در فرانسه که موفق به اخذ ویزا برای حضور در همایش هامبورگ نشده بودند، تصمیم گرفتند نشست مشابهی در پاریس داشته باشند و نگارنده سفری دو روزه به پاریس داشتم. موضوع چند جلسه سخنرانی و پرسش و پاسخ های پس از آن، آینده انقلاب اسلامی، انگیزه آمریکا و متحدانش از راه اندازی جنگ تحمیلی، عقبه گروهک های تروریستی و مسائل دیگری از این دست بود. بعد از اولین جلسه آقای پروفسور «رشید بن عیسی» - الجزایری الاصل- که در جلسه حاضر بود نگارنده را برای صرف شام به منزل خود دعوت کرد که به اتفاق چند تن از برادران دانشجو از جمله دکتر سلیمانی، دکتر میلی منفرد، دکتر معتمدی و دکتر ثنایی - که همگی در آن هنگام دانشجو بودند - به منزل ایشان رفتیم. یکی از دوستان الجزایری پروفسور رشید بن عیسی یک نسخه ویدئویی که از برنامه تفسیر سیاسی یکشنبه شب های تلویزیون فرانسه ضبط کرده بود را به نگارنده هدیه داد. این فیلم را در بازگشت به دفتر سیاسی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تحویل داده بودم و باید در آرشیو سپاه باشد که در این صورت تحویل آن به صدا و سیما برای پخش ضروری به نظر می رسد.

مفسر سیاسی تلویزیون فرانسه در این برنامه به مقایسه انقلاب اسلامی با دولت عثمانی می پردازد و با نشان دادن تصاویری از گلوله های توپ ارتش عثمانی که در چند میدان شهر وین نگهداری می شود، می گوید؛ سلطان محمد فاتح، پادشاه عثمانی تا پشت دروازه های وین پیشروی کرد ولی در مقابل ارتش اروپایی ها تاب مقاومت نیاورده و عقب نشست. این مفسر فرانسوی در ادامه می گوید (نقل به مضمون): دولت عثمانی اگرچه یک دولت اسلامی بود ولی مبانی فکری و عقیدتی این دولت سنی مذهب با ایستادگی و جانفشانی در مقابل قدرت های دیگر همخوانی نداشت و توضیح می دهد که در نگاه بسیاری از اهل سنت، اطاعت از هر کس که قدرت را در دست گرفته باشد واجب است، حتی اگر این قدرت با زور اسلحه به دست آمده باشد.

از این روی دولت عثمانی و یا هر دولت مشابه دیگر نمی تواند برای اروپا خطرناک تلقی شود. حاکمان در اینگونه دولت ها به آسانی سازش پذیر هستند زیرا از یکسو حلقه اتصال آنها با مردم سست و کم دوام است و از سوی دیگر، مردم به پذیرش حاکمان زور تن می دهند! مفسر تلویزیون فرانسه در ادامه می گوید؛ اما دولت [امام] خمینی یک دولت شیعی است و شیعیان فقط حاکمیت برخاسته از مبانی اسلام را می پذیرند و با هر قدرتی که به زور حاکم شده باشد سر جنگ و ستیز دارند. از نگاه آنها، حاکم اسلامی باید یک اسلام شناس (فقیه) عادل باشد و براساس قرآن که کتاب مقدس مسلمانان است حکومت کند و... مفسر تلویزیون فرانسه می گوید؛ با همین اعتقاد شیعی بود که مردم ایران رژیم قدرتمند و مورد حمایت کامل آمریکا و اروپا را شکست دادند و با همین اعتقاد است که امروزه در یک جنگ سراسری با صدام تحت حمایت غرب مقابله می کنند... و من بیم آن دارم که در آینده، مردم سایر کشورهای اسلامی نیز با الگو گرفتن از ایران خمینی، رژیم های غرب گرای منطقه را ساقط کنند و... در این هنگام مفسر فرانسوی در حالی که یک کیف جیبی را به دست گرفته بود خطاب به بینندگان می گوید؛ شاید روزی برسد که شما و من فرانسوی مجبور باشیم با پاسپورت های اسلامی در شانزه لیزه قدم بزنیم!

روز یکشنبه هفته جاری تعدادی از سلفی ها در مصر با چوب و چماق به محل سکونت چند تن از شیعیان در جنوب قاهره حمله کردند و 4 تن از شیعیان را به طرز وحشیانه و فجیعی به شهادت رسانده و پیکر پاک و مطهر آنان را در کوچه و خیابان به روی زمین کشیدند. این اقدام وحشیانه بلافاصله از سوی مجامع و علمای شیعه و سنی در سراسر جهان اسلام به شدت محکوم شد و علاوه بر علمای الازهر، محمد مرسی رئیس جمهور، اخوان المسلمین- حزب حاکم- و رهبران سایر گروه ها و جریانات سیاسی و مذهبی مصر ضمن وحشیانه خواندن اقدام سلفی ها خواستار دستگیری و مجازات عاملان این جنایت شدند که واکنش آنها به جای خود درخور تقدیر است، اما، در این میان گفتنی های دیگری نیز هست که نمی توان از کنار آن به آسانی عبور کرد.

1- مصر، آزادی خود از اسارت آمریکا و صهیونیست ها را مدیون ایران اسلامی است و اگر پاکبازی، خون دادن، خون دل خوردن و ایستادگی شیعیان از جان گذشته ایرانی نبود، مصر بایستی هنوز زیر چنگال خون آلود حسنی مبارک ها و تونس و لیبی و یمن زیر یوغ بن علی ها و قذافی ها و علی عبدالله صالح ها دست و پا می زدند. این واقعیت را ملت های مسلمان به وضوح احساس کرده و ابراز قدردانی می کنند و دقیقا به همین علت است که بعد از جنایت یاد شده، حتی گروه های هم پیمان با سلفی ها نیز در هراس از یورش مردم شریف مصر، ناچار به محکوم کردن این جنایت وحشیانه شدند.

2- در وابستگی سلفی ها به آمریکا و اسرائیل و مزدوری آنان برای صهیونیست ها جای کمترین تردیدی نیست و آمریکا و متحدانش آشکارا بر حمایت تسلیحاتی، تدارکاتی و سیاسی خود از این جرثومه های فساد و تباهی تاکید می ورزند و هیچیک از گروه های سلفی نه فقط این مزدوری را انکار نمی کنند- و نمی توانند انکار کنند- بلکه با احساس افتخار احمقانه ای در کنار دولتمردان آمریکایی، اروپایی و اسرائیلی نشسته و عکس یادگاری می گیرند.

جنایت فجیع روز یکشنبه به دنبال شکست مفتضحانه و حقارت آمیز سلفی ها در سوریه صورت گرفته است. آمریکا به اعتراف دولتمردان این کشور، از بحران سوریه نه فقط طرفی نبسته است، بلکه به گفته جان کری، متحدان منطقه ای خود نظیر ترکیه، قطر و عربستان را نیز با بحران مشروعیت روبرو کرده است و در پی این شکست است که ماموریت حمایت از تروریست ها در سوریه به مصر منتقل شده است و پهلوان پنبه های سلفی انتقام شکست اسرائیل و آمریکا در سوریه را از شیعیان مظلوم مصر گرفته اند!

3- اگرچه آقای مرسی، رئیس جمهور مصر و گروه اخوان المسلمین، حزب حاکم این کشور، جنایت شرم آور یاد شده را محکوم کرده اند ولی این گلایه جدی از آنها در میان است که دو هفته قبل در قاهره اجلاسی از سوی سلفی ها برپا شده بود که موضوع آن همراهی با آمریکا و اروپا برای مقابله با دولت سوریه بود. در این اجلاس بر بحرانی شدن موقعیت ترکیه و قطر و عربستان تاکید شده و درباره جایگزینی مصر به جای کشورهای یاد شده بحث شده بود. نکته درخور توجه آن که آقای مرسی و برخی از اعضای بلندپایه اخوان المسلمین نیز در این اجلاس شرکت کرده بودند! در پایان همین اجلاس مشترک بود که دولت مصر با صدور بیانیه ای، رسما قطع رابطه خود با دولت سوریه را اعلام کرد. آیا جناب مرسی و اخوان المسلمین بعد از آنهمه شعار اسلام خواهی، با سلفی هایی که رسما وابسته به آمریکا و اسرائیل هستند، به ائتلاف رسیده اند؟!

4- آیا اخوان المسلمین فراموش کرده اند طی 85 سالی که از تشکیل این حزب می گذرد، هیچگاه قادر به انجام اقدام درخور توجهی نبوده اند و در معادلات منطقه تنها نقش اپوزیسیون سرکوب شده را داشته اند؟

برادران عزیز اخوانی حتما فراموش نکرده اید که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و ایستادگی های جانانه و فداکارانه شیعیان در مقابل فشارها و حملات سنگین آمریکا و اسرائیل بود که اخوان المسلمین در مصر و برخی دیگر از گروه های اسلامی در منطقه فرصت عرض اندام پیدا کردند. آیا به خاطر ندارید که هیچیک از کشورها و حکام عرب، شما را به حساب نمی آوردند؟ و هر جا که یکی از وابستگان حزب شما- آن هم در پی فضایی که جمهوری اسلامی ایران ایجاد کرده بود- به قدرت می رسید، تنها با حمایت ایران اسلامی قادر به ایستادن بوده است. مگر نجم الدین اربکان در ترکیه و سپس اردوغان و عبدالله گل در این کشور که از اعضای اخوان المسلمین بودند تنها از حمایت ایران اسلامی برخوردار نبودند؟ و یا، چنانچه حمایت ایران از عمر البشیر در سودان و حماس در فلسطین نبود، موفقیت های امروزی آنها قابل پیش بینی بود؟! شما مدیون ایران اسلامی و مردم پاکباخته این کشور هستید که در جهان امروز پرچم پرافتخار و پرقدرت اسلام ناب محمدی(ص) را برافراشته اند.

5- چندی قبل «محمد بدیع» موسوم به «مرشد عام» اخوان المسلمین به بهانه شکست مزدوران آمریکا و اسرائیل و عربستان و قطر در «القصیر» با صدور بیانیه ای حزب الله لبنان را- به خیال خود- محکوم کرد! و سوال این است که اگر حزب الله نبود و یا حمایت های مستقیم ایران اسلامی از حزب الله و حماس در جنگ های 33 روزه و 22 روزه و 8 روزه نبود، آیا شما برادران «اخوانی» توان مقابله با اسرائیل را داشتید؟! و آیا صهیونیست ها همه شما را مانند گذشته تار و مار و خانه نشین نکرده بودند؟!

همین دیروز اعلام شد که ارتشی از 13 کشور - که 400 نفر آنها از نظامیان آمریکایی هستند- برای مقابله با تهدیدهای احتمالی علیه اسرائیل به مصر اعزام شده اند! آیا برای یک حزب اسلامی چند ده ساله که امروزه حاکمیت مصر را نیز برعهده دارد، حضور نیروهای خارجی در این کشور آن هم برای مقابله با تهدید احتمالی مردم مصر علیه اسرائیل تاسف آور نیست؟! و در مقابل این اقدام زورگویانه آمریکا و متحدانش چه پاسخی برای مردم مسلمان و فرهیخته مصر دارید؟!

6- و بالاخره تردیدی نیست که دولت مصر و حزب اسلامی اخوان المسلمین در جنایت وحشیانه اخیر سلفی ها علیه شیعیان مظلوم نقشی نداشته و به واقع این جنایت فجیع سلفی های مزدور اسرائیل و آمریکا را محکوم می کنند ولی آیا مواضع و اقدامات نسنجیده ای که فقط به چند نمونه از آن اشاره شد در جرات بخشیدن به سلفی ها برای ارتکاب جنایت اخیر بی تاثیر بوده است؟!... فاین تذهبون؟!