ابعادکناره‌گیری مقتدی صدر از سیاست

گروه ترجمه ـ پایگاه اینترنتی المانیتور ۲۳ فوریه ۲۰۱۴ (۴ اسفند) در مقاله‌ای به کناره‌گیری مقتدی صدر، رهبر جنبش صدری‌ها در عراق، از سیاست پرداخت و نوشت: اعلام کناره‌گیری مقتدی صدر از سیاست، واکنش‌های بسیاری در محافل سیاسی و مردمی عراق و نیز بحث‌های بسیاری در مورد انگیزه‌های وی برانگیخت. از نظر برخی، این تصمیم به جنبش صدر به‌عنوان نیروی مؤثر در روند سیاسی پایان داد. سخنرانی وی در 18 فوریه یعنی دو روز پس از کناره‌‌گیری وی، نشان می‌دهد که این اقدام صدر، کناره‌گیری کامل از سیاست نیست؛ اما شاید راهی برای موضع‌گیری مجدد سیاسی و انتخاباتی باشد.

در ادامه مقاله آمده است: سخنرانی صدر کاملاً سیاسی بود. وی در مورد ناکامی‌های روند سیاسی عراق سخن گفت و از نوری مالکی، نخست‌وزیر عراق، به‌شدت انتقاد کرد و وی را دیکتاتور و ظالم خواند. وی همچنین به مجلس انتقاد کرد و آن را دستگاهی ضعیف خواند که اعضایش تنها به‌دنبال دستاوردها و منافع شخصی هستند. صدر تعجب خود از کمک‌گیری مالکی از شرق و غرب را بیان داشت که در واقع اشاره وی به ایران و آمریکا بود. این موضوع ممکن است به گزارش‌هایی اعتبار ببخشد که مطابق آن، ایران سیاستمداران شیعه را به‌منظور حمایت از مالکی در دوره سوم نخست‌وزیری تحت فشار قرار می‌دهد؛ اما ممکن است به این معنا نیز باشد که وی می‌خواهد چنین فشاری را با فاصله‌گیری علنی از تصمیم‌های این ائتلاف پیش‌بینی کند که در واقع می‌تواند راهی برای اقدام علیه این فشار در آینده باشد. صدر تصمیمات خود به‌منظور تعطیلی دفاتر سیاسی خود و خروج از ائتلاف سیاسی احرار را با این ادعا توجیه کرد که هدفش، حفظ میراث خاندان صدر و جایگاه مذهبی و اخلاقی آن است که نشان می‌دهد صدر از تصمیمات اعضای ائتلاف صدر و گزارش‌های مربوط به دخالت آن‌ها در فساد اقتصادی یا سیاسی خشمگین است.

در پایان مقاله آمده است: اما میراث خاندان صدر که عمدتاً به شخصیت‌های محمدباقر صدر و صادق صدر مربوط می‌شود، دخالت فعال در امور سیاسی و عمومی است. به احتمال بسیار، صدر می‌خواهد خود را از ابعاد منفی ائتلاف سیاسی خود که بسیاری از اعضایش به انحراف از اهداف خاندان صدر متهم شده‌اند، رها و دور کند. البته چنین اقدامی می‌تواند به شانس ائتلاف احرار در انتخابات آتی ضربه بزند؛ زیرا بیشتر رأی‌دهندگان به دلیل ارتباط این ائتلاف با صدر، از این ائتلاف حمایت می‌کنند. بنابراین، اعلام مقتدی صدر در مورد اینکه از هیچ ائتلاف سیاسی حمایت نمی‌کند و فاصله خود را از همه به یک اندازه حفظ می‌کند، به معنای محروم شدن این ائتلاف از مزیت مهم انتخاباتی خود یعنی مقتدی صدر است. این اقدام صدر به حفظ جایگاه اجتماعی صدر و مبرا شدن وی از فساد اقتصادی کمک می‌کند. صدر در آخرین سخنرانی خود تعهد به تصمیمش را مجدداً تأیید کرد؛ اما راه را برای جایگزین‌ها در آینده باز گذاشت. وی در سخنرانی خود از جعفر الصدر،‌ پسرعموی خود (پسر محمدباقر صدر) نام برد. در ماه‌های اخیر نشانه‌هایی در مورد هماهنگی‌های صدر و جعفر دیده شده است که می‌تواند به شکل‌گیری یک ائتلاف سیاسی جایگزین منجر شود، البته این، احتمالی است که ممکن است محقق نشود. به هر حال، اقدام بعدی مقتدی صدر به‌طور جدی می‌تواند مسیر انتخابات آینده را تعیین کند.