گروه ترجمه ـ روزنامه لسآنجلس تایمز 28 آوریل 2014 (۸ اردیبهشت)در مقالهای به تحولات سیاسی داخلی ایران پرداخت و نوشت: نه ماه پس از به قدرت رسیدن حسن روحانی، رئیسجمهور ایران شاهد فشار حامیان اصلاحطلب وی و محافظهکاران تندرو بر وی هستیم؛ این وضعیت در حالی است که آهنگ تغییرات سیاسی و پیشرفت اقتصادی کند شده است. روحانی در هفتههای اخیر از سوی اصلاحطلبانی که به انتخاب وی کمک کردند، تحت فشار قرار گرفته است؛ زیرا وی در ایجاد آزادیهای شخصی یا آزادی زندانیان سیاسی ناکام بوده است. در عین حال، اصلاحطلبان و تندروها بهطور فزایندهای در حوزه سیاستهای اقتصادی وی را تحت فشار قرار دادهاند. آخرین مسئله مورد توجه، افزایش قیمت بنزین بوده است. روز جمعه قیمت بنزین افزایش یافت. در حالی که متوسط حقوق ایرانیها کمتر از دویست دلار است، انتظار میرود این افزایش قیمت باعث فشار و در نتیجه نارضایتی و خشم طبقه متوسط و کارگر شود.
در ادامه مقاله آمده است: افزایش قیمت سبب شده طبقه متوسط که تاکنون نیز زیر فشار اقتصادی بودهاند، فشار بیشتری متحمل شوند. تاکنون خبری در مورد اعتراض علیه افزایش قیمت بنزین منتشر نشده؛ اما پلیس در اطراف پمپهای بنزین در سراسر کشور مستقر شده بود. هفته گذشته جلوی دفتر ریاستجمهوری و ساختمان دادگستری تهران تجمعی صورت گرفت که معترضان خواستار آزادی زندانیان سیاسی بودند که بسیاری از آنها طی اعتراضات پس از انتخابات ریاستجمهوری 2009 دستگیر شده بودند. این تجمع پس از انتشار خبر مربوط به ضرب و شتم زندانیان سیاسی در زندان اوین، صورت گرفت. اصلاحطلبان امیدوار بودهاند انتخاب روحانی که فردی میانهرو بهشمار میرود، به آزادی مطبوعات و آزادی زندانیان سیاسی و کاهش سختگیریهای مربوط به پوشش اسلامی منجر شود. یک روزنامهنگار که نخواست نامش فاش شود، پس از نماز جمعه تهران به لسآنجلس تایمز گفت که «مردم احساس میکنند فریب خوردهاند... به لحاظ سیاسی ما امیدواریم که حداقل شبیه دوره اول محمد خاتمی نوعی آزادی مطبوعات و آزادی زندانیان سیاسی را تجربه کنیم... چیزی تغییر نکرده است و باز هم ناراضی هستیم.»
در پایان مقاله آمده است: حامیان اصلاحات، روحانی و محافظهکاران را همزمان مورد انتقاد قرار دادهاند و مقصر به وجود نیامدن تغییرات میدانند. محافظهکاران بر روحانی برای بهبود اقتصاد، کاهش بیکاری و جدیت در گفتوگوهای هستهای و عدم تمکین در برابر خواستهای قدرتهای بزرگ فشار میآورند. روحانی حتی با دستورکار اصلاحات، اهرم فشار سیاسی برای ایجاد تغییرات در اختیار ندارد. هفته گذشته در مجلس ایران آقای روحانی بهدلیل تحقق نیافتن وعدههای انتخاباتیاش مورد انتقاد شدید یک نماینده تندروی با نفوذ قرار گرفت. روحالله حسینیان گفت که «افزایش قیمت کالاهای اساسی ادامه دارد، کارخانهها یکی پس از دیگری بسته میشود و بیکاری دندان نشان میدهد؛ اما شما همچنان مدعی هستید که دولتی مبتنی بر اصول تدبیر و امید ایجاد کردهاید و نظام تحریمها از هم فرومیپاشد.» اگرچه تندروها مدتهاست به گفتوگوهای هستهای با قدرتهای جهانی از جمله آمریکا به دیده تردید مینگرند؛ اما حس فزاینده سرخوردگی حتی میان میانهروهایی وجود دارد که برخی از آنها معتقدند ایران در ازای کاهش تحریمهای بینالمللی، امتیازات بسیاری داده است. در نماز جمعه این هفته نیز آیتالله احمد خاتمی، امام جمعه تهران، گفتوگوهای هستهای را مورد انتقاد قرار داد.
بصیرت: مخالفان و دشمنان نظام مشتاقانه منتظر بودند تا با اعلام افزایش قیمت حاملهای انرژی بهویژه بنزین، ناآرامیهای اجتماعی و اعتراضات مردمی را مشاهده کنند؛ اما برخورد سنجیده مردم با این موضوع آنها را بهشدت عصبانی کرد و به سمت فشار بر دولت و بزرگنمایی انتقادات جاری در داخل کشور روی آوردند تا شاید بتوانند چیزی را جایگزین آشوبی که منتظرش بودند، اما رخ نداد، کنند که توفیق نصیبشان نشد.
