
پایگاه بصیرت: گروه سیاسی؛اگر قرار بود در دهه چهل تعریفی از امام خمینی)ره( ارائه شود، گفته میشد یکی از مراجع تقلید مخالف حکومت شاه است. اگر قرار بود در دهه پنجاه امام خمینی(ره)تعریف شود، گفته میشد، مرجعی است که رهبری مردم در مخالفت با حکومت جبار پهلوی را به عهده دارد. اگر تعریف و وصف امام خمینی(ره)در دهه شصت بازخوانی شود، امام خمینی(ره)در آن زمان ولیفقیه و رهبر انقلاب اسلامی و بنیانگذار جمهوری اسلامی بود. اگر امام خمینی در آخرین سال حیاتش تعریف میشد، این عبارت جامعتر و برازندهتر بود که: امام خمینی(ره)با قیام علیه حکومت مستبد پهلوی و سرگونی آن رژیم، انقلاب سلامی را تثبیت و جمهوری اسلامی را تأسیس و تا چند سال کشتی آن را در دریای توفانزده دسیسهها و توطئهها هدایت کرد. تاریخ پس از انقلاب گویای آن است که امام خمینی(ره)فرصت دهساله پس از انقلاب را صرف مسائل تثبیتکننده و استحکامبخش انقلاب در قالب تأسیس نظام سیاسی و ارکان آن کرد؛ یعنی بلافاصله کار تدوین قانون اساسی، انتخابات نظام سیاسی، انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی، انتخابات ریاستجمهوری، انتخابات مجلس شورای اسلامی و انتخابات مجلس خبرگان رهبری را آغاز کرد و به نتیجه رساند و تقریباً به موازات آن هم مدام درگیر خنثی کردن توطئههای بهواقع روزمره بود. آخرین اقدام تعیینکننده سیاسی ایشان نیز پذیرش قطعنامه ۵۹۸ بود که به جنگ تحمیلی پایان داد و در کمتر از یک سال پس از پذیرش قطعنامه نیز رحلت کردند. مرحله به مرحله از زندگی امام خمینی(ره)از دوران مبارزه تا پیروزی انقلاب و پس از آن رهبری نظام اسلامی استقراریافته تا زمان رحلت، سرشار از آموزههای ارزشمند و بیبدیل است، اما با این حال در این زندگی سراسر نور و تکاپو در مسیر الهی یک جای خالی بزرگ برای کسانی که مایلند از حرکتهای پیامبرگونه در دنیای پیچیده و پرتحول امروزی بهره ببرند، وجود دارد که اجل فرصت نداد امام خمینی(ره)آن جای خالی را پرکند و گویا دست تقدیر اینگونه رقم زده بود که این جای خالی را «امام» دیگری پر سازد. آشکار شدن نشانههای رحلت امام راحل)ره)، اطرافیان امام(ره)و دلسوختگان انقلاب را دچار این نگرانی کرده بود که در این وضعیت پرمخافت چه کسی توانایی دارد سکانداری این کشتی عظیم را که امید میلیونها انسان است، به عهده بگیرد و آن را همانند امام )ره) به پیش ببرد. همه چیز حکایت از آن داشت که انقلاب در این برهه و لحظه سرنوشتساز به یک «امام» دیگر نیاز دارد. برای «امام» شدن صرف درس خواندن در حوزه، روحانی بودن، اجتهاد داشتن، در زمره مبارزان بودن، شاگرد و یار امام(ره)بودن و… با اینکه لازم بود، کفایت نمیکرد. برای «امام» شدن باید جنس «امامی» مهیا میبود تا امامی دیگر جایگزین امام خمینی(ره)شود. به ضرس قاطع میتوان گفت همه کسانی که در مجلس خبرنگان تشکیل شده پس از رحلت امام)ره)، به رهبری امام خامنهای(مدظله العالی)رأی دادند، نمیدانستند به حقیقت تمام به «امامی دیگر» روی کردهاند؛ این از نقص تشخیص آنها نبود؛ زیرا جنس «امامی» امام خامنهای(مدظله العالی)در حوادث و رخدادهای خطیر و سهمگینی نهفته بود که در آینده بهوقع میپیوست و سنت الهی میبایست آن را در کوران آن حوادث آشکار سازد. چون بخش اعظم این حوادث کاملاً با حوادث دوران امام در برهه مبارزه و پیروزی و استقرار نظام، متفاوت بود و به دوران پس از امام یعنی دوران پس از مبارزه، پیروزی و استقرار یعنی عصر تداوم و زنده نگهداشتن انقلاب در مسیری که امام خمینی(ره)ترسیم کرده بود، تعلق داشت و ره سپردن در آن نیازمند «امام» دیگری بودو امام خامنهای(مدظله العالی)دوره ربع قرنی پس از امام خمینی را با اقتدار کامل و صیانت دقیق از انقلاب و هدایت آن بهسوی اهداف بلند و پشت سرگذاشتن برخی از این اهداف به پیشبرد، معلوم شد که وی )امام خامنهای )مدظلهالعالی)) «امام» دیگری در تاریخ انقلاب اسلامی است که نشان داد چگونه میتوان راه امام(ره)موسس را در سختترین اوضاعی که دشمنان داخلی و خارجی رقم میزنند، طی کرد و موانع را یکی پس از دیگری کنار زد و توطئهها را خنثی کرد و دستاوردهای جدید را یکی پس از دیگری به کارنامه انقلاب پویا و بالنده افزود و آمال و آرزوهای رویایی دشمن را که در دنیای بدون امام خمینی(ره)شکل گرفته بود، بر هم ریخت. جایگاه و ویژگیهای امروز انقلاب اسلامی روشنترین و معتبرترین تفسیر این کلام امام خامنهای(مدظله العالی)است که پس از رحلت حضرت امام(ره)هشدارگونه به همه و بهویژه کسانی که خناسانه آرزوی شومی در سر داشتند، اعلام کردند: «راه ما راه امام است». ربع قرن رهبری معظمله بیانگر وفاداری ایشان به این فریاد رسا و تعهد اعلام شده است. جا دارد به پاس این ربع قرن تلاش که آگاهان میدانند با چه خوندلهایی همراه بوده با عاریت گرفتن نیمکلامی از حاج آقا روحالله خمینی، خودمانی و صادقانه به امام عزیز و بزرگمان آیتالله العظمی امام خامنهای(مدظله العالی)عرض کنیم آ سید علی آقا خدا قوت، خسته نباشید، سایهتان مستدام و دشمنتان خوار و ذلیل باد. انشاءالله