عملیاتی که زمینه ساز شکست حصر آبادان شد/ رحیم محمدی

پایگاه بصیرت، گروه حماسه و جهاد / حمله ارتش بعث عراق به کشورمان و اشغال برخی از نقاط مرزی ایران، بویژه مناطق نفت خیز که شاهرگ اقتصادی کشور محسوب می شدند، نظام انقلابی ایران را در آزمونی دشوار قرار داد. به نحوی که در آن مقطع زمانی، برای تثبیت و حفظ موجودیت انقلاب خود می بایست تصمیمی مهم در راستای منافع ملی و انقلاب، اتخاذ می کرد. بدین معنی که یا باید تن به سازش می داد یا به مقابله نظامی با اشغالگران بر می خواست.در صورتی که تن به سازش می داد عملا بخشی مهمی از مناطق نفت خیز و اقتصادی کشورمان از سرزمین اسلامی ایران جدا می شد اما چنانچه می خواست مقابل متجاوزین ایستادگی کند، این ایستادگی مستلزم وحدت مدیریتی و فرماندهی نظامی بود.امری که متأسفانه با وجود شخصی همچون بنی صدر امکان پذیر نبود. زیرا بنی صدر که علاوه بر داشتن مسئولیت ریاست جمهوری، عهده دار فرماندهی کل قوا نیز بود، اعتقادی در بکارگیری نیروهای انقلابی و مردمی برای آزادسازی مناطق اشعالی کشورمان نداشت. در صورتی که روانه شدن نیروهای حزب اللهی و مردمی به جبهه ها توانسته بود مانع ادامه پیشروی دشمن شود. با این وجود چون بنی صدر اعتقادی به چنین نیروهایی نداشت و با اتکاء به نیروهای ارتش اقدام به چند عملیات کلاسیک می کرد.