هدف باهنر از ائتلاف فصلی با تندروها چیست؟

نشانه‌های چرخش سیاسی محمدرضا باهنر از سوی معتدلین اصولگرا به سمت تندروها در ترکیب جدید شورای مرکزی جامعه اسلامی مهندسین روشن‌تر شد؛ جایی که در لیست 21 نفره این شورا حداقل دو نفر از اصلی‌ترین چهره‌های گرداننده استیضاح فرجی‌دانا ابقا شده‌اند؛ محمدمهدی زاهدی و جبار کوچکی‌نژاد. شاید این ترکیب خط بطلان دیگری باشد بر ادعاهای باهنر درباره آنچه که در جلسه استیضاح فرجی‌دانا انجام داده است. دو هفته است که محمدرضا باهنر تاکید می‌کند علاقه‌ای به رای آوردن استیضاح وزیر علوم نداشته، اما این ادعا کمتر مورد قبول قرار گرفته است.

همان اوایل جلسه استیضاح رضا فرجی‌دانا تصویری در صحن علنی مجلس نشان می‌داد که محمدرضا باهنر راهی جز راه اصولگرایان معتدل را در جریان این استیضاح در پیش گرفته است. جایی که سیدحسین نقوی حسینی بعد از نطق خود علیه فرجی‌دانا در آغوش محمدرضا باهنر جای گرفته بود و نایب رئیس دوم مجلس به نشانه تشکر صورت او را غرق بوسه کرد. تندترین نطق را در آن روز علیه فرجی‌دانا، توسط سیدحسین نقوی حسینی انجام داده بود. چند ساعت قبل از آن جلسه، فراکسیون رهروان نتوانسته بود به نتیجه مشخصی برای اعلام موضع در قبال استیضاح برسد و نهایتا در حداقلی‌ترین حالت، 45 نفر از اعضای این فراکسیون علیه فرجی‌دانا رای دادند.

این استیضاح مهمترین نقطه تقابل مجلس نهم با دولت یازدهم بود که با ائتلاف برخی از معتدلین با تندروها میسر شد، ائتلافی‌ها که حتی خیلی از مجلس‌نشینان هم اعتقاد دارند کار محمدرضا باهنر بوده است. حالا به نظر می‌رسد با انتخابات شورای مرکزی جدید جامعه اسلامی مهندسین قسمتی از واقعیت آن روز پرده‌برداری شده است. در حقیقت زاهدی در کنار حدادعادل دو چهره اصلی و پشت پرده این استیضاح بودند و کوچکی‌نژاد هم که در عیان گارد مخالفت با وزارت علوم را گرفته بود. البته این دو به همان میزان هم در گارد مخالف کلیت دولت یازدهم هستند، موضعی که با موضع اصولگرایان معتدل فاصله زیادی دارد. به این لیست البته باید حمیدرضا فولادگر و محمدمهدی مفتح، دو نماینده دیگر مخالف دولت در مجلس را هم اضافه کرد که در شورای مرکزی جدید جامعه اسلامی مهندسین حضور دارند.

چنین ترکیبی به خوبی نشان می‌دهد که محمدرضا باهنر در میدان سیاست‌ورزی کدام سمت و سو را نشانه رفته است. مخصوصا اینکه سابقه 26 سال فعالیت جامعه اسلامی مهندسین به خوبی گویای این است که همچنان باید این مجموعه را تحت زعامت کامل شخص محمدرضا باهنر دانست. همین دو سال پیش بود که اختلافات غلامحسین امیری، قائم مقام جامعه اسلامی مهندسین با محمدرضا باهنر باعث شد تا او به سادگی حتی از ترکیب شورای مرکزی هم حذف شود. با کاهش این اختلافات باز هم قائم مقام اسبق باهنر در دوره یازدهم شورای مرکزی این تشکل اصولگرا به جمع شورای مرکزی باز گشته است.

واقعیت این است که باهنر همچنان سلطه‌ای جدی بر نیروهای حاضر در این تشکل را دارد و به همین دلیل هم باید حضور مجدد چهره‌های مخالف دولت چون زاهدی، فولادگر، کوچکی‌نژاد و مفتح را در شورای مرکزی جامعه اسلامی مهندسین معنادار ارزیابی کرد. به گزارش پیام‌نو، در این دوره البته از جمع 21 عضو شورای مرکزی، نفر نماینده مجلس هستند. از میان این افراد نزدیک‌ترین فرد به طیف معتدل اصولگرا محمدرضا پورابراهیمی، نماینده کرمان و همشهری محمدرضا باهنر است که در موضع‌گیری سیاسی هم زاویه‌های مشخصی با طیف هوادار لاریجانی دارد و البته در مخالفت با سیاست‌های اقتصادی دولت گاه همپای چهره‌هایی چون نادران و احمد توکلی هم پیش می‌رود. بدین ترتیب قسمتی از نشانه‌های اختلاف در طیف اکثریت مجلس که در حقیقت همان شکاف بین باهنر و یاران نزدیک لاریجانی است را باید در صف‌بندی‌های بیرون از مجلس جست‌وجو کرد.

با تثبیت ترکیب دوره یازدهم شورای مرکزی جامعه اسلامی مهندسین به نظر می‌رسد راه باهنر برای فاصله گرفتن از اصولگرایانی که قصد تعامل با دولت را دارند همچنان جدا خواهد بود. با این تحولات به نظر می‌رسد که محمدرضا باهنر قصد دارد تا از نقش یک بازیگر سیاسی که صرفا در حوزه پارلمانی عمل می‌کرده خارج شود و در جایگاه دبیرکلی جبهه پیروان خط سیاسی خود را در جریان اصولگرایان ایجاد کند. خطی که به نظر می‌رسد در برخی مقاطع ابایی هم از نزدیک شدن به طیف‌های تندروتر ولو به صورت فصلی و موردی نداشته باشد. البته محمدرضا باهنر هم در این مسیر در میان اصولگرایان سنتی چندان تنها نیست.

این خط را اکنون چهره‌هایی چون اسدالله بادامچیان و نبی حبیبی در موتلفه و احمد سالک در جامعه روحانیت مبارز هم در پیش گرفته‌اند و احتمال آنکه بتوانند آن را در انتخابات آینده مجلس به یک ائتلاف تبدیل کنند زیاد است. ائتلافی که ربطی به ائتلاف برخی اصولگرایان با دولت ندارد. نشانه آن هم در برخی از اظهارات اعضای جامعه اسلامی مهندسین آشکار است. خود باهنر چندی قبل گفته بود که انتخابات مجلس دهم سه قطب اصولگرا، معتدل و اصلاح‌طلب را در خود خواهد دید.

زمانی هم فولادگر، نزدیک‌ترین چهره بهارستان‌نشین شورای مرکزی دهم باهنر هم تاکید کرده بود که اعتدال لاریجانی ربطی به اعتدال روحانی ندارد. این دو گفته در کنار هم می‌تواند نشان دهد که حداقل باهنر در پی ایجاد یک ائتلاف سیاسی با نزدیکان دولت نیست و خواست او همچنان بازی در تیم سراسر اصولگراست، تیمی که با رفتن برخی از بازیگران آن به سمت دولتی‌ها لاجرم باید از میان طیف‌های تندروتر یارگیری کند.