سایت بصیرت، گروه فرهنگی/ خداوند متعال در آیه 179 سوره بقره میفرماید: «وَ لَكُمْ فِي الْقِصاصِ حَياةٌ يا أُولِي الْأَلْبابِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» علامه طباطبایی فیلسوف و مفسر حکیم شیعه در ذیل این آیه بیان میدارد: «حاصل معناى اين جمله اين است كه عفو هر چند تخفيفى و رحمتى است نسبت به قاتل، (و رحمت خود يكى از فضائل انسانى است)، و لكن مصلحت عموم تنها با قصاص تامين ميشود، قصاص است كه حيات را ضمانت ميكند نه عفو كردن و ديه گرفتن و نه هيچ چيز ديگر، و اين حكم هر انسان داراى عقل است.... صاحب اين كلام منظورش از اين كلام جز حفظ منافع مردم و رعايت مصلحت آنان چيز ديگرى نيست و اگر مردم به اين دستور عمل كنند، چيزى عايد خود او نمىشود، چون ميفرمايد: (لكم- براى شما)»
حضرت امام خمینی(ره) نیز در بیان این آیه شریفه میفرماید: «حدود الهى براى تربيت جامعه است؛ نه براى انتقامجويى. اگر قاتل را نكشند، قتل زياد مىشود؛ و فِى الْقِصاصِ حَيوةٌ؛ در قصاص زندگى است. اگر ما درِ قصاص را ببنديم، هر كسى بكشد كارش نداشته باشيم، قتل زياد مىشود؛ زندگى مردم از بين مىرود؛ هر كس دلش خواست هر كسى را مىكشد. قصاص براى اين است كه زندگى بشر تأمين بشود. تربيت است، براى مصلحت جامعه است.»(صحيفه امام، ج7، ص: 314)
از اوایل انقلاب برخی به اصطلاح روشنفکران و غربزدهها بر این حکم عقلی و شرعی تاخته و با حمله به آن، حکم خدا را «غیر انسانی» نامیدند! اینان به استناد به الفاظ خوش رنگ و لعابی مانند دفاع از حقوق بشر چشم بر تمام جنایات جانیان عالم بسته و از آن سو قصاص را حکمی خشن و مخالف حقوق انسانی معرفی کردند! حضرت امام راحل به شدت در برابر کسانی این عقیده ضد دینی را ترویج میکردند موضع گرفتند و با آنها برخورد نمودند و حکم ارتداد آنان را به این خاطر که علیه لایحه قصاص راهپیمایی راه انداختند و آن را غیر انسانی نامیدند صادر کردند (ن.ک. صحيفه امام، ج14، ص: 463)
با این وجود در طول انقلاب روشنفکرنماهای دینستیز غربگرا همچنان با شیوههای گوناگون فریاد حقوق بشر سر دادند و احکام اسلامی را خشن نامیدند که در دوران موسوم به اصلاحات از این دست مطالب به وفور در روزنامههای زنجیرهای و بعضا سخنرانیها ترویج میشود. نمونه اخیر این گونه تحرکات در دولت فعلی و روزنامه اصلاح طلب آسمان بود که بار دیگر راه مرتدین جبهه ملی را رفته و قصاص را غیر انسانی نامید!
در ماههای اخیر نمونه جدیدی از برخورد با احکام اسلامی و به خصوص قصاص را شاهد بودیم و آن کمپینهایی با پوشش بخشش و رضایت و انصراف اولیای دم از قصاص بود. برخی از این کمیپنهای به ظاهر صلح جو و طرفدار عفو هدف ازاین اقدام خود را لغو گام به گام م��ازات اعدام دانستند! متاسفانه برخی افراد معلوم الحال در دولت و رسانههای دولتی نیز تنور این حرکات را گرم کردند. حتی در خرداد ماه امسال جشنواره ملی بخشش در همین راستا و ترغیب مردم به عفو برگزار شد!
در روزهای اخیر جریان اسید پاشی بر برخی زنان اصفهانی به شدت خشم مردم را برانگیخته است و همه مردم انتظار دارند برای عاملان این جنایت وحشتناک مجازاتی شدید در نظر گرفته شود. البته مردم متدین ایران بارها نشان دادهاند از اعدام و مجازات افراد جانی و قاتل و مفسدین فی الارض راضی هستند. امروز همه جناحها و گروههای سیاسی با اتفاق نظر در کشور با وجود اختلاف سلیقههای فراوان خواهان اشد مجازات با عاملین این حادثه هستند.
اما جالب اینجاست در این میان روشنفکرانی که همواره بر قصاص حمله میکردند این بار گویا جرات اظهار نظر ندارند و صلاح نمیدانند کمپین بخشش مجازات اسیدپاشها را راه بیندازند چرا که به خوبی میدانند افکار عمومی که خواهان امنیت بیشتر است چنین حرفی رابر نمیتابد! در چنین وقایعی است که به خوبی روشن میشود این جمع بقای خویش را از هر چیز دیگری مهمتر میدانند و حقوق بشر و مبارزه با خشونت و ... در نزد اینها تنها بهانهای است برای حمله به اسلام.
فارغ ازاین مباحث آنچه روشن است این است که قصاص یک حکم انسانی و ضامن حیات سالم یک جامعه است هر چند در ظاهر اجرایی خشن مانند ریختن اسید بر روی صورت یک مجرم اسیدپاش داشته باشد اما اجرای این حکم الهی سبب امنیت مردم و نا امنی برای مجرمان خواهد بود و اکنون بهترین فرصت است تا مصالح قص��ص و دلایل حیات بخشی آن به جامعه برای افکار عمومی تبیین گردد.