به گزارش پایگاه بصیرت، رادیو آر تی ال فرانسه(RTL)، در یادداشتی به مشکلاتی که سر راه
فهرست (Menu) که قرار است در زمان دیدار حسن روحانی از فرانسه هنگام صرف
ناهار یا شام کاری ارائه شود پرداخت. همین مسئله اکنون سازماندهی این دیدار
تاریخی را با مشکل مواجه کرده است. چون نه روحانی حاضر است سر سفره ای
حاضر شود که در آن مشروبات غیر اسلامی مصرف شود ، نه الیزه حاضر است از اصول سنتی خود که
در همه شام ها و ناهارهای رسمی و کاری شراب مصرف می شودکوتاه آید. بنابراین
مگر اینکه معجزه روی دهد وگرنه روحانی و اولاند در این دیدار، ناهار یا
شام کاری با هم نخواهند خورد.شماری از منابع خبری در محافل تجاری فرانسه و
ایران این خبر را تایید کرده اند. چون ایران مانند همیشه درخواست کرده است
که مواد غذایی حلال در سر میز باشد و هیچ گونه بطری مشروبی سر میز وجود
نداشته باشد. فرانسه نیز البته اعلام کرده است حاضر به انجام این کار نیست.
اما الیزه که اکنون از این ماجرا کاملا سراسیمه شده است تلاش می کند
از بروز هر گونه سر و صدا و جنجال جلوگیری کند چون فرانسه نمی خواهد این
فرصت استثنایی را برای ازسرگیری روابط اقتصادی اش با ایران از دست بدهد. وقتی
مسئله ناهار و شام کاری منتفی شد ،فکر دادن صبحانه مطرح شد که در آن
مشروبات الکلی در فرانسه مصرف نمی شود.اما ایرانی ها دادن صبحانه برای
روحانی را بسیار ناچیز و کسر شان رئیس جمهور شان می دانند.بنابراین موضوع
صبحانه ، ناهار وشام کاری در دیدار حسن روحانی از فرانسه به کلی منتفی است
اما در کاخ الیزه برای نشست دو ساعته روحانی با اولاند فرش قرمز پهن خواهد
شد. در این دیدار روسای جمهور دو کشور علاوه در روابط بازرگانی و سیاسی
بین دو کشور درباره بحران سوریه و مبارزه با تروریسم نیز گفتگو خواهند
کرد. رئیس جمهور ایران قرار است با روسای حدود 20 شرکت بزرگ فرانسه در
پاریس دیدار کند. پیئر گاتاز Pierre Gattaz رئیس سازمان کارفرمایی جنبش
شرکت‌های فرانسوی، (MEDEF)، از روسای شرکت خودرو سازی پژو، توتال، اورانژ،
(Orange) شرکت فرانسوی - چندملیتی مخابراتی، و گروه هتل داری آکور، (
Accor) فرانسه که در بیش از 90 کشور جهان فعالیت دارد دعوت کرده است با حسن
روحانی دیدار کنند. برتران دوله نویسنده کتاب«این
آقای روحانی شگفت آور(L apostrophe étrange Monsieur Rohani) در همین باره
می گوید: روحانی با آگاهی از اینکه روند برداشته شدن تحریم ها ماهها طول می
کشد انگشت روی صنایع کشورهای خارجی گذاشته است که می خواهند در ایران به
کسب و کار و تجارت بپردازند. او می خواهد با وسوسه کردن صنایع کشورهای
غربی، آنها را وادار کند تا بر دولت های متبوع خود برای برداشتن تحریم ها
فشار وارد کنند. یعنی در واقع ، اینجا تجارت قرار است نقش عامل آشتی را بین
ایران و غرب ایفا می کند. البته این گونه نیست که فقط ایران به غرب به
طور کلی و فرانسه به طور خاص نیاز داشته باشد. فرانسه نیز به ایران نیاز
دارد .به عنوان مثال، شرکت خودروسازی پژو اکنون به هر دری می زند تا بتواند
در ایران دو باره مستقر شود. ایران بازاری پر سود برای این شرکت خودروسازی
است و تا قبل از آنکه پژو خاک ایران را ترک کند، این کشور بعد از فرانسه ،
دومین بازار آن بود.امروز از هر چهار ایرانی که خودرو دارند یکی شان خودرو
پژو سوار می شود. البته ایرانی ها دل پری هم از پژو، هم از فرانسه
دارند. چون پژو درست زمانی که تولیداتش در ایران اوج گرفته بود برای رعایت
تحریم ها، خاک این کشور را ترک کرد و ایران را از این نظر با مشکل مواجه
کرد.از فرانسه نیز دل پری دارد چون این کشور در مذاکرات هسته ای گروه پنج
به علاوه یک نسبت به دیگر کشورهای غربی شرکت کننده در این مذاکرات رویکرد
سرسختانه ای در قبال ایران در پیش گرفته بود.از همین رو ، بعید نیست که در
هفته آینده نیز توافقنامه ای بین ایران و پژو که اینهمه انتظار آن می رود،
به امضا نرسد. به همین علت ، پژو اکنون تلاش می کندتا دست کم یک وزیر
ایرانی را که روحانی را در سفر به فرانسه همراهی خواهند کرد مجاب کند تا از
مرکز طرحی اش در منطقه ساکلهSaclay بازدید کند.
