تفسیر انحرافی از قرآن برای بهره برداری انتخاباتی

استاد محترم حجت الاسلام محسن غرویان در یاداشتی تحت عنوان «تکلیف بزرگان در عصر حاضر» با استناد به آیه ای از قرآن کریم آقایان هاشمی رفسنجانی و حسن روحانی را مصداق این آیه دانسته و نوشته است: خداوند عزوجل در قرآن كريم مي‌فرمايد: «فاسْألُوا أهْل الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لا تعْلمُون.» اين آيه شريفه بدان معناست كه اگر چيزي را نمي‌دانيد از اهل دانش بپرسيد. بنابراین بايد از نخبگان سؤال كرد. اين شخصيت‌ها مصداق همان اهل ذكري هستند كه درقرآن از آن‌ها ياد شده و مردم بايد به اين افراد مراجعه كنند. اين افراد نيز بايد به مطالبه مردمي لبيك بگويند و به هرشكل ممكن كه خود صلاح مي‌دانند در انتخابات كه يك تصميم‌گيري ملي و حق الناس است، مشاركت كنند».

در این رابطه چند نکته قابل ذکر است:1. عملکرد و مواضع این آقایان در دوران فتنه و انتخابات سال 88 نشان می دهد که آنها اعتقادی به حق الناس ندارند.2.مواضع و رویکرد افراد یاد شده در کیفیت تعامل با منتقدان و مخالفان خودتناسبی با اعتدال ندارد.3. این مقاله در جهت تولید جوّ در جامعه نگاشته‌اند و به یک کار سیاسی مبادرت ورزیده‌اند؛ و الاّ به نظر می‌رسد و شواهد امر شاهد بر آن است که آقایان هاشمی، سید حسن خمینی و روحانی، شوق و تصمیم جدّی خود را جهت حضور در انتخابات خبرگان رهبری نشان داده‌اند و نیاز به بهره گیری از آیات قرآنی جهت ترغیب آنهانمی‌باشد. 4. اینکه وی تمسک به آیه 47 سوره مبارکه نحل کرده‌اند و این سه نفر را مصداق همان «اهل ذکر» در قرآن خطاب می‌کنند، که در قرآن از آن‌ها یاد شده و تأکید بر این نکته که مردم باید به این افراد مراجعه کنند یک رویکرد انحرافی در تفسیر قرآن است.

این در حالی است که در احادیث در مورد این آیه قرآن آمده است: امام باقر (علیه السلام) راجع به قول خدای عزوجل (43 سوره 16) اگر خودتان نمی‏دانید از اهل ذکر بپرسید از قول پیغمبر صلی اللّه علیه و آله می‏فرماید: مقصود از ذکر من هستم و امامان اهل ذکر باشند. وشاء گوید بحضرت رضا(علیه السلام) عرضکردم: قربانت گردم اگر نمی‏دانید از اهل ذکر بپرسید یعنی چه؟ فرمود: مائیم اهل ذکر و مائیم پرسش شوندگان عرضکردم: شما پرسش شونده و ما پرسش کننده‏ایم؟ فرمود، آری:، عرضکردم، بر ماست که از شما بپرسیم؟ فرمود، آری عرض کردم: بر شماست که بما پاسخ دهید؟ فرمود: نه، اختیار با ماست، اگر خواستیم پاسخ دهیم و اگر نخواستیم پاسخ ندهیم.( اصول کافی جلد 1 صفحه : 303)