تاکيدات مکرر رهبر معظم انقلاب در خصوص اقتصاد مقاومتی حامل دو پيام است؛ اول از همه نشان از اهميت موضوع و دغدغه جدي ايشان نسبت به اين قضيه دارد و دوم آنکه نشان مي‌دهد متوليان امر آنگونه که بايد و شايد در اين قضيه جديت ندارند.
يکي از محورهاي اصلي بيانات مقام معظم رهبري در نوزدهم بهمن در دیدار جمعی از فراماندهان و پرسنل نيروي هوايي ارتش به معظم‌له، تأکيد ايشان بر اقتصاد مقاومتي بود. ايشان در اين خصوص به چند نکته مهم اشاره فرمودند که عبارتند از:
1- موضوع مقطعي انتخابات و جنجال هاي روزمره آن، دولت را از پرداختن به مسئله اصلي اقتصاد غافل نکند.
2- راه حل مشکلات اقتصادي – مانند بيکاري- مقاوم‌سازي دروني اقتصاد است.
3- با استفاده از سرمايه‌هاي بي نظير کشور بايد طوري اقتصاد مقاوم‌سازي شود که دشمن فکر تحميل خواسته‌هاي خود از طريق تحريم را از سر بيرون کند.
تاکيد رهبر معظم انقلاب اسلامي بر جدي گرفتن راهبرد اقتصاد مقاومتي، نکته جديد و تازه اي نيست. کمتر سخنراني عمومي طي دو سال اخير از ايشان مي‌توان يافت که طي آن بر لزوم حرکت در اين مسير تاکيد نکرده باشند. اين تاکيدات مکرر حامل دو پيام است؛ اول از همه نشان از اهميت موضوع و دغدغه جدي ايشان نسبت به اين قضيه دارد و دوم آنکه نشان مي‌دهد متوليان امر آنگونه که بايد و شايد در اين قضيه جديت ندارند. کما اينکه رهبر معظم انقلاب اسلامي بارها بطور آشکار نيز نسبت به اين قضيه گله کرده‌اند. به عنوان نمونه ايشان در بيستم آبان ماه سال جاري در ديدار رؤساي دانشگاه‌ها، پژوهشگاه‌ها، مراکز رشد و پارک‌هاي علم و فناوري فرمودند: «آنچه در واقعِ عمل بايد اتّفاق بيفتد، هنوز اتّفاق نيفتاده. بنده اين را عرض بکنم؛ تازه گزارش مسئولين دولتي براي برنامه‌هاي اجرائي اقتصاد مقاومتي دست بنده رسيده؛ تازه چند روز است! يعني آنچه در واقع بايد تحقّق پيدا کند در اقتصاد مقاومتي، هنوز ما با آن فاصله داريم.»
اينکه دولت پس از 21 ماه از ابلاغ سياست هاي اقتصاد مقاومتي، تازه برنامه‌هاي خود را ارائه مي‌دهد، به روشني گوياي ميزان اهمیت این موضوع برای دولت و میزان جدّيت در پيشبرد و اجرايي کردن اين سياست هاست.
ششم آبان ماه محمدرضا باهنر نايب رئيس مجلس در سخناني گفت: «من در گزارشي که چند وقت پيش به مقام معظم رهبري ارائه مي کردم چند بار از واژه اقتصاد مقاومتي استفاده کردم که ايشان گفتند من هزار بار تا به حال اين اصطلاح را از مسئولين شنيده ايم اما منتظر کوچکترين اقدام هستم.»
در مقابل اين نوع نگاه و راهبرد اقتصادي، 18 مرداد ماه، محمدجواد ظريف در نشست بررسي توافق هسته‌اي که در روزنامه اطلاعات برگزار شد، به نکته قابل تأملي اشاره کرد. وي مهمترين تضمين اجراي برجام را در هم تنيدن روابط اقتصادي با ديگر کشورها نام برد و گفت: «بايد بتوانيم روابط سياسي، فرهنگي و اقتصادي را در سطح منطقه و جهان به نوعي تنظيم کنيم که براي کسي صرف نداشته باشد زير قطعنامه بزند.»
اين سخن خلاصه نگاه دولت به رابطه اقتصاد و سياست است. از نظر دولت راه مقابله با تحريم هاي احتمالي در آينده، روابط گسترده اقتصادي با کشورهاي غربي است تا از اين طريق، راه اعمال تحريم مسدود شود. اين نوع نگاه حاصل يک محاسبه غلط و توازن اشتباه ميان سياست و اقتصاد است. چالش جمهوري اسلامي ايران و دشمنانش فراتر از مسئله هسته‌اي است و برجام پرکننده همه اين شکاف ها نيست. گسل هاي غيرفعال و نيمه فعال فراواني ميان ايران و غرب وجود دارد که روابط اقتصادي نمي‌تواند مانع آثار مخرب فعال شدن اين گسل ها شود. تنها چاره ايمن سازي کشور در مقابل خطرات احتمالي، استحکام اقتصاد و ترميم نقاط ضعف است. دشمن يک بار از اين راه وارد شده و تا حد بسيار زيادي (فراتر از قوانين و چارچوب هاي بين المللي نظير NPT) خواسته هاي خود را در موضوع هسته‌اي به ايران تحميل کرده است. در يک مسابقه وقتي ضعف در يک جناح باعث گل خوردن شود، بايد منتظر حملات بعدي حريف از همان جناح بود و راه حل پايدار و واقعي، برطرف کردن نقطه ضعف است.
