اگر چه انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به واسطه ماهیت ظلمستیزی و ضداستکباری خود از همان بدو تولد با فشار و تهدید و تحریم مواجه بوده و آماج توطئههای مختلف دشمنان قرار داشته و خواهد داشت، اما به نظر میرسد طی این مدت در برخی از مقاطع، کشور ما بیش از تحریمهای خارجی، گرفتار نوعی خود تحریمی ناشی از ضعف اراده برخی از مسئولین و عدم اعتماد و باور آنها به منابع و نیروهای درونزا و نیز سوءاستفاده اخلالگران اقتصادی و سایر افراد فرصتطلب و خائن به مصالح و منافع ملی بوده است.
اما بیشک در حال حاضر با عنایت به تجارب کسب شده در مورد رفتار منافقانه دشمن در طول حیات طیبه انقلاب اسلامی و نیز در جریان مذاکراه با گروه موسوم به 5+1 و دستیافتن به توافقنامه هستهای با همه محاسن و معایب متعددی که به همراه داشته است، باید باور کنیم که نباید و نمیتوانیم بیش از حد به وعدههای بیگانگان امیدوار باشیم و لذا همانگونه که رهبر معظم انقلاب اسلامی (دامت برکاته) همواره تأکید دارند، باید راه سرعت بخشیدن به روند رو به رشد کشور و نیز بهبود وضعیت معیشتی مردم در ابعاد مختلف آن را در توکل به خدا و اتکاء به منابع و نیروهای درونزا با کمترین وابستگی به غرب و شرق، جستجو نماییم.
به همین دلیل؛ دستیابی به این هدف و استمرار رشد و پیشرفت همهجانبه و جهشی کشور، علاوه بر ضرورت توجه بیش از پیش به توسعه امنیت پایدار و گسترش تعاملات بینالمللی، مستلزم توجه و تمرکز بیشتر بر اولویتهای راهبردی، از جمله موارد ذیل است:
1- تمرکز بر منابع و نیروهای درونزا و فراهم نمودن شرایط و بسترهای لازم در جهت ایجاد و تقویت خودباوری و اعتماد عمومی به دستاوردهای دانشمندان، متخصصین و نخبگان ایرانی و استفاده واقعی و عملی از ظرفیتهای فکری، علمی و تجربی و نتایج کار آنها، در جهت تحقق کامل اقتصاد مقاومتی و تسریع در پیشرفت همهجانبه کشور در زمینههای مختلف؛ علمی، فرهنگی، صنعتی، کشاورزی، سیاسی، نظامی و دیگر عرصهها.
2- تمرکز بر صادرات نفت از منابع و مخازن مشترک و ذخیرهسازی و صرفنظر کردن از صدور نفت میادین و مخازن اختصاصی داخل کشور با توجه به کاهش حجم صادرات نفت ایران.
3- تمرکز بر حمایت اصولی و کامل از صنایع داخلی و ایجاد شرایط و زیرساختهای لازم به منظور جلوگیری از خام فروشی مواد اولیه معدنی و نیز محصولات کشاورزی و بخصوص منابع نفتی و تبدیل این مواد به محصولات ثانویه و نهایی، برای صادرات و رفع نیازهای داخلی کشور.
4- تمرکز بر جلوگیری از خام فروشی دستاوردهای علمی و تحقیقاتی دانشمندان ایرانی در قالب مقالات ISI و امثال آن و تسریع و تسهیل شرایط برای تحقیق و توسعه علمی و صنعتیسازی و تولید و عرضه نتایج کار این عزیزان در قالب محصولات و خدمات بومی، با الگوگیری از کشورهایی که در این زمینه موفق عمل کردهاند.
5- تمرکز بر رونق کشاورزی به عنوان یک محصول استراتژیک و ضروریترین نیاز اولیه جامعه، از طریق انجام اقداماتی مانند؛ سرعت بخشیدن به روند مکانیزهسازی و گسترش روشهای نوین کشاورزی و آبیاری، گسترش صنایع تبدیلی و به ویژه ایجاد و راهاندازی شبکه تلویزیونی تخصصی با محوریت کشاورزی در موضوعات مختلف؛ آموزشی، اطلاعرسانی و حتی تفریحی و سرگرمی.
6- تمرکز بر مدیریت منابع آبهای زیر زمینی و جلوگیری از خشکسالی و فرونشست زمین در نقاط مختلف کشور، از طریق اقداماتی مانند؛ ایجاد سازمان توسعه و احیاء قنوات با بهرهگیری از روشها، ابزار و تجهیزات مدرن و همچنین جایگزین نمودن روش سدسازی زیر زمینی به جای روش تقریباً منسوخ شده سدسازی روی زمین با اولویت به احداث اینگونه از سدها در مناطق در معرض خطر و نیز نقاط مرزی برای جلوگیری از هدر رفتن و یا سرقت منابع آبی کشور در مناطق مذکور.
7- تمرکز بر کوتاه کردن دست واسطهها و افراد فرصتطلب در محیط کسب و کار و بخصوص بخش تجارت داخلی و خارجی برای جلوگیری واقعی و عملی از ورود بیرویه محصولات و کالاهایی که مشابه داخلی دارند، بخصوص کالاهای تجملاتی و غیرضروری و متقابلاً ورود تجهیزات سرمایهای و فنآورانه مورد نیاز به کشور و نیز تسهیل صدور محصولات صنعتی و غیر صنعتی ایران به سایر کشورها.
8- تمرکز بر شناسایی و رفع کاستیها و تأمین نیازهای اساسی و بنیادین کشور در ابعاد مختلف؛ فرهنگی، علمی، آموزشی، اقتصادی و اجتماعی به جای پرداختن بیش از حد به موضوعات مختلف سیاسی غیرضرور که معمولاً به شکل مقطعی بروز پیدا میکند.
9- تمرکز بر اجرای اصل پیشگیری در مقابله با ناهنجاریهای اجتماعی و اداری از طریق توسعه و گسترش نظام کارآمد، روزآمد و فراگیر کنترلی و نظارتی در سطوح مختلف دستگاههای اجرایی و شناسایی و رفع اشکالات و خلاءهای قانونی و اداری زمینهساز بروز جرم و تخلف در جامعه.
10- تمرکز بر مقابله و حذف لایههای پنهان و آشکار فساد نظامیافته و در حال نهادینهشدن در متن و بطن سیستم اداری و اجتماعی کشور و برخورد قاطع با متخلفین و مجرمین از طریق اقداماتی مانند؛ سرمایهگذاری بیشتر و برنامهریزی دقیقتر در زمینه: پیشگیری، آموزش و فرهنگسازی، شایستهسالاری، وضع قوانین تکمیلی، طراحی ساختار روزآمد و یا اصلاح و بهبود ساختار قدیمی و بعضاً پیچیده نظام اداری، پاکسازی سیستم اداری از لوث وجود افراد و عناصر ناکارآمد، نامطلوب و فاسد و سایر اقدامات مشابه.
کلام آخر این که با توجه به برخورداری کشور از انبوه منابع و مواهب الهی که رهبر بزرگوار انقلاب اسلامی از آن به عنوان نیروهای درونزا نام بردهاند، با هیچ بهانهای نمیتوانیم به دستاوردهای کسب شده اکتفاء کنیم و تا ابد وارد کننده محصولات صنعتی و یا تکنولوژی از دیگران باشیم. مگر اینکه خود ما همانند دیگر کشورهای توسعه یافته، در یک رابطه منطقی و متقابل، با همان کمیت و کیفیت، وارد عرصه تولید و صدور علم و دانش جدید شده و در تجارت جهانی دانش، محصولات و خدمات روز و منطبق با فنآوریهای نوین دنیا، سهم داشته باشیم.