تأکید رهبر معظم انقلاب بر بحث نفوذ با توجه به وضعیت جدید رویارویی نظام سلطه با جمهوری اسلامی ایران است. به‌عبارتی، مجموعه عوامل و دلایلی سبب شده‌اند که معظم‌له این‌گونه بر این موضوع تأکید داشته باشند که در این میان حداقل می‌توان به دو دلیل عمده اشاره کرد:
1- تمرکز دشمن بر نفوذ در جمهوری اسلامی ایران در دوره پسابرجام: رهبر فرزانه انقلاب، براساس واقعیت‌های موجود و اذعان مقامات آمریکایی مبنی بر اینکه در مقابل ایران تغییر راهبرد نداده‌اند، برجام و پسابرجام را عامل کاسته‌شدن از دشمنی دشمنان نسبت به جمهوری اسلامی و ملت ایران نمی‌دانند و معتقدند که دشمن، همان دشمن سابق است، با همان اهداف و انگیزه‌های پیشین و در برهه کنونی صرفاً تغییر روش داده است. بنابراین، معظم‌له بر موضوع نفوذ دشمن تأکید داشته و خطر آن را گوشزد کرده‌اند تا برخی گمان نکنند در دوره پسابرجام دشمن تغییر ماهیت داده و از اهداف خصمانه خود در مقابل نظام اسلامی دست برداشته است.
2- برجسته‌شدن نگاه به بیرون نزد برخی دولتمردان و نخبگان: با وقوف به این واقعیت که با روی کارآمدن دولت تدبیر و امید، بیشتر نگاه‌ها معطوف به جهان خارج، برای حل مسائل داخلی است و از آنجا که این امر، به طور طبیعی، افزایش تعاملات با بیرون را در پی خواهد داشت و همچنین با توجه به اینکه مباحث و موضوعاتی مانند نفوذ در صورت برقراری و گسترش ارتباط است که امکان تحقق می‌یابند، رهبر حکیم انقلاب با طرح موضوع نفوذ و تأکید بر آن می‌خواهند به دولتمردان گوشزد کنند که مراقب پیامدهای ارتباطات گسترده با جهان خارج، از جمله نفوذ، باشند.
در مجموع، می‌توان گفت که معظم‌له موضوع نفوذ را به‌مثابه راهبرد دشمن در پسابرجام برای استحاله و براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران، مطرح کردند تا هم دشمنی دشمنان را تبیین کنند و هم به برخی دولتمردان گوشزد کنند که ارتباطات گسترده با جهان خارج و نگاه به بیرون برای حل مسائل کشور، اگرچه تاحدودی پذیرفته شده است؛ اما پیامدهایی نیز دارد که برای مدیریت این پیامدها باید هوشمندانه عمل کرد.
