از نظر وضعیت مکانی و زمانی تفاوت‌های زیادی میان ایران و شوروی وجود دارد؛ اما هم در انگیزه‌های آمریکا برای استفاده از این راهبرد شباهت‌های وجود دارد و هم در ابزارهای به‌کارگرفته شده برای این راهبرد شباهت‌هایی را می‌توان در نظر گرفت. «سوفائر» یکی از اندیشمندان آمریکایی معتقد است، پس از آنکه جنگ‌افروزی و مداخلات نظامی و تحریم‌های اقتصادی نتوانست جمهوری اسلامی را که پس از فروپاشی شوروی به چالش اصلی نظام سرمایه‌داری تبدیل شده بود، از پای دربیاورد، تجربه شیرین پیروزی بدون جنگ در قبال اتحاد شوروی، آمریکایی‌ها را به فکر به‌کارگیری روش‌های مشابه در مقابله با ایران انداخت. در زمینه استفاده از این راهبرد برای شوروی گفته شد که استفاده از آن در حالی انجام گرفت که آمریکا از به پیروزی رسیدن روش‌های دیگر همچون درگیری نظامی در تردید بود، این گفته درباره ایران هم درست است؛ زیرا از ابتدای پیروزی انقلاب همان‌طور که سوفائر می‌گوید تمام روش‌های دیگر که حتی برخی از آنها برای شوروی به کار گرفته نشده بود، در مقابل جمهوری اسلامی اجرا شد؛ اما برای آمریکا موفقیتی دربر نداشت؛ لذا استفاده از تجربه شیرینی که آمریکا پیشتر با آن نظامی مانند شوروی را ساقط کرده بود، در قبال ایران، توجیه مناسبی پیدا کرده است. از نظر ابزارهای استفاده شده نیز می‌توان شباهت‌هایی را در راهبرد نفوذ آمریکا در هر دو یافت که از جمله تبادل دانشجویان و استادان؛ تبلیغات کالاهای آمریکایی و سبک زندگی آمریکایی و...
