میزان همراهی دولت و مجلس دهم

در خصوص همراهی مجلس آینده با دولت در این شرایط نمی توان اظهار نظر قطعی کرد. در واقع هنگامی که کمیسیون های مختلف مشخص شوند وافراد با تخصص های گوناگون در آن توزیع شوند این مجلس خودش را نشان خواهد داد و در حال حاضر ما نمی توانیم درحقیقت یک قضاوت درستی از مجلس دهم داشته باشیم. با این وجود می توان چنین عنوان کرد که ما در حوزه اقتصادی دو دسته از افراد را شاهد هستیم که وارد مجلس شده اند؛1- کسانی که فقط اقتصاد خوانده اند. 2- کسانی که اقتصاد خوانده و در عمل با آن دست و پنجه نرم کرده و آثار اقتصادی حاصل از آن را متوجه می شوند .

بعضی از افراد هم هستند که اصلاً درس اقتصاد نخواندند وتخصص آنها هم اقتصاد نیست ولی با تعامل با دیگر افراد می توانند موفق باشند، در چنین حالتی و با حضور این سه دسته از افراد، برآیند کمیسیون اقتصادی مجلس، می تواند برآیند خوبی باشد. در این جا تعامل بین این افراد مطرح است. تعامل بین مجموعه کمیسیون ها و در نهایت یک نهاد مستقل و واحد به نام مجلس. بنابراین لزومی ندارد که همه تخصص اقتصاد داشته باشند باهمراه بودن، کتاب خواندن، عمق پیدا کردن در موضوعاتی که مطرح می کنند، بررسی می کنند و یا طرح های پیشنهادی که ارائه می دهند می تواند این آثار خوب را داشته باشد.

خوبی این مجلس این است که در اختیار یک گروه یا یک حزب مشخصی که بگوییم اینها به هر طرف که بخواهند مسائل اقتصادی را سوق خواهند داد، قرار نگرفته است. به نوعی می توان گفت کرسی های مجلس در بین احزاب و گروهها توزیع شده است. باتوجه به سه دسته عمده ای که اصولگراها، اصلاح طلبان ومستقل ها هستند این ها به نظر می رسد که بهتر از این است که در اختیار یکی ازآنها باشد. یعنی دولت به راحتی می تواند با آن ها کار کند، تا وقتی که فقط در اختیار یکی از آن ها باشد. حالا جنبه های سیاسی آن یک بحث وجنبه های کار و اجرایی آن بحث دیگری است که اینجا نکته مهم بحث منافع ملی است، به نظر من منافع ملی یک معیار است.

مثلاً در مورد سیاست خارجی، مجلس نهم با این دولت آنطوری که شواهد نشان می داد خیلی با هم هماهنگ عمل نمی کرد. که نمود آن در موضوع برجام عینیت یافت. اما به نظر می رسد که مجلس دهم با دولت می تواند جهت گیری بهتری نسبت به قبل داشته باشد.

اگر چه برجام با همه فراز و فرود خودش به فرجام رسید ولی اگر حاصل آن ها منجر به تقویت بنیان های اقتصادی در بلند مدت شود وتولید ما را افزایش بدهد مفید خواهد بود. اگر تولید در کشور صورت گیرد و قسمتی از آن صادر شود و قسمتی از آن رفاه مردم را در جامعه بالا ببرد ما شاهد ثمرات اقتصادی برجام در داخل کشور خواهیم بود. اما اگر بواسطه برجام و گشایشی که برای سرمایه گزاری در کشور توسط کشورهایی غربی ایجاد شده، این شرکت ها و سرمایه گذاران بیایند و کالای مصرفی تولید کنند و مردم ما هم تبدیل به مصرف کننده تولیدات آنها شوند، برجام ثمره اقتصادی که نخواهد داشت، موجب وابستگی هم خواهد شد. باید این سرمایه گذاری ها منجر به تقویت بنیان های داخلی شود وتولید را تقویت بکند .

در نهایت در دولت، مجلس و سایر قوا و نهادها و سازمان ها و به طور کلی در نظام جمهوری اسلامی، هر چقدر همگرایی بین آنها بیشتر باشد و به سمت وحدت حرکت کنند، منافع ملی بیشتر تامین خواهد شد اگر همه این نهادها همگرا شوند ید واحده می شوند همان چیزی که مورد تاکید بزرگان دین ما بوده و امام و رهبری نظام همواره بر آن تأکید داشتند. و این راه برون رفت از مشکلات پیش روی کشور است.