ذبح بودجه استراتژیک پای سینمای جشنواره‌ای

(روزنامه صبح نو ـ 1395/04/13 ـ شماره 34 ـ صفحه 11)

سال‌های اخیر ارگان‌های دولتی و شبه دولتی زیادی را داشته‌ایم که ربط مستقیمی به فرهنگ و البته سینما ندارند اما می‌کوشند با حمایت مالی از تولید برخی پروژه‌های سینمایی ردپایی از خویش در سینمای ایران به جای گذارند. این ارگان‌ها دامنه گسترده‌ای را شامل می‌شوند؛ ار ارگانهای اقتصادی مانند بانک‌ها گرفته تا مناطق آزاد اقتصادی و وزارتخانه‌هایی مانند وزارت اطلاعات.

لشکری که باید از آن استفاده کرد

آقای پرویز شیخ طادی کارگردان سینمای ایران که بیش از دو دهه است در سینمای ایران حضور دارد در گفتگو با «صبح نو» با اشاره به اینکه حضور نهادهای غیرسینمایی در سینما وقتی می تواند مفید باشد که در جهت اهداف اصلی و منافع ملی نظام باشد بیان داشت: کل مجموعه سینمایی ایران می تواند به عنوان لشکری که در جهت حفظ منافع ملی به کمک سیاستمداران بیاید نگریسته شود اما مسأله اینجاست که سینمای ایران در این سالها آن قدر ضعیف شده که در دفاتر خرد سینمایی که در نقاط مختلف شهر پراکنده اند عطشی فراوان برای جلب سرمایه ارگانهای غیرسینمایی وجود دارد و در این مسیر هم هدف اصلی همان جلب سرمایه است و در جهت تولید محصول هم به حداقلها بسنده می شود تا فقط رضایت سفارش دهنده برآورده شود.

وی ادامه داد: حالا این وضعیت را با اتفاقی که در سینمای هالیوود می افتد مقایسه کنید همه چیز دستتان می آید. در آنجا وقتی نظام حاکمه و سازمان سیا تصمیم می گیرند مثلا در حوزه دیپلماسی خارجی یک مفهوم را به مخاطبان القاء کنند قبل از هر کار به سراغ سینما و تلویزیون می روند و با تولید فیلم وسریال اسباب منطقی به نظررسیدن آن مفهوم را القاء کرده و سپس در حیطه عملی هم آن سیاست را اجرایی می‌کنند.

دستگاه دیپلماسی خارجی به‌جای استفاده از سینما به سبک پارینه سنگی عمل می‌کند

کارگردان «روزهای زندگی» و «شکارچی شنبه» خاطرنشان ساخت: حالا دستگاه دیپلماسی خارجی ما را درنظر بگیرید. هنوز که هنوز است به عهد پارینه سنگی و به سبک دو دهه قبل می کوشد با برخوردهای رخ به رخ و لبخند زدن و دست دادن و دیده بوسی از پیشرفت سیاست خارجی سخن گوید. در صورتی که کافی بود در موردی مانند همین مسائل هسته ای ابتدا تولیدات سینمایی مبتنی بر اینکه استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای حق ماست در دستور کار قرار می گرفت و با کار فرهنگی مخاطب جهانی را نسبت به این حق آگاه می کردیم و بعدش در دیدارهای رخ به رخ و البته با پشتوانه آگاهی جهانی نسبت به یک حق، مذاکره ای سرافرازانه را انجام می دادیم.

پرویز شیخ طادی با بیان اینکه کم کاری ما مرتب مواجه می شود با حرکات هالیوود بیان کرد: ما بودجه های استراتژیک مان را صرف نوعی سینمای جشنواره ای می کنیم که تصویری زننده از ایران و ایرانی به دنیا مخابره می کند و از آن طرف غرب با سینما می آیند و هر بار به یکی از حقوق ما دست درازی می کنند. یک بار ماجرای تسخیر سفارت را آن طور که خود می خواهند در «آرگو» قلب می کنند، بار دیگر حقوق هسته ای ما را در یک سریال زیر سوال می برند و شک ندارم در همین دورانی که مرتب از توافق هسته ای حرف می زنیم هم آنها به دنبال تولید محصولاتی با محوریت رعایت نشدن حقوق بشردر کشور ما هستند و در کنارش می کوشند توانایی موشکی ما را به عنوان یک تهدید و نه وسیله ای برای دفاع نمایش دهند. چرا؟ چون می خواهند مخاطبان جهانی را فریب داده و فرصتهای بعدی را برای دست اندازی خود فراهم کنند.

سی‌آی‌ای به هالیوود خط می‌دهد

وقتی از شیخ طادی درباره فعالیتهای سینمایی وزارت اطلاعات پرسیدیم و حمایت این ارگان از تولید برخی آثار سینمایی و قیاس آن با فعالیتهای هالیوود بر مدار خواسته های سیا، این کارگردان با اشاره به خط دهی مستقیم سیا به هالیوود گفت: در هالیوود این سیا است که به سینما خط می دهد. آنها دستورالعملهای خود را صادر می کنند و البته که فیلمسازان نیز یا با حمایت مستقیم یا غیرمستقیم آنها در جهت تحقق دستورالعملها حرکت می کند.

وی ادامه داد: در اینجا هم وزارت اطلاعات از برخی محصولات سینمایی حمایت می کند اما متأسفانه مقداری در سوژه پردازی کهنه عمل می کنند. سرمایه گذاری بر روی سوژه های کهنه واقعا نمی تواند در جهت منافع ملی کمک حال ما باشد.

وزارت اطلاعات نیاز دارد به پژوهشکده‌ای که فیلمسازان ذیل آن حرکت کنند

شیخ طادی با بیان اینکه وزارت اطلاعات نیاز دارد به پژوهشکده ای برای خط دادن به سینماگران به «صبح نو» گفت: سوالم اینجاست که آیا تولیدات فعلی این وزارتخانه برآمده از یک پژوهش جامع است. من واقعا نمی دانم که آیا وزارت اطلاعات برای خط‌‌ دهی به سینماگران دارای یک پژوهشکده هست یا نه اما این را می دانم که برای حرکت بر مدار منویات ملی این وزارتخانه نیاز دارد به پژوهشکده ای که فیلمسازان ذیل آن حرکت کنند. یعنی ابتدا باید در این پژوهشکده سوژه های استراتژیک شناخته شده و به بار برسد و سپس از فیلمسازان بخواهیم که استفاده از این سوژه ها را در دستور کار قرار دهند.

این کارگردان خاطرنشان ساخت: اگر این اتفاق بیفتد یعنی حرکت سینماگران بر مدار قوای اندیشه ای باشد که در پژوهشکده رشد یافته قطعا از اقتصاد گرفته تا سیاست ما خواهند توانست به مدد فرهنگ رشدی همه جانبه داشته باشند.

ش.د9501077