گزارش روز/ جمع اضداد

پایگاه بصیرت / سیدفخرالدین موسوی

یادداشت: در روزهای پرشمار مذاکره با طرف‌های غربی، عده‌ای ابراز مخالفت و انتقاد نسبت به روند مذاکرات و آنچه را که درباره توافق هسته‌ای احتمالی در رسانه‌ها منتشر می‌شد، تقویت موضع طرف‌های مقابل، خدشه به وحدت ملی و تضعیف تیم هسته‌ای می‌دانستند و از منتقدان مذاکرات به عنوان بزدل‌های سیاسی‌ای یاد می‌کردند که جای‌شان جهنم است، اما همین افراد که در مذاکرات کوچک‌ترین انتقادها را به سخت‌ترین شکل ممکن پاسخ می‌دادند و ادعا می‌کردند برای جلوگیری از تضعیف موضع کشورمان باید انتقادات را به زمان دیگری موکول کرد؛ چنانچه محمدجواد ظریف می‌گفت، زمان نقد برجام موقعی است که توافق نهایی و امضا شود، پس از نهایی شدن متن برجام ادبیات‌شان به کلی دگرگون شد، تا آنجا که رئیس‌جمهور رسماً اعلام کرد: زمان نقد برجام گذشته است و باید پیش از نهایی شدن آن، برجام را نقد می‌کردند! حالا هم پس از گذشت ماه‌ها و اثبات بی‌ثمر بودن برجام، این توافق را نعمتی می‌دانند که کفران آن (بخوانید نقد آن) عذاب الهی را در پی خواهد داشت!
 اما کاش قصه تناقض‌گویی درباره برجام به همین جا ختم می‌شد! در حالی که روزهای پیش از توافق وعده معجزه می‌دادند و حتی حل شدن مشکل خشکسالی و آب خوردن مردم را به برجام گره می‌زدند، شاید باورش سخت بود که در فاصله کمتر از چند ماه از اجرای توافق، مقامات دولتی جلوگیری از جنگ و حمله نظامی به کشور را به منزله دستاورد برجام بدانند! مواضع دولت شگفت‌انگیز است؛ چنانچه امروز افکار عمومی از سخنان تازه محمدجواد ظریف در گفت‌وگو با روزنامه «ایران» که گفته است هدف مذاکرات رفع تحریم‌ها نبود، تعجب کرده است و در ذهن خود اولین مصاحبه رئیس‌جمهور پس توافق نهایی را مرور می‌کند که گفته بود: هدف این بود که تحریم‌های غلط و ظالمانه و ضدانسانی را لغو کنیم.. امروز روزی است که قدرت‌های بزرگ اعلام کردند همه تحریم‌ها برداشته خواهد شد و همه قطعنامه‌های ظالمانه لغو خواهد شد.