(روزنامه جوان – 1395/06/28 – شماره 4913 – صفحه 5)
«پايبندي ايران به توافق پايان مشكلات نيست»اين عبارت تازهترين تلاش براي معرفي كردن ايران به عنوان يك تهديد بينالمللي است؛ خطي كه به صورت فشرده و هماهنگ توسط رسانهها و شخصيتهاي غربي دنبال و براساس آن بايد شرايطي بر فضاي رسانههاي مطرح دنيا حكمفرما شود كه براساس آن رفتارهاي جمهوري اسلامي ايران در عرصه داخلي و منطقهاي خلاف صلح و امنيت دنيا معرفي شود.
غربيها معتقدند به واسطه يك توافق بينالمللي نبايد به مقامات رسمي و غيررسمي جمهوري اسلامي ايران اجازه داده شود كه از آن محملي براي برداشتن سايه تهديد نظامي استفاده شده يا مؤلفههاي اثرگذار «ايرانهراسي» خنثي شده و در جهت ارائه تصويري روشن و واقعبينانه از جامعه ايران و نظام اسلامي به افكار عمومي جهان بهرهگيري كنند، بر همين مبنا بايد آنقدر رفتار جمهوري اسلامي ايران در مباحثي مانند حقوق بشر، تروريسم و قدرت دفاعي به چالش كشيده شود تا به واسطه اين «تمركز رسانهاي»اين احساس به جوامع بشري القا شود كه نوع فعاليتهاي ايران در هر حوزه و عرصهاي با اصول بديهي اخلاقي و حتي حقوقي در تعارض است.
در همين جهت ميتوان به گزارش روز گذشته شبكه تلويزيوني «پي.بي.اس» امريكا اشاره كرد كه با انتشار گزارشي به بررسي آينده توافق هستهاي پرداخته كه در بخشي از آن آمده است: «توافق هستهاي سال گذشته احتمال رويارويي نظامي ايران و امريكا را از بين برد اما در حال حاضر اين توافق روي زمين شني قرار دارد.
روابط ايران و امريكا برخلاف ميل متحدان امريكا همچون اسرائيل و عربستان، از زمان توافق گرمتر شده و دو كشور براي حل بحران سوريه تلاش ميكنند و در حالي كه با داعش در عراق مبارزه ميكنند، در مسير ديگري قرار نميگيرند. اما رئيسجمهور آينده امريكا نظرات خودش را خواهد داشت. ايرانيان تهديد كردهاند در صورت عدمدستيابي به منافع اقتصادي بيشتر، از توافق كنار خواهند كشيد و در كنگره امريكا نيز هنوز بسياري از جمهوريخواهان و حتي برخي از دموكراتها خواهان از هم گسستن توافق هستند.»
اين رسانه در ادامه همانند سياستمداران امريكايي تلاش ميكند با حركت در مسير پروژه ايرانهراسي، وادار كردن ايران به انجام الزامات پيشنهادي توسط غرب در ساير مسائل مورد چالش را راه برونرفت از چنين وضعيتي عنوان كند: «حتي در صورتي كه توافق به قدرت خود باقي بماند، محدوديتهاي هستهاي آن طي حدود هفت سال آينده شروع به پايان يافتن ميكند و اين ميتواند به معناي ظهور ايران مسلح به تسليحات هستهاي باشد. تا زمان قدرت گرفتن ديپلماسي هستهاي در سال 2013، جنگ ايران و امريكا كاملاً محتمل بود. اكنون هر دو نامزد انتخابات رياست جمهوري امريكا، ترامپ و كلينتون، ميگويند در صورت ضرورت براي بازداشتن ايران از ساخت بمب هستهاي از نيروي قهري استفاده خواهند كرد.» در ادامه نويسنده تلاش ميكند حمله نظامي امريكا به ايران را يك گزينه محرز نشان دهد: «در صورتي كه توافق هستهاي از مسير خود خارج شود و ايران غنيسازي اورانيوم خود را افزايش دهد و به سمت قابليتهاي تسليحاتي حركت كند، حمله نظامي امريكا دوباره به يكي از گزينههاي ممكن تبديل خواهد شد.»
توجه به پيشبرد ايرانهراسي بيش از هر زمان ديگري
اگر چه در سطح رسانههاي وابسته به غرب همچنان پروژه ايرانهراسي همچنان يك سوژه جذاب و اما تكراري است و همگام با آن سياستمداران غربي در تريبونهاي مختلف تلاش ميكنند در جهت پيشبرد چنين هدفي حركت كنند اما آنها بهخوبي ميدانند كه بهرهمند شدن از چنين سناريويي تنها در نشريات و سخنرانيها نميتواند منجر به نتيجه مطلوب شود، به همين دليل موازي با چنين تحركاتي تلاش ميشود تا با وضع قوانين در عرصه بينالمللي ضمن محدودسازي فعاليتهاي منطقهاي و بينالمللي كشورمان، از شهروندان عادي ساير كشورها گرفته تا تجار و سرمايهگذاران و بانكها و مؤسسات اقتصادي و تجاري را از توسعه روابط خود با كشورمان بر حذر بدارند، چراكه بنابر تفسير آنها ايران كشوري ناامن بوده كه رفتار و فعاليتهايش ناقض صلح، ثبات و امنيت جهاني است. چنانچه توجه شود اكثر قانونهايي كه با هدف اوليه افزايش تحريمها به ايران وضع شده در اصل گامي است جهت القاي اين نكته به افكار عمومي دنيا كه ايران همچنان برهم زننده آرامش در بسياري از كشورهاي منطقهاي است كه تصميمات و باورهاي عمومي شكلگرفته در اين كشور ميتواند به جنگ و خونريزي در ساير جوامع بينجامد.
از تصويب قانون «محدوديت ويزا» كه براساس آن شهروندان ۳۸ كشور اروپايي و ساير كشورهايي كه با امريكا مراودات زيادي دارند براي رفتن به ايران دچار محدوديتهاي جدي و فراگير شدهاند گرفته تا حكم يكي از دادگاههاي امريكا مبني بر ملزم كردن ايران به پرداخت بيش از10/5 ميليارد دلار غرامت به اعضاي خانواده كشتهشدگان در نتيجه عمليات تروريستي ۱۱سپتامبر سال ۲۰۰۱ و حتي حكم يكي ديگر از دادگاههاي اين كشور به پرداخت غرامت ۲ ميليارد دلار از داراييها و اموال بلوكه شده ايران به خانوادههاي امريكاييكشتهشده در بمبگذاري ۱۹۸۳ پايگاه تفنگداران امريكايي در بيروت و ايضاً تصويب قريبالوقوع قوانيني مانند«عدمتسامح در مقابل تروريسم» و «قانون منع و تحريم موشكهاي بالستيك ايران» دركنگره امريكا، همگي از ويژگي مورد اشاره برخوردار بودهاند.
ايرانهراسي جديتر شد و مشكل آب و ازدواج هم حل نشد
اگر چه از نمايندگان و دولتمردان امريكا تا رسانههاي غربي به خوبي پروژه ايرانهراسي را هدايت ميكنند كه همچنان جماعتي در داخل معتقدند برجام دستاوردهاي بسياري را براي كشور به دنبال داشته است، هنوز يادمان نرفته كه رسانههاي پرشمار جريان تجديدنظرطلب همراه با رئيسجمهور و مقامات وزارت امور خارجه از احقاق حقوق ملت در عرصه بينالمللي ياد و توافق هستهاي را پايان ايرانهراسي عنوان ميكردند، به عنوان نمونه حسن روحاني رئيسجمهوري ايران در ديدار سال گذشته با سفيران و رئيسان نمايندگيهاي سازمانهاي خارجي مقيم تهران به مناسبت سيوهفتمين سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي اعلام ميكند: «مردم جهان درپي مذاكرات موفق هستهاي دريافتند ايرانهراسي واقعيت ندارد و مردم ايران مردمي صلحدوست و صلحخواه هستند» يا وي همچنين در مراسم گراميداشت هفته محيطزيست مطرح ميكند: «تحريمهاي ظالمانه بايد از بين برود تا سرمايه بيايد و مشكل محيطزيست، اشتغال، صنعت و آب خوردن مردم حل شود، منابع آبي زياد شده و بانكها احيا شوند.» بيان جملات مشابه فراواني توسط دولتمردان كه طي آن تأكيد ميشد در صورت توافق جامع هستهاي تمام مشكلات اقتصادي و معيشتي مرتفع ميشود، توقع جامعه از يك توافق را افزايش داد؛ توقعاتي كه با ادامه پروژه ايرانهراسي توسط غرب همخواني ندارد.
پروژهای که همچنان به قوت خود باقی است
حال اگرچه دولتمردان و به ويژه رئيسجمهور طي13ماه گذشته تلاش كردهاند يكي از دستاوردهاي اوليه توافق هستهاي را شكست پروژه ايرانهراسي عنوان كنند اما با ارائه يك آمار تلگرافي از قوانين تحريمي اخير امريكا و همچنين جهتگيريهاي مقامات غربي و رسانههاي آنها ميتوان به صورت قطعي بيان كرد كه حجم تهديدات نظامي عليه كشورمان افزايش پيدا كرده و شرايط به مراتب بدتر از دوران قبل از برجام را تجربه ميكند. تمام اينها در شرايطي است كه شش قطعنامه گذشته - كه در آن به صراحت رفتار ايران برخلاف صلح و امنيت بينالمللي عنوان شده- در قطعنامه2231 تجميع شده و به محض آنكه رفتار ايران در برخي مسائل مورد مناقشه، مورد تأييد غرب نباشد و منافع اين ايالاتمتحده را به خطر بيندازد نه تنها شش قطعنامه گذشته به وضعيت سابق بازگشته بلكه احتمال صدور قطعنامه شديدتر عليه كشورمان نيز وجود خواهد داشت؛ قطعنامهاي كه ميتواند منجر به حمله نظامي مستقيم كشور آن هم با مجوز قانوني سازمانهاي بينالمللي شود.
http://javanonline.ir/fa/news/812126
ش.د9502062