شش دهه از هجرت رسول خدا از مكه به مدينه گذشته بود كه آنان كه ادعاي مسلماني داشتند، تيغ بر پسر پيامبر ختمي مرتبت كشيدند. اما امروز سوگواري بر مصيبت و مظلوميت حسين بن علي (ع) تنها بخشي از رسالت آنهايي است كه خود را مريد مكتب حسين(ع) ميدانند. يزيدیان زمان، امروز در شقاوت و سنگدلي، طعنه به يزيد بن معاويه ميزنند. آنان كه ادعاي مسلماني دارند، رخت كساني را پوشيدهاند كه روزگاري آب را بر بيت نوه رسول خدا بستند. آن هنگام كه فرمود«چگونه بر بتان مرده سنگ زنم، حال آنكه بتهاي زنده بر روي زميناند» ميدانست كه جنگ ميان حسين (ع) و يزيد، نبرد ميان آل هاشم و آل اميه نيست. نبرد حق و باطل است، نبرد تزوير است و درستكاري! اما يزيدها و شمرها و حرملهها در هر روزگاري و در هر سرزمين، عاشورايي ديگر ميسازنند. عاشورايي كه صداي مظلوميت شان را زينبها روايت خواهند كرد و اين مردمان هر عصري هستند كه بايد يزيديان زمان خود را بشناسند و به معرفت حسين (ع) نائل آيند.
شمر زمانهات را بشناس!
اما يادگار امام، آیتا... سيد حسن خميني، در روزهاي منتهي به تاسوعا و عاشوراي حسيني ضمن انتشار يادداشتهايي در صفحه اينستاگرام خود، كوشيد تا معرفت حسيني را در دل مشتاقان آن حضرت افزون سازد. آیتا... سيد حسن خميني، در پستي، به توصيه شهيد آیتا... مطهري اشاره ميكند و مينويسد: خدا رحمت كند استاد شهيد مطهرى را، يك سخنرانى معروف دارند كه میفرمايند«شمر زمان خودت را بشناس.» آنقدر اين سخن را زيبا و پر حرارت بيان میدارند كه هر شنونده اى را با خود هم عقيده میسازد. واقعيت آن است كه امروز از در و ديوار شمر و حرمله میبارد. مسلمانان گرفتار شمرهاى بيشمار شدهاند. كافى است به حوادث روزهاى اخير در يمن توجه كنيم يا به آنچه در سوريه و بحرين در جريان است. اما اين داستان يك سمت و سوى ديگر هم دارد، بايد ما هم به قدر توان سعى كنيم خود را به جوهره وجودى ياران امام حسين (ع) نزديك كنيم. شمر شناسى آنگاه ثمر میيابد كه ما هم در زندگانى خود حسينى شويم.
يكى از نويسندگان معاصر تصوير زيبايى از جلوه فرهنگ عاشورا و تجلى حضرت عباس(ع) در زندگى رزمندگان دفاع مقدس به دست داده است: سه روز بود كه بعثيها آب را بر آسايشگاهها بسته بودند. خرداد ماه بود و هواي رمادي گرم و زندان دم كرده و خفه كننده. آب جيره بندي شده بود. شب، آخرين سهميه مان را قاشق شمار گرفتيم و گلوهاي خشك كمي تر شد. چند ليتر آب مانده بود براي روز بعد كه داخل تشت كوچكي زير پنكه سقفي باد ميخورد. نيمههاي شب اسيري ۱۷ ساله از خواب بيدار شد. حلقش از تشنگي خشك شده بود. آمد كنار تشت آب نشست. لبهايش داغ بسته بود. باد پنكه موجهاي كوچكي روي سطح آب درست ميكرد. خواست ليوان پلاستيكي را بزند زير آب، اما دستش پيش نرفت. لحظهاي ماند و به آب زلال خيره شد. يك نگاه به آب، يك نگاه به بالاي سر، آهي كشيد و تشنه برگشت، همانطور كه تشنه آمده بود. رفت خوابيد.
بغض علي(ع)
آیتا... سيد حسن خميني در يكي ديگر از اين يادداشتها، ضمن انتشار تصويري از بين الحرمين، نوشت: كربلا دو بُعد دارد، يكى كشتن حسين (ع) و ديگرى انتقام از على (ع). آنها كه در مقابل سيد الشهدا ايستاده بودند میدانستند كه او نوه پيغمبر (ص) است و همان روز در نماز خويش بر محمد (ص) و فرزندانش درود فرستاده بودند، اما بغض على را چه كنند؟ با كينه محمد (ص) و اهل بيت (ع) چه سازند؟ آنگاه كه امام حسين (عليه السلام) تمام ياران خود را از دست داد و براي جنگ آهنگ دشمن نمود براي آخرين بار و براي اتمام حجت خطاب به آنان فرمود: «يا ويلكمْ اتقْتُلُونِي على سُنّه بدّلْتُها؟ام على شريعه غيرْتُها، ام على جُرْم فعلْتُهُ، ام على حقٍّ تركتُهُ»؛ واى بر شما! چرا با من میجنگيد؟ آيا سنّتى را تغيير دادهام؟ يا شريعتى را دگرگون ساختهام؟ يا جرمى مرتكب شدهام؟ و يا حقّى را ترك كردهام؟ دشمنان با كمال وقاحت خطاب به امام (عليه السلام) گفتند: «اِنّا نقْتُلُك بُغْضا لاِبِيك»؛ بلكه به خاطر كينهاى كه از پدرت به دل داريم، با تو میجنگيم و تو را میكشيم.
http://www.armandaily.ir/fa/Main/Detail/166198
ش.د9502518