نهم دی ماه، تجلی انقلاب سوم

برخی کارشناسان سیاسی نهم دی سال 88 را انقلاب سوم نامیده اند. این نوشتار در پی آن است که چرایی این نامگذاری را بازگو نماید. یکی از بسترهای  تحلیل تحولات سیاسی و فرهنگی شناخت و تبیین اصول و رهاوردهای نقاط عطف تاریخی است که می تواند درک منسجم و منظم تری از رویدادها و جریان های در حال گذار به دست دهد. انقلاب اسلامی  ایران نیز در یک روند پرتلاطم از گردنه های خطرناکی عبور نموده و امواج و طوفان های سهمگینی را پشت سر نهاده است و در همین بستر روند تکاملی خود را طی نموده است.

جولیان آسانژ بنیانگذار سایت جنجالی و افشاگر ویکی لیکس چندی پیش در اظهار نظری اعلام کرد سال 1979 مصادف با انقلاب  اسلامی  ایران نقطه عطف تاریخ معاصر است. یکی از ویژگیهای انقلاب ایران که آن را از دیگر انقلاب ها متمایز کرده است شکل گیری زنجیره پیوسته ای از انقلاب های  زاینده و پیش برنده است که ضمن مدیریت و مهار امواج براندازانه، استمرار حرکت انقلاب را در داخل تثبیت نموده و تحکیم می بخشد  و در خارج از مرزهای ایران توسعه و گسترش می دهد و قدرت  الهام بخشی خود را تقویت می نماید.

طلیعه پیروزی انقلاب در بهمن 57  برای تحقق چهار اصل " استقلال، آزادی ، جمهوریت و  اسلامیت " سرآغاز موج انقلاب  بود. البته آنچه که باعث شکل گیری انقلاب شد مثلث مکتب، مردم و رهبری بود. لذا هر حرکتی برای شکل گیری انقلاب های درونزا باید متکی بر سه ضلع این مثلث باشد. نگاهی به انقلاب دوم که به تعبیر امام راحل (ره) از انقلاب اول بزرگتر بود (یعنی فتح سفارت خانه امریکا و عقیم نمودن برنامه های جاسوسی استکبار جهانی و تحقیر ابرقدرت مدعی) حاکی از استمرار  اصول انقلاب است. این حرکت نشان داد ابعاد انقلاب محدود در مرزها نیست و هدف انقلاب  تغییر ساختار و رفتارهای ناعادلانه حاکم بر جهان است.

تحمیل جنگ هشت ساله، طراحی کودتا، تحریم اقتصادی ، پروژه نفوذ و تهاجم فرهنگی و سیاسی و اصلاحات امریکایی و توسعه فرهنگ سرمایه داری ، ماجرای کوی دانشگاه سال 78 تهران؛ از جمله اقدامات جبهه استکبار برای انتقام گیری از انقلاب دوم و توقف حرکت انقلاب اول بود؛ به طوریکه هر کدام یک یا چند مورد از اصول  چهارگانه انقلاب را هدف قرار داده بود.

 سال 88 جبهه استکبار در یک هم افزایی هوشمندانه ی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و رسانه ای با همه همپیمانان بین المللی و همراهی عناصر دلباخته و فریب خورده داخلی و تحریک افکار عمومی در صدد پیاده سازی انقلاب مخملی و به چالش کشاندن هر چهار اصل " استقلال، آزادی ، جمهوریت و  اسلامیت " برآمدند تا حرکت پرشتاب انقلاب را در دهه چهارم انقلاب متوقف کنند.

وقایع سال 88 یکی از تلخ ترین وقایع تاریخ انقلاب اسلامی است؛ زیرا اصول موجده انقلاب (مردم، مکتب و رهبری) را هدف قرار داده بودند و با مستمسک قرار دادن دروغین شعارهای انقلاب، در پی انحرافی بزرگ در اصول انقلاب بودند.این طراحی پیچیده و فراگیر دشمنان به وسیله پیاده نظام و عوامل داخلی  با ایجاد ناآرامی و اغتشاش در فضای عمومی جامعه اجرایی گردید و هشت ماه  آزادی و امنیت را از شهروندان ایرانی سلب کرد.

به نام آزادی و لیبرالیسم علیه اصل آزادی شوریدند. با بی اعتنایی به نهادهای اجرایی و نظارتی به رسمیت شناخته شده در قانون اساسی و مورد احترام و اعتماد مردم، اتهام بزرگ تقلب در انتخابات را مطرح کردند و با وقاحت تمام،  خواستار ابطال انتخابات و حضور ناظران بین المللی برای انتخاب رئیس قوه اجرایی کشور شدند؛ این نوع حرکت براندازانه از آنجایی که مورد حمایت اسرائیل و امریکا و انگلیس و متحدان استکبار بود استقلال کشور را به چالش می کشید. تلاش برای تضعیف و تخریب و انهدام  ارکان ضامن اسلامیت نظام از جمله شورای نگهبان و  ولایت فقیه  و هتک حرمت ساحت مقدس سیدالشهدا علیه السلام و روز عاشورا بیانگر اسلام ستیزی آشکار این حرکت خباثت آلود بود . چشم پوشیدن از رای چهل میلیونی مردم و بی احترامی  به آن، با اردوکشی های خیابانی ، هوچی بازی سیاسی و جنگ رسانه ای جمهوریت نظام را مورد خدشه قرار دادند. بنام دفاع از حقوق و رای مردم علیه آرای قانونی مردم، فضای جامعه را ملتهب کردند. قانون اساسی جمهوری اسلامی که میثاق ملی و ثمره مجاهدت انبیا، علما و آزادگان و مردم حق جو و مسلمان ایران در طول تاریخ به ویژه تاریخ معاصر است  بخاطر منافع شخصی و حزبی از سوی شخصیت هایی که زمانی جزو انقلابیون بزرگ و کارگزاران برجسته این نظام بوده اند مورد هتک حرمت قرار گرفت. اینکه عده ای از پیشتازان انقلاب اسلامی با شعار دفاع از حق مردم، دفاع از خط امام و ولایت فقیه ، دفاع از آزادی و آزادگی ، دفاع از قانون گرایی؛ به استقلال، آزادی، جمهوریت و اسلامیت عملا حمله کنند خود باعث ایجاد فتنه ای بزرگ شد که اعتبارو اقتدار نظام جمهوری اسلامی را خدشه دار نمود و ضریه ای جبران ناپذیر به آن وارد کرد.