در قرن بیستم، سرنوشت بسیاری از کشورهای منطقه غرب آسیا در سایه نقش استعماری انگلیس تعیین می شد و ایران قبل از انقلاب نیز به شکل مستقیم و غیرمستقیم، تحت سیطره سیاست های انگلیس و مهره های وابسته به آن قرار داشتند. به قدرت رسیدن رضاخان، اشغال ایران در جنگ جهانی دوم، بر تخت نشاندن محمدرضاشاه، کودتای 28 مرداد 1332 و ادامه سلطنت پهلوی، به شکست کشاندن نهضت ملی نفت و استثمار دوباره منابع نفتی ایران در قالب کنسرسیوم، لحاظ تاریخی سرنوشت سازی است که با ایفای نقش برجسته انگلیس در ایران همراه بود.