ابراهیم فروزش به اهمیت بالای سینما بر روی رشد فکری کودکان و نوجوانان اشاره کرد.
به گزارش گروه فرهنگی بصیرت، ابراهیم فروزش کارگردان سینما در گفتوگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره حال و هوای سینمای کودک این روزهای سینمای ایران گفت: آن چیزی که مسلم است اگر این نوع سینما چه از طرف بخش خصوصی و چه بخش دولتی حمایت شود راه میافتد، سینمایی که تقریبا برای کودکان میتوان گفت، چیزی ندارد. در سال، تولیدات بسیار محدودی دارد و پخشکننده و سینمادار آنها را نمیپذیرد. از طرفی تهیه و تولید آنها نیاز به سرمایه دارد و میبینیم آن طور که باید و شاید این کار انجام نمیگیرد. در سال چند فیلم تولید میشود و نمایش این تعداد هم به تعویق میافتد.
وی درباره توجه به زنگ سینما عنوان کرد: این وظیفه وزارت آموزش و پرورش است که این طرح را به نوعی در برنامههای روزانه و در حد بالاتر در برنامههای سالانه بگنجاند و این را دست کم نگیرد. بالاخره بچهها در طول تحصیل سالیانه خود، دوران فراغت دارند و میتوانند فیلمهای خاص خود را ببینند و به آرامی با این نوع سینما آشتی کنند.
وی در خصوص جدی گرفتن فصل تابستان به عنوان فصل تعطیلی مدارس و جذب کودکان و نوجوانان به سمت سینما اذعان داشت: با در نظر گرفتن فصل دسترسی کودکان و نوجوانان به بازیهای کامپیوتری، تلویزیون، سی دیهای مختلف و دیدن فیلمهایی که اکثر آنها خارجی است و پر شدن اوقات آنها، در درجه اول باید دید چه سینمایی وجود دارد که میتواند مهر سینمای کودک را بخورد و به دنبال آن خانوادهها و مردم را عادت دهیم و آشنا کنیم به چنین سینما و فیلمهای کودکی که در ایران تولید میشود.
وی افزود: با عادت دادن بچهها و والدین به سینمای کودک و گنجاندن بحث آموزش در فیلمها، خانوادهها فرزندان خود را به خاطر رشد روحی، جسمی و فکری به سمت سالنهای سینما میبرند. از طرفی کودکان نیز کم کم میخواهند در طول هفته حداقل یک فیلم از جنس خود را ببینند.
این کارگردان درباره مطالبات و خواستههای خانوادهها در تولید آثار سینمایی بخش کودک و نوجوان تصریح کرد: باید توجه داشت مطالبات خانوادهها به روز است. پس باید نگاه کنیم دنیا به کدام سمت میرود و با آن پیش برویم و اگر قرار است قصهای قدیمی را به فیلم تبدیل کنیم باید با نگاه روز باشد.
وی افزود: این مطالبات به حق است و باید در فیلمها گنجانده شود تا بچهها با مشاهده آنها، احساس غریبی نکنند و دنیای خود را ببینند، پس با توجه به این موضوع صرفا نباید به دلیل مسائل سرگرمکننده برای کودکان و نوجوانان فیلم بسازیم بلکه در آن چاشنی این نوع طرز تفکر را در تولیدات ببینیم.
فروزش درباره تعامل با دیگر کشورها در ساخت آثار سینمایی بخش کودک و نوجوان بیان کرد: این تعاملات میتواند کمک کننده باشد. هر فیلمی به هر دلیلی تولید شود میتواند مخاطب خودش را داشته باشد و اگر سرمایهگذاری مشترک که بسیار مفید است اتفاق بیفتد، خروجی خوبی خواهد داشت. چه بسا تعامل در آسیای میانه و کشورهایی که همسو و همزبان ما هستند، میتواند به هر دو طرف کمک شایانی کند.
وی ادامه داد: ما گنجینهای از فیلمهای ایرانی داریم که این کشورها میتوانند خریدار آنها باشند یا احیانا اگر بعد فرهنگی آن را در نظر بگیریم میتواند داد و ستد، اشتراک، رفتوآمد فرهنگی و ... صورت بگیرد. البته سینمای آسیای میانه تولیدات آنچنانی ندارند، اما سینمای غرب با در نظر گرفتن جشنوارههای کودکان و نوجوانان که دور و نزدیک شاهد آن هستیم، غنی است که فیلمهای آنها میتواند به کشور ما وارد شده و دوبله شوند و از آن بهرهبرداری صحیحی داشته باشیم، اتفاقی که قبلا صورت میگرفت و در حال حاضر به دست فراموشی سپرده شده است.