دولت يازدهم دولت حرف يا عمل؟ (بخش دوم)

واقعيت انکارناپذيري که دوست و دشمن بر آن اتفاق نظر دارند اين است که در اين چهار سال هر چه در ميدان سخن، شور و نشاط و تحرک و هنرمندي بوده، در ميدان عمل ضعف و سستي و رکود و بي تحرکي مشاهده شده است. درفضاي سخنراني، وضع اقتصاد و توليد و کسب و کار عالي و درخشان بود، وضع اشتغال تحسين برانگيز بود، برجام هم مثل خورشيد مي درخشيد و مثل ابر مي باريد، تحريم ها و تهديدها هم بالمرّه رفع شده بود، ولي در واقعيت، تحريم ها و تهديدها و جسارت ها افزايش يافته بود، ثروت هايمان که قبلا بلوکه بود حالا مصادره مي شد، افزايش جمعيت بيکاران، افزايش کارخانه هاي تعطيل شده، حجم عظيم طرح هاي عمراني رها شده و خانه سازي هاي بر زمين مانده، تعداد زياد کسب و کارهاي ورشکسته و از رونق افتاده و ميليون ها پدر شرمگين از روي خانواده، هر انسان معمولي را هم به اين آگاهي مي رساند که در اين چهار سال در صحنه عمل، سستي و بي کفايتي مزمن و بي سابقه وجود داشته است.

فاصله بين سخنراني و عمل آن قدر زياد است که حتي صداي هواداران آقاي رئيس جمهور هم در آمده است ولي گويي آقاي رئيس جمهور اصلا گوش شان به اين حرف ها بدهکار نيست و حتي در چنين شرايط بحراني باز هم به جاي اقدام و عمل چاره ساز و مؤثر، با تکيه بر فن بيان، تمام تقصيرها را متوجه دولت چهار سال قبل دانسته، مصاديقي را هم به عنوان شاهد سخن بيان مي کند و در سخنراني، دولت را، موفق ترين، کارآمد ترين و پاک ترين دولت ها معرفي مي کند. وقتي سر و صداي حقوق هاي نجومي بلند شد و خبرها آن قدر تکان دهنده و غير منتظره بود که حتي هواداران دولت هم زبان به اعتراض گشودند، رئيس جمهور که با اعتراض گسترده مواجه بود باز هم با حرّافي راهي براي فرار از اقدام و عمل پيش گرفت، ابتدا با صدور يک بيانيه انقلابي، خود را قهرمان صف اول مبارزه با حقوق هاي نجومي معرفي و بي محابا دستور قاطعانه عزل مديران و استرداد اموال را صادر کرد.

همه گفتند عنقريب است که دولت دست دزدها را از بيت المال کوتاه کند، اما ماه ها بدون اقدام و عمل گذشت و جز جلسه و سخنراني هيچ قدم مؤثري از دولت مشاهده نشد. به تدريج معلوم شد حقوق هاي صدميليوني و پاداش ها و وام هاي ميلياردي همه با اطلاع دولت و با مجوز دولت بوده است. وعده رئيس جمهور براي برخورد قاطع با نجومي بگيران نهايتا به اين نقطه منتهي شد که نه تنها يک نفر از سوي دولت به دادگاه معرفي نشد، بلکه به مردم گزارش داده شد که خلافي صورت نگرفته، و نجومي خواران، ذخيره هاي انقلاب بوده اند و به آنها ظلم شده است!

تازه معلوم شد دولت يازدهم دو خزانه داشته، يکي مربوط به يارانه مردم و وام ازدواج و کمک به توليد و اشتغال، که اين خزانه از اول خالي بوده و هنوز هم خالي است و مصيبت عظما شمرده مي شود، ولي خزانه ديگر براي نجومي خواران از ابتدا پر بوده و هنوز هم پر است! وقتي مردم افزايش سرسام آور قيمت کالاهاي اوليه زندگي خودشان را مشاهده مي کردند، از رئيس جمهور توقع اقدام عملي داشتند ولي در سخنراني مي ديدند که ايشان با شادماني به مردم مژده مي دهد که تورم تک رقمي و گراني مهار شد. اين همه گراني افسار گسيخته در اصلي ترين اقلام مورد نياز مردم چيزي نيست که کسي نتواند ببيند و بفهمد و باز هم خودش را با ارقام و آمار فريب دهد. امروز هم وقتي مي پرسند جوان هاي ما جلوي چشم ما، بيکار در خانه اند، پاسخ مي شنوند بر اساس آمار رسمي، کارخانه هاي تعطيل شده به کار افتاده و جوان ها سر کار رفته اند. وقتي معترض مي شوند که گشايشي در زندگي مان پديد نيامد، رئيس جمهور به جاي اقدام عملي مؤثر و فوري، با کنايه مي گويد عينک بزنيد تا گشايش هاي روزانه را ببينيد.

پس از سه سال که موضوع مذاکرات هسته اي در صدر توجه مردم ايران بود و همه از طريق رسانه هاي رسمي و عمومي کشور ده ها بار انتقادات، گله ها و شکايت هاي رهبر انقلاب را ديدند و در پايان نيز مشاهده کردند که رهبري قبول برجام را مشروط به رعايت 9 شرط کردند و همه ديدند دولت برخي از آن شروط را عمل نکرد، حالا آقاي رئيس جمهور پس از نقض عهد آمريکا و اروپا و ناتوان ماندن برجام در رفع تحريم هاي بانکي گفت ما هر کاري کرديم قدم به قدم با هماهنگي رهبري بوده است حيرت آور است که يک مسئول عالي رتبه کشور بدون توجه به عکس العمل هاي مردم و نارضايتي هاي گسترده آنها و بدون توجه به خطرناک شدن شاخص هاي اقتصادي و بدون توجه به هشدارهاي اقتصاددان هاي همه جناح هاي سياسي و بدون توجه به نارضايتي مراجع تقليد و حتي بدون توجه به گزارش هاي بانک جهاني و صندوق بين المللي پول که همه مي گويند اوضاع اقتصادي بحراني است، واقعيت را ناديده بگيرد و با درخشان توصيف کردن اوضاع، از عملکرد اقتصادي خود ستايش کند، آيا سخنراني هاي بدون پشتوانه، مي تواند هواداران مالباخته، بيکار و پشيمان را دوباره براي ادامه يافتن دولت تحرک، به ميدان آورد؟

در فرهنگ ديني ما، سخني که خلاف واقع و مغاير با حقيقت باشد از اعظم گناهان کبيره شمرده شده و وعده خلاف به ويژه از سوي حاکمان به شدت تقبيح شده است. در فرمان حضرت علي عليه السلام به مالک اشتر که الگويي روشن و زيبا از حکومت اسلامي، و دستوري صريح به حاکمان است، تخلف از وعده، موجب خشم خدا و خشم مردم شمرده شده و با استناد به آيه «كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُون»، خشم عظيم خداوند شامل حال کسي دانسته شده که به مردم وعده مي دهد و به وعده خود عمل نمي کند.

چه شده رئيس جمهور حتي هشدارهاي نزديک ترين طرفداران دلسوز خود را هم نمي شنود. يکي از ده ها نمونه، هشدارهاي بسيار سنگين آقاي صادق زيباکلام يکي از جدي ترين طرفداران آقاي روحاني است که با مشاهده سستي ها و ضعف هاي عملکرد دولت و بي توجهي به تذکرات مکرر، به ستوه آمده و سال گذشته صريحا در رسانه ها اعلان کرد: «آقاي روحاني و تيم اقتصادي ايشان در برخي از دروس مردود شده ‌اند. آقاي روحاني مي‌ داند که رکود همچنان باقي است و عملا اقتصاد کشور در باتلاق رکود گير کرده است و در بخش‌ هايي مانند اشتغال به ‌ويژه اشتغال فارغ‌ التحصيلان‌ دانشگاهي عملا بيکاري ادامه يافته است. اگر اعلام کنيم آمار بيکاري به مراتب بيش از آغاز سال است سخن گزافه ‌اي نگفته ‌ايم. در مقابل اين هشدار بسيار جدي آقاي رئيس جمهور اعلان مي کند در اقتصاد به پيروزي رسيديم، از رکود خارج شديم و به رشد اقتصادي هشت درصد دست يافتيم.

اين سخنان در حالي گفته مي شود که مراجع تقليد فريادشان از بيکاري جوانان بلند است، باز هم آقاي رئيس جمهور در سخنراني خود مي گويند من از وضعيت اشتغال رضايت دارم! چهار سال فرصت طلايي کشور بر باد رفت ، اينكه علي رغم همه واقعيت ها در جامعه ما رئيس جمهور بگويد روسفيدم که به تمام وعده هايم عمل کردم! اين يک پديده عادي نيست. در مناظره ديروز آقاي قاليباف به روحاني گفت: شما قول 4 ميليون شغل به مردم داديد.

اما وي گفت : اين واقعيت ندارد من چنين قولي را ندادم . بلافاصله خبرگزاريها فايل صوتي وي و منبع اين خبرها را منتشر كردند . اما ايشان همچنان در مقام انكار بر آمد و گفت اين خبر دروغ است! هواداران آقاي رئيس جمهور اگر چه در اين چهار سال، مثل ديگر اقشار ملت، خسارات سنگين مادي و معنوي متحمل شده اند، ولي تجربه و درس گرانبهايي آموخته اند که در آينده کشور و در انتخاب هاي آينده آنها نقش تعيين کننده دارد، همان درسي که حکيم طوس به ما آموخت و فرمود: «بزرگي سراسر به گفتار نيست – دوصد گفته چون نيم کردار نيست».

http://www.resalat-news.com/Fa/?code=256895

ش.د9600611