(روزنامه جمهوري اسلامي – 1396/03/17 – شماره 10889 – صفحه 6)
نتایج انتخابات گوناگون در نظامهای مردمسالار به عنوان مهمترین رخداد و عرصه رقابت سیاسی، گویای نظر اکثریت و خواست آنان در مورد اداره کلان کشور و نیز امور جامعه است. به عبارتی این رخداد را میتوان پیام آشکار رای دهندگان به مسوولان و نخبگان سیاسی دانست.
به گزارش ایرنا، هر انتخابات و نتایج آن با توجه به بستر زمانی خاص این رخداد معنایی ویژه از خواست واجدان حق رای را به نمایش میگذارد. از دید برخی صاحبنظران، یک انتخابات جدا از جنبه مشروعیت بخشی به نظام سیاسی و اعلان حمایت مردم از آن، برآیند اراده اکثریت برای ادامه یا تغییر یک دیدگاه، خط مشی و برنامه در سیاست و حکومت یک کشور یا تعیین اولویتهایی تازه است.
انتخاباتی که در بیست و نهم اردیبهشت ماه برگزار شد نیز دربردارنده معانی سیاسی خاصی بود که ضروری است از جنبههای گوناگون مورد توجه، بررسی و تحلیل قرار گیرد؛ همچنان که معاون اول رئیس جمهوری در گردهمایی سراسری استانداران کشور با تاکید بر اینکه باید تفسیر درستی از انتخابات مردم ایران صورت گیرد و پیام آن روشن شود بیان داشت: نباید از کنار پیام این انتخابات به سادگی عبور کنیم و همه صاحبنظران، اتاقهای فکر و مراکز مطالعاتی دولتی و خصوصی باید این میزان از مشارکت و مطالبات ملت را برای مسوولین کشور تحلیل کنند. در این زمینه باید گفت:
1- اصلیترین پیام انتخابات 29 اردیبهشت که بسیاری از ناظران بر صراحت آن اتفاق نظر دارند، تداوم حمایت عمومی از نظام سیاسی جمهوری اسلامی بود. این انتخابات در مقایسه با مجموع انتخاباتی که در چهار دهه گذشته برگزار شده یکی از مشارکتیترین عرصههای سیاسی و تکراری بر حماسه سیاسی بیست و چهارم خردادماه 92 بود. حضور گسترده مردم پای صندوقهای رای برای بسیاری در خارج مرزهای ایران این پرسش را مطرح ساخت که در چهار دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی و به رغم فشارهای گسترده بین المللی، جنگ تحمیلی، انواع تهدید و تحریم چه روی داده که سبب سیر صعودی مشارکت مردم و مشروعیت نظام سیاسی شده است.
2- انتخابات دوازدهم ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستا بار دیگر جلوههای راستین مردمسالاری دینی را در کشور و پیش روی جهانیان به تصویر کشید و نشان داد که این مردم ایران هستند که در جایگاه تصمیم گیرنده نهایی برای سرنوشت و اداره کشور خود قرار دارند.
3- معنای انتخابات اخیر تداوم یک روند اصلاحی بر مدار میانه روی و نهادینه سازی این رویکرد بود. نگاهی به انتخابات اخیر در کشورهای گوناگون شاید بتواند به تکمیل تفاسیر مربوط به پیام انتخابات 29 اردیبهشت یاری رساند. اوایل تابستان پارسال بود که مردم انگلیس برای تعیین سرنوشت حضور کشورشان در اتحادیه اروپا در یک همه پرسی عمومی حاضر شدند. مسائلی چون مزایا و هزینههای اقتصادی حضور در اتحادیه اروپا و پیامدهای امنیتی آن در کنار موضوع مهاجران از مهمترین نقاط اختلاف موافقان و مخالفان «برگزیت» یا همان خروج انگلیس از جمع کشورهای اتحادیه بود. فرجام همه پرسی برگزیت از دید کارشناسان نوعی بهت بریتانیایی بود. پس از اعلان نتایج این انتخابات بود که هواداران سرسخت خروج از اتحادیه نیز دچار نوعی نگرانی از سرانجام تصمیم خود شدند.
چند ماه بعد از آن یعنی اواسط آبان ماه 95 آمریکاییها در دو راهی انتخاب «هیلاری کلینتون» و «دونالد ترامپ» نامزدهای دموکرات و جمهوریخواه قرار گرفتند. دیکته نانوشته ترامپ در حکومتداری، اشتباهات دموکراتها در کارزار انتخاباتی، ایجاد فضای دوقطبی بین سفیدپوستان و اقلیتها و در نهایت شعارهای پوپولیستی ترامپ سبب شد تا وی به رغم نظرسنجیهای متعدد به کاخ سفید راه یابد.
بهت و نگرانیهای ناشی از فرجام دو انتخابات کشورهای انگلوساکسون از نگاه بسیاری از کارشناسان نتیجه خود را در انتخابات فرانسه نمایاند. از این منظر، رای دو سوم فرانسویها به «امانوئل مکرون» نماینده جریان میانه روی در انتخابات ریاست جمهوری اواسط اردیبهشت ماه نه به «فرگزیت» (فرایند خروج فرانسه از اتحادیه اروپا) و شعارهای پوپولیستی شبیه ترامپ و نیز در حکم درک شرایط پیرامون یعنی اتحادیه بود.
انتخابات اخیر ایران هر چند صحنه پیروزی نامزد جریان اعتدال بر رقیبان بود و از این جهت پیام بینالمللی آن با انتخابات فرانسه دارای شباهت است اما نتیجه آن از جنبه دیگری نیز باید مورد تفسیر قرار گیرد. مردم ایران بر خلاف همه پرسی انگلیس به تعامل بیشتر با منطقه و جهان رای دادند و در فرایندی متضاد با انتخابات آمریکا به وعدههای عوام گرایانه نه گفتند.
4- انتخابات 29 اردیبهشت با توجه به تجارب مشترک مردم از انتخابهای سیاسی پیشین، رای به آینده بود؛ همچنان که «حسن روحانی» نامزد پیروز در انتخابات در شعارهای خود تاکید داشت «ما هرگز به عقب باز نخواهیم گشت». در این انتخابات مردم نشان دادند نامزدی را انتخاب خواهند کرد که نقشه راهی دقیق و عملی برای تحقق وعدههای خود داشته و امروز و فردای کشور را درگیر دورنمایی موهوم نسازد.
در کنار این پیامها و معانی، توسعه پایدار اقتصادی و سیاسی، حل ریشهای چالشهای اقتصادی و معیشتی چون رکود و بیکاری، ضرورت شناخت مطالبات واقعی اقشار گوناگون، حل معضلات فرهنگی و تداوم سایه ثبات و تنش زدایی بر کشور دلایلی بود که سبب واریز نزدیک به 24 میلیون رای به صندوقها به نام روحانی شد.
http://jomhourieslami.net/?newsid=136194
ش.د9600848