(روزنامه آفتاب يزد – 1395/06/11– شماره 4700 – صفحه 15)
دری اصفهانی حسابداری که دربخشی از مذاکرات هستهای ایران و غرب تیم کارشناسی مذاکره کننده را همراهی میکرده، متهم به جاسوسی شده است.
یک مقام مسئول اعلام کرد: "اخبار دستگیری جاسوس نفوذی درست است. اقدامات قانونی انجامشده و او اکنون به قید وثیقه آزاد است."
وی گفت: "اما هنوز اتهامات وی ثابت نشدهاند."
این اخبار در رسانههای اصولگرا به شدت بازتاب داشته است.
بخشهایی از متن پاسخ مکتوب مدیرکل سیاسی و امنیت بین الملل وزارت امور خارجه درباره دری اصفهانی که در صفحه اینستاگرام او منتشر شده را میخوانیم:
اخیرا برخی افراد و سایتها به پخش مطالبی نسبت به آقای عبدالرسول درّی مبادرت کرده اند و از جمله اینکه وی به عنوان یک فرد دو تابعیتی ایرانی و انگلیسی سالهاست حتی زمانی که مسئول پرونده دعاوی علیه آمریکا بوده است علیه منافع کشور جاسوسی میکرده است و اخیرا نیز مشخص شده که به عنوان عضو تیم مذاکرات هستهای کشورمان اطلاعات محرمانه مذاکرات را به سرویسهای جاسوسی انگلیسی و آمریکایی ارائه و برای این خدمات خود ماهانه 7500 پوند حقوق دریافت میکرده است.
با توجه به سوالات مکررعزیزان و درخواست آنها از بنده برای برخی توضیحات، ذکر چند نکته شاید مفید باشد:
١- شکی نیست که همه ما تابع تصمیمات نهادهای رسمی امنیتی و اطلاعاتی کشور که وظیفه حفظ کیان و صیانت از کشور در قبال تهدیدات خارجی را بر عهده دارند میباشیم. در خصوص این موضوع ما نیز مانند دیگر هموطنان عزیزمان منتظر روشنگری بیشتر و دقیق تر موضوع اتهام آقای درّی میباشیم تا طرح آنها کمک کند تا افراد از گمانه زنی و اتکا به حدسیات شخصی خود در این موضوع حساس خودداری کنند. آنچه در نهایت تا به حال از برخی موارد محدود اعلام شده از سوی نهادهای رسمی کشور بر میآید آن است که آقای درّی از سوی برخی مراجع امنیتی کشور برای پارهای توضیحات فراخوانده شده و بدون اینکه اتهام خاصی برای ایشان به اثبات برسد آزاد هستند. بررسی و تحقیقات ادامه دارند.
شخص ایشان نیز در مصاحبهای که در چند روز پیش در محل ساختمان بانک مرکزی انجام داد بر همین نکات پافشاری نموده و ضمن وفاداری کامل خود به منافع کشور هر نوع اتهام امنیتی و جاسوسی را به شدیدترین بیان ردّ نموده است. اظهارات وی توسط هیچ نهاد رسمی به چالش کشیده نشده است.
٢- وزارت امور خارجه و مسئولین تیم مذاکرات هستهای مسئولیتی در قبال گزینش یا اصولا چه ردّ یا قبول نمایندگان نهادهای ذیربط رسمی کشور ندارند. مجموعا دهها نفر به عنوان نمایندگان نهادهای ذیربط، تیم مذاکرات هستهای کشورمان را در مذاکرات همراهی مینمودند که ورود به بحث صلاحیت این افراد نمی تواند از مسئولیتهای وزارت امور خارجه و اعضای تیم مذاکرات هستهای کشورمان باشد.
٣- آقای درّی به عنوان نماینده یکی از نهادهای مسئول بانکی و مالی و به اتکای چند دهه حضور در مناصب مختلف حقوقی و اجرایی در حوزههای مختلف در مرحله آخر مذاکرات مشورتهای فنی و تخصصی بانکی و مالی لازم را به تیم مذاکرات هستهای کشورمان ارائه میکرد.
آقای دری برای حدود یک دهه در مذاکرات حقوقی در لاهه در پرونده حساس و مهم دعاوی ایران و آمریکا به عنوان عضو داوری کشورمان شرکت میکرد. پس از آن برای حدود یک دهه دیگر وی به عنوان وکیل حقوقی... کشورمان در پرونده خریدهای تسلیحاتی ایران از آمریکا انجام وظیفه میکرد. وی به علت شرکت در بیش از دو دهه مذاکره در دعاوی مهم بینالمللی در میان متخصصین فن فردی شناخته شده محسوب میشود. همچنین بنابر اطلاع موثق آقای درّی اصلا تبعه کشور انگلیس نیست.
۴- این پافشاری برخی افراد و سایتها برای اثبات جاسوسی آقای درّی بیش از همه چیز خواسته یا ناخواسته سوالاتی جدّی را متوجه کشور مینماید که چه طور فردی در چنین مسئولیتهای مهم و حساسی آن هم نه برای چند سال بلکه برای بیش از حداقل دو دهه به جاسوسی مشغول بوده است و این موضوع از چشمها پنهان و مغفول مانده است.
به نظر بنده این نوع اظهارات یک توهین آشکار به نهادهای اطلاعاتی و امنیتی کشورمان میباشد.
۵- در مجموع نوعی شتاب زدگی از سوی افراد و سایتهایی که این مباحث را مطرح میکنند مشاهده میشود که خیلی مایل هستند با آب و تاب دادن برخی اطلاعات ناقص و ناصحیح حکم قطعی جاسوسی برای آقای درّی را هر چه سریعتر ثابت کنند تا این نظریه خود را اثبات نمایند که دشمن درمذاکرات هستهای و تیم مذاکرات هستهای کشورمان نفوذ و رسوخ نموده است و این منشاء و دلیل نقصهای عمده ساختاری برجام میباشد.
این نوع رهیافت جسارتا قدری ساده انگارانه محسوب میشود چرا که موضوع فرآیند مذاکرات هستهای بسیار پیچیده تر از این میباشد که وجود یک فرد جاسوس، حتی اگر چنین مطلبی به اثبات برسد، بتواند به عاملی برای شکل دادن به محتوا و ساختار اساسی برجام مبدل شود.
تیم مذاکرات هستهای کشورمان نیز با توجه به تجربه طولانی خود تمامی اصول مربوط به حفظ محرمانه بودن اطلاعات را رعایت میکرد و هر یک از اعضای شرکت کننده در مذاکرات فقط در محدوده کار خود به اطلاعات دسترسی داشتند. با توجه به اینکه بسیاری از نمایندگان شرکت کننده مشورتهای تخصصی را ارائه میفرمودند و نقشی در اتخاذ تصمیمات بر عهده نداشتند و اتخاذ تصمیمات در سطحی عالیتر اتخاذ میگردید.
http://aftabeyazd.ir/?newsid=48376
ش.د9505058