میراث امام مجتبی(ع) برای گره گشایی از مشکلات امروز ما

به گزارش بصیرت حجت الاسلام والمسلمین ابراهیم بهاری، پژوهشگر سیره اهل بیت(علیهم السلام) در گفت وگو با خبرنگار گروه اندیشه خبرگزاری شبستان در مورد سبک زندگی و سیره عملی و رفتاری امام حسن مجتبی(ع)، گفت: وجود مبارک حضرت(ع) به عنوان فرزند ارشد امیرمومنان علی(ع) و حضرت زهرا(س) و اولین تربیت شده خانه وحی است و همان روشی که پیامبر اکرم(ص) در تربیت فرزند و در بکارگیری رفتارهای توام با محبت و مهربانی و آگاهی دارند را وجود مبارک زهرای مرضیه(س) دارند.

 وی ادامه داد: و آثار این تربیت در وجود مبارک امام حسن مجتبی(ع) متبلور می شود. یکی از مسایلی که در سبک زندگی ایشان قابل توجه است، صبر و علم حضرت(ع) است. روزی مردی در خانه حضرت(ع) را زد و زمانی که ایشان در آستانه در قرار گرفت شروع به بی احترامی کرد و ناسزا گفت اما امام(ع) خطاب به او فرمودند: اگر احتیاج به غذا داری در منزل ما بساط پذیرایی آماده است، اگر نیاز به استراحت داری ما فضا داریم و اگر مالی نداری می توانیم به تو کمک کنیم. آن مرد وارد شد و بعد از لحظه ای وقتی که توسط امام حسن(ع) پذیرایی شد شروع به گرییستن کرد و گفت: خجالت می کشم. امام(ع) فرمود: چرا باید خجالت بکشی؟ او پاسخ داد: معاویه به من پانزده هزار درهم داد که به اینجا بیایم و این حرف ها را بزنم و تو را عصبانی کنم!

 بهاری تصریح کرد: این یعنی آنها حتی آرزو داشتند که حسن بن علی(ع) را عصبانی کنند چه برسد به اینکه بتوانند کاسه صبر حضرت(ع) را لبریز کنند ولی تاریخ نشان داد که امام مجتبی(ع) و اساسا تمامی اهل بیت(ع) چه حلم و بزرگواری داشتند.

 این خطیب و منبری با بیان اینکه حلم در زندگی خصوصی و اجتماعی امام حسن مجتبی(ع) به شکل بارزی وجود داشته است، ابراز کرد: امام حسن(ع) در برخوردهای اجتماعی و سیاسی با صبر و متانت رفتار می کردند چنان که در جریان صلح با معاویه علیرغم شرایط خاصی که وجود داشت،‌حضرت(ع) به صلح پایبند ماندند. این صلح در روز دوشنبه ای اتفاق افتاد اما خود شخص معاویه که منعقد کننده آن بود روز جمعه یعنی بعد از پنج روز صلح را شکست و دیگر به آن پایبند نماند اما امام مجتبی(ع) چنین نکردند.

 وی تاکید کرد: در همان روز جمعه بود که معاویه خطبه ای خواند و در آن به ساحت مقدس حضرت امیرالمومنین علی(ع) جسارت کرد و ایشان را جنگ طلب و یاغی خواند!! در آن اثنا امام حسن مجتبی(ع) بلند شدند و به مردم فرمودند: اگر یاری ام کنید و دست به شمشیر ببرید و مسیری که پیامبر(ص) از شما خواسته را انجام دهید قطعا بدانید که من با معاویه طور دیگری برخورد می کنم؛ اما مردم حضرت(ع) را همراهی نکردند.

 بهاری در مورد علت عدم همراهی مردم با امام حسن مجتبی(ع)، اظهار کرد: دلایل مختلفی وجود داشت از جمله اینکه مردم از مسیر حق خارج و یا تطمیع و یا تهدید شده بودند و امام(ع) هم هیچ حمایتی نمی شد در نتیجه حضرت(ع) با حلم خود همواره درصدد حفظ شاکله اصلی دین بودند تا لحظه ای که وجود مبارک شان غریبانه و مظلومانه در داخل منزل مسموم می شود و این مسمومیت وجود مبارک حضرت(ع) را با مشقات و سختی هایی رو به رو می کند و حتی به همسرشان خطاب می کنند که از من چه بدی دیدی بودی و چه رفتار ناصحیحی از من دیدی که علیه من چنین کاری کردی؟

 این استاد حوزه در ادامه بیان کرد: وقتی بعدها از جعده در مورد امام حسن مجتبی(ع) سوال می کنند، او می گوید: هرگز از او خطایی ندیدم و کوچک ترین نامهربانی با من نداشت. اما جعده به تحریک پدرش و به بهانه اینکه عروس معاویه و ملکه جهان اسلام می شود، دست به این جنایت زد. این شرایط حکایت از آن دارد که محیط اطراف امام حسن(ع) تا چه میزان مسموم و طاقت فرسا بوده اما این شرایط باعث نشد که امام مجتبی(ع) به کاری جز موردتایید شرع دست بزنند.

 بهاری با اشاره به ویژگی ها و الگوهای رفتاری امام حسن مجتبی(ع) برای بهره برداری در جامعه امروز تاکید کرد: اگر جامعه ما به معنای شعوری و نه شعاری به زندگی اهل بیتی روی آورد و به معنای واقعی زندگی در جامعه زندگی الهی انسانی می شود. مشکل امروز جامعه این است که ما می خواهیم گهگاهی بعضی از تکه های رفتاری ائمه(ع) را در زندگی داشته باشیم که با این مقدار به جایی نمی رسیم.

 وی گفت: ما ملزم هستیم که تمام ابعاد زندگی مان را با این بزرگواران(ع) تطبیق دهیم و امیدواریم که روزی برسد که سیره عملی اهل بیت(ع) به عنوان رفتار در سبک زندگی ما نهادینه شود و از امام حسن مجتبی(ع) درس بگیریم، چه در حلمی که حضرت(ع) داشتند و چه در نوع تعامل با همسری که این چنین طغیان کرد، همسری که نازا بود ولی حضرت(ع) هرگز با وجود این عیب با او نامهربانی نکرد.

 بهاری در پایان خاطرنشان کرد: اینکه جامعه ما امروز به سمت و سوی رفتار اهل بیتی(ع) آنچنان که باید اقبال ندارد علت این است که اولا هجمه افکار غربی را می بینیم و دوما تلقینی در جامعه ما وجود دارد که می گویند سیره رفتاری آن بزرگواران برای گذشته است در حالی که چنین نیست و خوب که نگاه کنیم نوع رفتار اهل بیت(ع) هرگز محدود به زمان نبوده و امروز اتفاقا بهترین بروز و ظهور را می تواند در جامعه داشته باشد چون ویژگی های مقدس انسانی و اخلاق مداری، هرگز مرگ ندارد و برای هر زمانی قابل اجرا است.