«روحانيت» با «روحانيون» گفت‌وگو نمي‌كند

(روزنامه شرق - 1396/09/23 - شماره 3034 - صفحه 2)

از ابتدا هم مشخص بود كه آنچه مصباحي‌مقدم گفته، نظر «جامعه روحانيت مبارز» نيست. حالا، هم دبيركل و هم يكي ديگر از اعضا گفته‌‌اند كه او نظر شخصي‌اش را طرح كرده است. سخنگوي جامعه روحانيت مبارز سه روز پيش با اشاره به جلساتي كه بيش از ١٠ سال پيش در راستاي هم‌افزايي با مجمع روحانيون مبارز برگزار شده بود، گفته بود: «الان هم ما حرفی نداریم، اما تبعا باید دوستان بپذیرند که اگر بنای گفت‌وگو نشست است، باید اصول مشترک را بپذیریم و کمیته‌ای بنشیند و این اصول مشترک را تدوین کند که البته مشترکات ما کم نیست و بسیار زیاد است و همه ما اسلام، انقلاب، رهبری و امام را قبول داریم و تبعيت از رهبری را قبول داریم که شاید در آن شدت‌و‌ضعف وجود داشته باشد، اما نقاط اشتراک زیاد است و احیانا ارزش‌های موردنظر ما باید مطرح شود که تعداد اشتراکات آن کم نیست». مصباحي‌مقدم از اعضای معتدل جامعه روحانيت مبارز و نزديك به مرحوم هاشمي‌رفسنجاني و حسن روحاني است كه سعي در ميانه‌روي دارد و گاهي سخناني بر زبان مي‌آورد كه از سوي دبيركل يا ديگر اعضا تكذيب مي‌شود.

به گزارش تسنيم، دبیرکل جامعه روحانیت مبارز با اشاره به ادعای مطرح‌شده مبنی‌بر آمادگی جامعه روحانیت برای گفت‌وگو با مجمع روحانیون مبارز، گفت: به‌هیچ‌عنوان چنین بحثی که جامعه روحانیت بخواهد با مجمع روحانیون، گفت‌وگو کند، مطرح نبوده است و بنده به‌عنوان دبیرکل چنین موضوعی را از اساس تکذیب می‌کنم. نمی‌دانم این اظهارات به نقل از آقای مصباحی‌مقدم درست نقل ‌شده است یا نه، اما اگر ایشان چنین حرفی زده، حرفش اشتباه بوده است، چون ما به‌هیچ‌عنوان چنین بنایی نداشته و نداریم و مصباحی‌مقدم نظر شخصی خود را گفته است.

حجت‌الاسلام حسین ابراهیمی، عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز، هم در واکنش به اظهارات حجت‌الاسلام مصباحی‌مقدم مبنی‌بر استقبال از گفت‌وگو با مجمع روحانیون مبارز، گفته است: «بنده به‌عنوان عضو شورای مرکزی جامعه روحانیت مبارز هیچ اطلاعی از گفت‌وگو با مجمع روحانیون مبارز نداشته و ندارم و در جامعه روحانیت مبارز هیچ بحثی دراین‌باره نشده است. مطالبی را که به نقل از آقای مصباحی‌مقدم نقل‌ شده در جلسه بعدی جامعه روحانیت مبارز مورد بحث و بررسی قرار خواهیم داد تا مسئله روشن شود، چراکه جامعه روحانیت مبارز هیچ برنامه‌ای برای گفت‌وگو با مجمع روحانیون ندارد و ممکن است آقای مصباحی‌مقدم نظر شخصی خود را گفته باشند که این نظر نباید به‌عنوان نظر جامعه روحانیت مبارز تلقی شود».

در واكنش به سخنان مصباحي‌مقدم، مجيد انصاري، از اعضاي مجمع روحانيون مبارز، با استقبال از طرح گفت‌وگو با جامعه روحانيت مبارز، به «اعتماد» گفته بود: « اگر قرار به برگزاري نشست مشخصي باشد، طبعا بايد حول موضوعات اين نشست به صورت روشن بيان شده تا افراد بتوانند در مورد آنها تبادل‌نظر كنند». او تأكيد كرده بود كه نبايد تنها به گفته شخص مصباحي‌مقدم به‌عنوان يك عضو اكتفا كرد و اگر زماني پيشنهاد رسمي تشكيل جلسه داده شود، بايد ارزيابي لازم صورت گرفته و موضوعات مشخصي در ميان باشد تا در مورد آن صحبت شود.

داستان يك انشعاب

جامعه روحانيت مبارز و مجمع روحانيون مبارز در سال ٦٦ از هم جدا شدند؛ در اصل، مجمع روحانیون مبارز از جامعه روحانیت منشعب شد. اختلافات بين طيف راست و چپ جامعه روحانيت آن‌قدر بالا گرفته بود كه عملا امكان ماندنشان زير چتر يك نهاد ممكن نبود. طيف چپ پس از انتخابات مجلس سوم و پس از نامه به امام در فروردین ٦٧ رسما از جامعه روحانيت جدا شد. جواب امام مثبت بود و بعد از آن مجمع روحانيون مبارز رسمیت یافت. اختلافات اگرچه ریشه‌دار بود، اما بهانه اصلی، کنارگذاشتن هادی غفاری و فخرالدین حجازی از فهرست انتخاباتی جامعه روحانیت بود. علت مخالفت هم آن بود که طیف راست جامعه روحانیت معتقد بود این افراد صلاحیت حضور در مجلس را ندارند و حائز ویژگی‌های کافی نیستند. در این زمان سیدمحمد خاتمی و موسوی‌خوئینی‌ها با مهدی کروبی ملاقات کرده و پیشنهاد انشعاب را مطرح کردند.

سیدعلی‌اکبر محتشمی‌پور (از اعضای برجسته مجمع روحانیون) نقل کرده است: «در این زمان آقای سیدمحمد خاتمی و موسوی‌خوئینی‌ها به دیدن آقای کروبی رفته و با توجه به جمع‌بندی‌های به‌عمل‌آمده درباره عملکرد جامعه روحانیت مبارز پیشنهاد انشعاب و تأسیس یک تشکیلات روحانی مستقل از جامعه روحانیت مبارز مطرح شد؛ از‌این‌رو تصمیم بر این شد که آقای کروبی و موسوی‌خوئینی‌ها درباره تشکیل این تشکیلات جدید با امام صحبت کنند و نظر موافق ایشان را جلب کنند و با توجه به آنکه در آن زمان آقای کروبی در بیمارستان بستری بود، آقای خوئینی‌ها به‌تنهایی در اسفند ١٣٦٦ با امام ملاقات کرد و برخلاف آنچه برخی تصور می‌کردند، امام با ایجاد انشعاب در جامعه روحانیت موافقت کردند».بین سال‌های ٨٤ تا ٨٨ یک‌بار به خواست مقام معظم رهبری در کنار جامعه مدرسین حوزه علمیه قم دعوت به همکاری و همراهی شدند. آن‌طور که گفته شده، یکی، دو جلسه هم برگزار شد، اما به نتیجه نرسید و ادامه نیافت. مصباحی‌مقدم، سخنگوی جامعه روحانیت مبارز، تقصیر این گسست را گردن مهدی کروبی، دبیر‌کل وقت مجمع روحانیون، انداخت.

مصباحی‌مقدم گفته است: «در سال ۸۴ مقام معظم رهبری سه تشکل جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، جامعه روحانیت مبارز و مجمع روحانیون مبارز را جداگانه دعوت کردند و خواستند که این تشکل‌های سیاسی جلسه بگذارند که جامعه مدرسین و جامعه روحانیت این جلسه را برگزار کردند، اما در جلسه‌ای که جامعه روحانیت در تهران برگزار کرد، آقای کروبی که لیدر مجمع روحانیون بودند، اظهار کردند که نمی‌شود با هم وحدت داشته باشیم و گفت‌وگو کنیم؛ چراکه شما در جایگاه قدرت هستید و ما در قدرت نیستیم.

شما تأییدصلاحیت و ردصلاحیت می‌کنید و ما را کنار می‌گذارید و دستگاه قضائی دست شماست و محاکمه می‌کنید و شورای نگهبان را در اختیار دارید و در تأیید و ردصلاحیت‌ها اقداماتی دارید که آیت‌الله مهدوی‌کنی فرمودند این جایگاه‌ها جایگاه جامعه روحانیت نیست و به‌عنوان یک تشکل صحبت می‌کنیم و اگر مشکلی دارید، باید با همان دستگاه بحث کنید. کروبی بیان می‌کرد که ائمه جمعه در دست شماست و تریبون نماز جمعه و منبرها در دست شماست که این حرف‌ها بوی ناسازگاری می‌داد و بعد از آن میزبان باید مجمع روحانیون مبارز می‌بود، اما جلسه‌ای برگزار نشد.

http://www.sharghdaily.ir/News/148209

ش.د9603833