افشاگري در غياب انتقال آزادانه اطلاعات

(روزنامه اعتماد ـ 1396/09/08 ـ شماره 3964 ـ صفحه 1)

طبيعتا راه كاهش اين معضل در عرصه سياست كشور اين است كه جامعه مدني، احزاب، سازمان‌هاي مردم نهاد و رسانه‌ها فضاي آزادي براي فعاليت داشته باشند و دست‌شان براي انتقال اطلاعات و اخبار باز باشد. همچنين رسانه رسمي حاكميتي يعني صداو سيما بايد وظيفه انتقال اخبار و اطلاعات را به درستي انجام دهد تا راه براي افشاگران بسته شود و كمتر بتوانند از فضاي آشفته سياسي سوء استفاده و خود را تبرئه كنند. در غير اين صورت طبيعي خواهد بود كه از كانال‌هاي غير مرسوم افراد يا باندهايي دست به افشاگري بزنند تا شرايط خود را بهبود بخشند و به مقاصد شخصي خود دست پيدا كنند. بسياري از اين نوع رفتارها از سوي باندها و جريان‌ها در زمان انتخابات براي خارج كردن رقيب از صحنه است. همچنين بعضا اتهاماتي متوجه افراد مي‌شود كه نوعي اقدام فرار به جلو است. اين روزها نيز در موقعيت‌هاي مختلف افرادي دست به افشاگري مي‌زنند. معمولا هم اين اتفاق از سوي جريان و افرادي مشخص صورت مي‌گيرد كه انگيزه آن روشن است. اين جريان به دليل اينكه از مسووليتش سوء استفاده كرده است و مورد سوال قرار گرفته يا در آينده مورد سوال واقع خواهد شد، دست به نوعي افشاگري زده است تا خود را از مخمصه نجات دهد. اين افراد در كارنامه خود تخلف از قانون را دارند و تلاش مي‌كنند تا خود را از آن تبرئه كنند. به هر حال افزايش فضاي افشاگري نشان از آسيب‌هاي جدي در سازوكارهاي حقوقي و مدني جامعه دارد. تازماني كه نهادهاي مدني در جايگاه خود قرار نگيرند با پديده افشاگري رو به رو خواهيم بود. بايد توجه داشت كه اين نوع افشاگري‌ها كمكي به افزايش آگاهي جامعه نمي‌كند بلكه به بي‌اعتمادي جامعه نسبت به دولت و نهاد‌ها و ساختارهاي مختلف حاكميتي منجر مي‌شود.

http://etemadnewspaper.ir/?News_Id=92236

ش.د9604090