(روزنامه آفتاب يزد – 1396/10/19– شماره 5085 – صفحه 3)
سروصدایشان زیاد بود، از داد و فریادهایی که زنبیل بهدست مقابل دادگاه داشتند تا بستنشینی در حرم عبدالعظیم. تقریبا عادت کرده بودیم که کانال تلگرامی نزدیکان محمود احمدینژاد دستکم هفتهای یک ویدئوی جنجالی را منتشر کنند. رو به دوربین مینشستند و با ژستی طلبکار از مردم و عدالت سخن میگفتند! این روزها اما ساکتاند. از همان وقتی که خیابانها شلوغ شد سکوت کردند! دیگر خبر از مردم و شعار عدالت نشد. عدالت همان کلیدواژهای است که احمدینژاد با موجسواری روی آن خود را در صحنه سیاسی کشور در سال 84 معرفی کرد. با کاپشن معروف و با ژست همراهی با طبقه فرودست به پاستور آمد.
قدرتش که تثبیت شد کمکم کاپشن به کت و شلوار، رنگ باخت. مصطفیرضا حسینی قطبآبادی، نماینده مجلس هشتم میگوید: «شخصیت احمدینژاد تغییر کرده است، کت وشلوارهای رسمی جایگزین کاپشنهای او شده است.» اما شاید آنچه بیشتر اهمیت دارد ایران است که چگونه بعد از هشت سال ریاست محمود احمدینژاد، رنگ چهرهاش عوض شد.
ایران در آن هشت سال رجعتی معکوس با شخص رئیسجمهور داشت. ایران بازار صادرات نفت را به عربستان، استخراج گاز را به قطر، بازار فرش را به چین و سرمایههای بانکی را به خاوریها و بابک زنجانیها داده بود، دکل نفتی هم که هنوز در لیست گمشدگان است. همه اینها ماحصل همان جملهای بود که گفت تحریمها کاغذپاره است. برای انتخابات 92 تمامقد کنار اسفندیار رحیم مشایی قرارگرفت تا او کاندیدای ریاستجمهوری شود، رویای مدل پوتین-مدودف را در سر داشت، اما اینبار یار غار احمدینژادِ اصولگرا به سد ردصلاحیت خورد.
سکوت علامت اعتراض است!
اما سکوت محمود احمدینژاد در روزهای اخیر آنچنان جای تعجب داشته که شایعاتی پیرامون او مطرح شد. بهمن شریفزاده از نزدیکان رئیسجمهور سابق روز یکشنبه در این خصوص به سایت رویداد۲۴، گفته«حصر آقای احمدینژاد را تایید نمیکنم، زیرا دیروز او را دیدم.» شریفزادگان همچنین در خصوص سکوت احمدینژاد در جریان اعتراضات اضافه کرده«نکته خاصی نسبت به این موضوع ندارم، زیرا خود او باید توضیح دهد، ولی زمانی که سکوت میکند، نسبت به چیزهایی اعتراض دارد.» در حالی که دیوان محاسبات از چندین حکم علیه تخلفات احمدینژاد گفته و حاشیهسازیهای او در هفتههای اخیر نیز بسیاری از خطوطقرمز نانوشته را رد کره است، اما خبرها تا اینجای کار حکایت از مماشات با او بود.
شاید احمدینژاد میدانست که ورودش به ناآرامیهای اخیر نه تنها موجب تقویت حوادث میشود بلکه برای خود او هم تبعاتی خواهد داشت و ترمزش بالاخره کشیده خواهد شد. بعید به نظر نمیرسد سکوت احمدینژاد چندان طولانی باشد. آرامش که تثبیت شود باید منتظر موجهای سیاسی-رسانهای او بود. هرچند او تلویحا بهعنوان یک مسئول سابق خطاب قرارگرفته که در حوادث اخیر نقش داشته است، اما نقش غیرمستقیم رئیسجمهور سابق پررنگتر بهنظر میرسد. محمدعلی پورمختار، نماینده اصولگرای مجلس و عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس پیش از این در گفتگو با «آفتابیزد» مدعی شده بود: «اقداماتی که احمدینژاد و نزدیکانش در هفتههای اخیر انجام دادند نوعی تشویق و تحریک مردم به تجمع و تحصن بود و وقتی چنین مباحثی در سطح بسیار وسیع منتشر شود باعث تحریک میشود.»
میخواهد ناجی باشد!
با این حال گمانهزنیها وجود دارد مبنی بر اینکه چرا احمدینژاد در این بزنگاه سیاسی سکوت مطلق را برگزید. یک فعال سیاسی اصلاحطلب در گفتگو با «آفتابیزد» گفت: «بخش زیادی از این اعتراضها متوجه خود احمدینژاد بود، چراکه اوضاع بد اقتصادی و معیشتی انباشت اعتراضاتی است که در دوران احمدینژاد نسبت به عملکرد او شکل گرفت.» علی صوفی افزود:«مردم امیدوار بودند مشکلات برطرف شود، اما وقتی مقداری مایوس شدند و برخی بیاعتناییها از سوی مسئولان را مشاهده کردند معترض شدند و به صحنه آمدند.» او تصریح کرد:«نقطه اشتراکی میان احمدینژاد و جریانی که در روزهای اخیر شکل گرفت وجود ندارد و رئیسجمهور سابق نیز میدانست اگر روی این موج سوار شود یا کوچکترین حرکتی کند چه سرنوشتی در انتظارش خواهد بود.» احمدینژاد آگاه بود که با توجه به رفتارهای یکسال اخیرش برخی میخواهند پای او را وسط بکشند، چراکه از نافرمانیهایش بسیار عصبانی هستند.»
صوفی تصریح کرد:«احمدینژاد هیچگاه بهدنبال اصلاح امور نبوده، بلکه همواره تلاش کرده تا خود را بهعنوان منجی نشان دهد و بگوید تنها من میتوانم شرایط را تغییر دهم اینکه شرایط بدون او بهتر شود یا بدتر برایش اهمیتی نداشته است.» این فعال سیاسی گفت:«در زمان ریاستجمهوری نیز طرحها را هیجانی و بر مبنای نمایش قدرت خود پیش میبرد.» او یادآور شد:«احمدینژاد یک اصل دارد و اینکه وقتی شرایط به نفعش نباشد، بازی را بههم میزند تا شرایط تغییر کند.»
صوفی ادامه داد:«ذیل همین اصل است که وقتی گمانهزنیها از تعدد تخلفات او و رسیدگی به این تخلفات مطرح شد و دادگاهی نزدیکانش آغاز شد، احتمال داد کمکم سراغ خودش بروند و در هفتههای اخیر به حاشیهسازی روی آورده و تلاش کرد تا اوضاع را بهم بزند.» او در پایان گفت:«احمدینژاد در آیندهای نزدیک سکوت خود را میشکند و رفتارهای خاص خود را ادامه خواهد داد. درصورتی که بهدنبال حضور در فضاهای سیاسی و انتخاباتی کشور در آینده باشد، این حضور را نه از مسیر سکوت، بلکه از مسیر حاشیهسازی و مخالف خوانی پیش خواهد برد تا بتواند فضا را تغییر دهد و خود را بهعنوان منجی معرفی کند.»
آرامش قبل از توفان!
اما در همین زمینه دبیرکل حزب اسلامی ایرانزمین در گفتگو با «آفتابیزد» گفت: «با توجه به ویژگیهای شخصیتی احمدینژاد، سکوت او در روزهای اخیر میتواند آرامش قبل از توفان باشد و رئیسجمهور سابق در حال رصد دقیق وضعیت فعلی جامعه است تا اهداف و برنامههای خود را در آینده متناسب با برداشتهایی که دارد پیش ببرد.» ابوالقاسم رئوفیان افزود:«لازم است دستگاههای مربوطه آمادگی لازم برای مدیریت وضعیت آینده را داشته باشند.
نقش احمدینژاد و یارانش را در مهندسی حوادث اخیر نباید نادیده گرفت و بعد از این نیز احتمال برخی رفتارهای تحریککننده از سوی آنها وجود دارد و ذیل همین موضوع است که تدابیر لازم برای مواجهه با اقدامات احمدینژاد و موجهای احتمالی از سوی او باید بهطور سنجیده اندیشیده شود.» این فعال سیاسی اصولگرا درباره ادامه فعالیتهای سیاسی احمدینژاد گفت:«اینکه در آینده در عرصه سیاسی کشور باز هم شانسی برای او و نزدیکانش باشد تا در مواردی چون انتخابات مجلس یا... امکان حضور داشته باشند جای تردید است. با توجه به رفتارها و مواضعی که احمدینژاد در راستای تشویش اذهانعمومی، تشنج و ایجاد بدبینی در جامعه داشت اگر فرصتی برای او برای بازیگری در صحنه سیاسی ایران داده شود جای تاسف و تعجب است.»
گزینه آخر
احمدینژاد اگرچه با رویکرد پوپولیستی خود در جذب گروهی از مردم در سالهای اخیر موفق بوده است، اما او بهخوبی میداند که در صحنه سیاسی ایران یک وزنه سیاسی نیست. متحدان و نزدیکان رئیسجمهور سابق امروز با ارفاق هم دورقمی نمیشود. حلقهای که در ماههای اخیر روزبهروز کوچکتر شد و خبر برائت از او یکی بعد از دیگری منتشر شد. بنابراین برای رئیسجمهور سابق گزینهای جز سروصداهای بیمورد گزینه دیگری روی میز باقی نخواهد ماند.
http://aftabeyazd.ir/?newsid=95250
ش.د9604490