«نیکلاس
کریستوف» ستون‌نویس روزنامه «نیویورک‌تایمز» که به تازگی به عربستان سعودی
سفر کرده است، طی یادداشتی می‌نویسد: «تجربه سختی است که در یک حکومت
پلیسی با مردم درباره شهوت رئیس کشورشان برای گرسنگی دادن به کودکان یمن،
شکنجه زنان یا مثله کردن منتقدان مصاحبه کنیم. نتیجه چنین مصاحبه‌هایی اغلب
خنده‌های عصبی یا وقفه‌های طولانی‌مدت در گفت‌وگوها است.» تحلیلگر
نیویورک‌تایمز در بخش دیگری از یادداشتش تصریح می‌کند: «من از منتقدان
سرسخت ولی‌عهد مجنون عربستان سعودی بوده‌ام، بنابراین قدری شگفت‌زده شدم که
به من ویزای سعودی داده شد، شاید هم دلیلش این بود که یکی از اعضای هیئت
سازمان ملل بودم که از یمن برمی‌گشت.» در ادامه این مطلب آمده است:
«دوستانم در آمریکا وقتی که در یمن بودم نگرانی کمتری درباره سلامتی‌ام
داشتند تا وقتی که در ریاض بودم.» کریستوف با اذعان به اینکه سنجش افکار
عمومی در یک حکومت پلیسی کار دشواری است، نوشته است: «مردم در ریاض از
بن‌سلمان بابت برخی «پیشرفت‌های اجتماعی»[احتمالاً از ترس] اظهار رضایت
می‌کنند.» او نوشته است: «[مقامات] ارشد سعودی در محافل خصوصی می‌پذیرند که
محمدبن‌سلمان دستور قتل خاشقجی را صادر کرده است، اما آنها تأکید می‌کنند
که رابطه میان آمریکا و عربستان سعودی مهم‌تر از زندگی یک انسان است. آنها
می‌گویند آمریکا به دلیل حفظ ثبات در منطقه باید کنار عربستان سعودی
بایستد.»
