بیوتکنولوژی شامل حوزه‌ای مشترک از علوم گوناگون است که در اثر هم‌پوشانی و تلاقی این علوم با یکدیگر به وجود آمده است. بیوتکنولوژی معادل زیست‌‌شناسی مولکولی، مهندسی ژنتیک، مهندسی شیمی یا هیچ یک از علوم‌سنتی و مدرن موجود نیست[...]
یادداشت: بیوتکنولوژی
شامل حوزه‌ای مشترک از علوم گوناگون است که در اثر هم‌پوشانی و
تلاقی این علوم با یکدیگر به وجود آمده است. بیوتکنولوژی معادل
زیست‌‌شناسی مولکولی، مهندسی ژنتیک، مهندسی شیمی یا هیچ یک از
علوم‌سنتی و مدرن موجود نیست؛ بلکه پیوند میان این علوم برای تحقق
بخشیدن به تولید بهینه یک محصول حیاتی (زیستی) یا انجام یک فرایند
زیستی به روش‌های نوین و دقیق با کارآیی بسیار بالا است.
بیوتکنولوژی را می‌توان به درختی تشبیه کرد که ریشه‌های تناور آن را
علومی بعضاً با قدمت زیاد مانند زیست‌‌شناسی، به ویژه زیست‌‌شناسی
مولکولی، ژنتیک، میکروبیولوژی، بیوشیمی، ایمونولوژی، شیمی، مهندسی
شیمی، مهندسی بیوشیمی، گیاه‌شناسی، جانورشناسی، داروسازی، کامپیوتر
و... تشکیل می‌دهند؛ دانشی پیچیده که پیشرفت در آن نیازمند تخصص در
شاخه‌های مختلف علمی است و این پیشرفت در ایران پس از انقلاب به گونه‌ای
خارق‌العاده رخ داده است و اکنون جمهوری اسلامی ایران با یک برنامه‌ریزی و
سیاست‌گذاری مشخص در صنعت بیوتکنولوژی، به ویژه در زمینه بیوتکنولوژی
دارویی گام‌های بلندی را برداشته است. چنانکه با فاصله زمانی کوتاهی از سال
1370 که سرمایه‌گذاری ویژه‌ای در این دانش صورت گرفت، توانستیم نزدیک به
20 دارو و یک واکسن به عنوان 21 محصول بیوتکنولوژی دارویی در ایران تولید
کنیم و پیش‌بینی می‌شود به زودی حداقل 10 محصول دیگر نیز از تولیدات
دانشمندان ایرانی وارد بازار شود. موفقیت ایران در این شاخه را زمانی بیشتر
متوجه خواهیم شد که بدانیم ایران بر اساس رتبه‌بندی‌های بین‌المللی، بعد
از ژاپن در رتبه دوم آسیا قرار دارد و تعدادی از محصولات ایرانی اکنون در
بازار اروپا و آمریکا عرضه می‌شود؛ دانشی که علاوه بر رفع نیازهای دارویی
کشور ایران، بیش از 950 میلیون دلار صرفه‌جویی ارزی در سال دارد و پیش‌بینی
می‌شود تا سال 1400 علاوه بر تأمین نیازهای داخلی کشور، حدود 250 میلیون
دلار درآمد به همراه داشته باشد و در آینده نه چندان دور بتوان به عنوان یک
منبع درآمد بر روی آن حساب ویژه باز کرد.
