حرف روز/ الزامات راهبرد جدید

یادداشت: شورای عالی امنیت ملی ایران روز چهارشنبه (۱۸ اردیبهشت ‌ماه) در بیانیه‌ای اعلام کرد قصد دارد «در راستای صیانت از امنیت و منافع ملی مردم ایران و در اعمال حقوق خود مندرج در بندهای ۲۶ و ۳۶ برجام» برخی اقدامات خود ذیل برجام را متوقف کند. اگر بگوییم اقدام جمهوری اسلامی ایران در مقابله با نقض برجام و عمل نکردن غرب به این توافق، یک نقطه عطف در سیاست خارجی کشور در سال‌های اخیر است، بیراه نگفته‌ایم.
بدون تردید، این اقدام را باید باز شدن مسیر جدید در تحولات سیاست خارجی ایران تفسیر کرد. صرف نظر از اینکه اقدام متقابل ایران درباره توقف برخی تعهدات برجامی خود در مرحله اول تا چه اندازه متوازن در برابر عهدشکنی طرف غربی است، به یقین باید گفت اهمیت تغییر ریل در سیاست خارجی ایران درباره برجام، به مراتب بیشتر از تجدید نظر در اقدامات اولیه‌ای است که قرار است صورت گیرد.
با فرض اینکه راهبرد جدیدی از سوی ایران در وضعیت کنونی معین شده است، که شواهد و قراین همین را نیز تأیید می‌کند، حال ضروری است با قاطعیت و بدون تزلزل در عزم و تصمیم، مسیر طراحی شده را در پیش گرفت؛ واقعیت آن است که مشخصه اصلی جنگی که هم اکنون در جریان است، نبرد اراده‌ها و جنگ شناختی است؛ با این اوصاف لازم است به الزامات این جنگ پایبند بود؛ تبدیل کردن تصمیم و راهبرد جدید اعلامی و اعمالی جمهوری اسلامی ایران به موضوعی ملی به نحوی که درباره آن انسجام و اجماع داخلی صورت گیرد، گام نخست و اساسی در این زمینه است. در این باره اتفاق نظر گروه‌های سیاسی و بخش‌های گوناگون حاکمیتی ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است و نباید در پیمودن راه و اقدامات جدید دچار تردید شد، که اگر این‌گونه شد، کل راهبرد اهمیت و اعتبار خود را از دست می‌دهد و به یقین منافع ملی را نه فقط در زمینه هسته‌ای و نه تنها در کوتاه‌مدت، بلکه در همه زمینه‌ها و در درازمدت به مخاطره می‌اندازد.
اهمیت اعلام راهبرد جدید، به قدری مهم و حساس بود که رصد اولین مواضع غرب نشان می‌دهد، این رویکرد از منطق درونی کافی و قدرت تأثیرگذاری لازم برخوردار است؛ به هر حال انسجام ملی در این راهبرد و معتبر جلوه دادن قاطعیت ایران در اعمال این استراتژی قطعاً ضریب موفقیت آن را افزایش می‌دهد.