مطابق قوانین این سازمان، برداشتن تعرفه‌ها طرفینی است و هر دو کشور در قبال دیگری باید این تعهد را اجرا کند. این در حالی است که کشور ایران دارای اقتصادی آسیب پذیر است و گشودن دروازه‌های کشور به کالا‌های وارداتی، آن هم بدون تعرفه گمرکی، به زیان اقتصاد کشور خواهد بود.
معاون توسعه بازار‌های صادراتی سازمان توسعه تجارت از دستور وزیر صنعت برای پیگیری الحاق ایران به سازمان جهانی تجارت خبر داد و گفت: ستاد الحاق دوباره فعال شده است. حمید زادبوم در سومین جلسه کمیته کارشناسی شورای عالی توسعه صادرات غیر نفتی با اشاره به ابلاغ وزیر صنعت، معدن و تجارت به سازمان توسعه تجارت ایران در خصوص فعال‌سازی ستاد الحاق ایران به WTO اظهار داشت: با همکاری دفتر همکاری‌های چند جانبۀ وزارت امور خارجه، به زودی این ستاد با حضور نمایندگان دستگاه‌های ذیربط تشکیل خواهد شد.
در خصوص فعال شدن این ستاد چند نکته قابل تأمل است؛
در حال حاضر و به ظاهر، اقتصاد دنیا به سمت پیوستن به سازمان جهانی تجارت است. از این روی کشور‌های مختلف تلاش می‌کنند برای تسریع روند جهانی شدن و استفاده از منافع آن، این سازمان بین‌المللی را توسعه داده و جایگاهش را ارتقاء بخشند. از دیگر سو کشور‌هایی که عضو این سازمان نیستند نیز، تلاش می‌نمایند تا به عضویت آن درآمده و با استفاده از امتیازات عضویت در این نهاد بین‌المللی به توسعه اقتصادی و صنعتی دست یابند. در این خصوص رویکرد دولت‌های مختلف در ایران نسبت به این سازمان با توجه به معایب و محاسن آن، متفاوت بوده است که در حال حاضر دولت فعلی عزم جدی برای پیوستن به آن دارد.
به عقیده مخالفان سازمان تجارت جهانی، این سازمان، تریبونی است که از طریق آن کشور‌ها می‌توانند خواست‌های شرکت‌های خود را به کرسی بنشانند. دولت‌های سرمایه داری استعماری در تلاش برای توسعه سلطه خود در زمینه تجارت و مبادله کالا، سازمان تجارت جهانی را به صورت دستگاهی پدیدآورده‌اند که به کمک آن انحصارات بزرگ و قانونی مبادله کالا و انتقال سرمایه‌های پولی در همه کشور‌ها را قبضه نمایند و کشور‌هایی که عضویت در این سازمان را می‌پذیرند از نظر اقتصادی در همه زمینه‌های تجاری، تولیدی و مالی، تحت کنترل و نظارت کامل آن قرار می‌گیرند و شامل انحصارات بزرگ دولت‌های سرمایه‌داری استعماری در حوزه‌های اقتصادی و غیر اقتصادی می‌شوند و استقلال سیاسی آن‌ها پوسته‌ای خواهد داشت که از مغز و محتوا تهی خواهد بود. توجه به این نکته اساسی باید مدنظر دولتمران کشور در پیوستن به wto باشد.
ناگفته پیداست که هیچ کشوری به اندازه آمریکا در استفاده از سازمان تجارت جهانی برای گشودن بازار‌های خارجی و دفاع از صنایع داخلی‌اش فعال نبوده و از این طریق به خواست استعماری خود در کسب منافع اقتصادی و غیر اقتصادی دست یافته است. این درحالی است که آمریکا دشمن قسم خورده نظام جمهوری اسلامی ایران است.
کارشناسان و مسئولینی که اصرار به عضویت ایران در این سازمان را دارند، به عنوان یکی از اصلی‌ترین منافع آن در لغو تعرفه‌ها اشاره می‌کنند؛ این در حالی که مطابق قوانین این سازمان، برداشتن تعرفه‌ها طرفینی است و هر دو کشور در قبال دیگری باید این تعهد را اجرا کند. این در حالی است که کشور ایران دارای اقتصادی آسیب پذیر است و گشودن دروازه‌های کشور به کالا‌های وارداتی، آن هم بدون تعرفه گمرکی، به زیان اقتصاد کشور خواهد بود.
آنچه در این خصوص مهم است کارکرد این سازمان برای کشور‌هایی همچون ایران است که دارای فرهنگ، ارزش‌ها، ظرفیت‌ها و... خاصی است که این‌ها باید مد نظر دولت مردان برای پیوستن به سازمان‌های بین المللی از جمله سازمان تجارت جهانی باشد.
نویسنده: محمد نوری
