اصلاح‌طلبان در برلین

در فروردین‌ماه سال ۱۳۷۹، کنفرانسی در شهر برلین آلمان با عنوان «همایش ایران بعد از انتخابات مجلس» برگزار شد که به یکی از جنجال‌برانگیزترین اقدامات اصلاح‌طلبان تبدیل شد. در این کنفرانس سه روزه که در ۱۹ فروردین ۱۳۷۹ و به دعوت بنیاد آلمانی «هانریش بل» (وابسته به حزب سبز آلمان) در سالن فرهنگ‌های جهان برلین برپا شد، تعدادی از چهره‌های مطبوعاتی و سیاسی اصلاح‌طلبان در جمع ضد انقلاب سخنرانی کردند. حضور افرادی چون اکبر گنجی، علیرضا علوی‌تبار، حمیدرضا جلایی‌پور، جمیله کدیور، علی افشاری در کنار چهره‌های لیبرالی چون حسن یوسفی اشکوری، عزت‌الله سحابی و همراه با عناصر معلوم‌الحال اپوزیسیون خارج از کشور چون محمدعلی سپانلو، شهلا لاهیجی، چنگیز پهلوان، محمود دولت‌آبادی و مهرانگیز کار در این همایش، از وضعیت و جهت‌گیری ضدانقلابی این همایش خبر می‌داد. بنیاد هاینریش بل سه سرفصل اصلی برای اجلاسی که خود میزبان آن بود در نظر گرفته و قاعدتاً با سخنرانان به توافق رسیده بود. این سه عبارت بودند از:
۱ـ جزئیات «چرخش تاریخی» در ایران از دیدگاه اصلاح‌طلبان؛
۲ـ جزئیات تأمل و بازاندیشی در ساختارهای حکومتی ایران؛
۳ـ جزئیات و اهداف چالشی که اصلاح‌طلبان با اسلام پدید آورده‌اند.
انتشار خبر برگزاری کنفرانس برلین و پخش قسمت‌هایی از این کنفرانس در صداوسیما که در آن برخی جریان‌های ضد انقلاب با انجام اعمالی شنیع و ضد اخلاقی (همچون برهنه شدن یکی از حاضران و رقصیدن فردی دیگر هنگام برگزاری همایش) اقدام به برهم زدن جلسه نمودند، بازتاب‌های شدیدی در محافل مختلف سیاسی و افکار عمومی داشت و جریان دوم خرداد را در شرایطی انفعالی قرار داد. جریان چپ تلاش کرد برای خروج از انفعال، پخش فیلم كنفرانس برلین را اقدامی جناحی در جهت تخریب روابط ایران و آلمان، لغو سفر خاتمی و تضعیف موقعیت بین‌المللی دولت اصلاحات تحلیل کند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار سران جبهه دوم خرداد در این باره فرمودند: «برگزاركنندگان كنفرانس درواقع در صدد بودند با این مقدمات و تداركات و دعوت از همه جناح‌های مخالف نظام در خارج، كنفرانس را به جلسه محاكمه انقلاب و نظام اسلامی تبدیل كنند و با تبلیغ ناكارآمدی نظام اسلامی از زبان دعوت‏شدگان داخلی، از زبان ضد انقلاب هم این‌گونه تبلیغ كنند كه اصلاحات اساسی، تنها با حذف اسلام، ولایت فقیه، شورای نگهبان و حدود اسلامی از قانون اساسی و یا كلاً نوشتن قانون اساسی جدید امكان‏پذیر است؛ اما خداوند این نقشه را بر هم زد و روسیاهی كنفرانس برلین برای سیاستمداران آلمانی ماند.»