امروزه نظام لیبرالیسم جهانی امریکا از یکسو و سازمان‌های نهادی وابسته اش دیگر کارایی خود را از دست داده اند.
امریکا از تک قطبی به شریک گرایی سوق پیدا کرده است؛ و برای پیشبرد اهدافش به رضایت سایر کشور‌ها دل بسته است بعنوان به عنوان مثال در همین مسئله مکانیزم ماشه حتی به رای دومینکن هم راضی بود که نشان از عدم همراهی سایر کشور‌ها با سیاست‌های یکه تازانه آمریکا بود.
شاخص‌های تنزل جایگاه امریکا در جهان:
１. چالش‌های اقتصادی: توزیع ثروت از امریکا به کشور‌های هند، چین، ژاپن، برزیل و اتحادیه اروپا و سوئیس سوق یافته است و این نشانگر این است که سرمایه گذاری خارجی از امریکا به سایر کشور‌ها تغییر مسیر داده است؛ و بدهی‌های عمومی امریکا از ۱۴ تریلیون دلار معادل ۹۰٪ تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۱۱ این کشور تبدیل شده است که بعنوان بدهکارترین کشور جهان شناخته می‌شود و حالا چندین برابر نسبت به گذشته شده است.
２. چالش نفوذ: نفوذ امریکا امروز کاهش پیدا کرده است و بر اساس نظرسنجی موسسه گالوپ، تهدید کننده‌ترین کشور جهان که صلح جهانی را به خطر می‌اندازد، به عقیده اکثر مخاطبین این موسسه، ایالات متحده امریکا می باشد.
３. ناکارامدی برتری نظامی: با کاهش قدرت اقتصادی امریکا از سال ۲۰۱۱ برتری نظامی این کشور هم رو به افول بوده است و افزایش جنگ‌ها و خطر تروریسم به مشکلات امنیتی امریکا اضافه شده است.
４. افول عملی نظم لیبرالیسم: تهی شدن فرهنگ غرب با نظام لیبرالیستی و بی هویتی، سود جویی نامحدود، بی اعتمادی، لذت طلبی بی حد و حصر، فرد گرایی شدید، مشکلات روحی و روانی را بدنبال داشته است.
علاوه بر افول قدرت آمریکا در مولفه های قدرت، این کشور شکاف های عمیق اجتماعی نیز دارد که سرعت افول آمریکا را دوچندان می کند:
１. شکاف فقیر و غنی
２. شکاف جنسیتی
３. شکاف نسلی
４. شکاف سیاه و سفید
５. شکاف بومی و مهاجر
６. شکاف نخبه و توده
７. شکاف دمکرات‌ها و جمهوری خواهان
８. شکاف مذهبی
９. شکاف بوجود آمده بحران کرونا
