اخلاص یکی از خصلتهای برجسته شهید سلیمانی بود. مقام معظم رهبری سردار را با این خصیصه معرفی میکنند.
"آن شهید والامقام همچنین اهل معنویت، اخلاص و آخرت بود و هیچگاه اهل تظاهر نبود"
اخلاص قطب نمای انسان در مسیر حرکت به سوی خدا و باعث برکت در زندگی و اعمال است.
حضرت زهرا سلام الله علیها میفرمایند: مَنْ أَصْعَدَ إِلَی اللَّهِ خَالِصَ عِبَادَتِهِ أَهْبَطَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ أَفْضَلَ مَصْلَحَتِه؛
کسی که عبادت پاک و خالص خود را به بالا بفرستد، خداوند عزیز و جلیل، بهترین مصالحش را بر او نازل میگرداند.
اخلاص دو سطح دارد.
الف. اخلاص در عقیده و باور؛ یعنی در باورمان شک و تردید نکنیم.
وصیت نامه شهید سلیمانی به ویژه فقرههای اول این اخلاص را حکایت میکند.
"اشهد أن لا اله الّا الله و اشهد أنّ محمداً رسول الله و اشهد أنّ امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب و اولاده المعصومین اثنی عشر ائمتنا و معصومیننا حجج الله.
شهادت میدهم که قیامت حق است. قرآن حق است. بهشت و جهنّم حق است. سوال و جواب حق است. معاد، عدل، امامت، نبوّت حق است"
ب. اخلاص در رفتار و عملکردها.
نمونههای عینی خلوص سردار دلها بسیار زیاد است. چند نمونه زیر مشتی از خروار است:
سردار حجازی: سردار سلیمانی اصلاً حق ماموریت نمیگرفت، شاید حالا بعضی از دوستان هم هستند که چنین اعتقادی دارند و میگویند بگذار این عمل خالص برای خدا باشد و شائبه دیگری داخل آن نباشد.
مقام معظم رهبری میفرمایند: هر وقت در جلسهای که ما غالباً با همین مسئولین مختلف که ارتباط با کار او داشتند داشتیم -جلسات رسمیِ معمولی- حاج قاسم یک گوشهای مینشست که اصلاً دیده نمیشد. آدم گاهی اوقات میخواست بداند یا استشهاد کند، باید میگشت تا او را پیدا میکرد؛ خودش را جلوی چشم قرار نمیداد، تظاهر نمیکرد.
در مصاحبه رسانهای درباره جنگ ۳۳ روزه، سردار سلیمانی تقریبا بیشتر روزهای جنگ را در بیروت درکنار سید حسن نصر الله و عماد بودند جلسات سه نفره داشتند. یکی از نکات مهم مصاحبه، انتساب همه موفقیتها و طرحها به سید و عماد مغنیه بود. شهید سلیمانی از نقش خود هیچ حرفی نزد.