عملکرد دولت روحانی در حوزه مسکن چگونه بود؟

داده‌های رسمی، نشان می دهد که در چهار سال پایانی دولت قبل، سهم مسکن از هزینه خانوارهای شهری حدود 10 واحد درصد (معادل 30 درصد) افزایش یافته و در سال 99 این خانوارها مجبور بوده اند به طور متوسط 42.81 از هزینه های خود را به مسکن اختصاص دهند. 

این در حالی است که داده‌های بازار اجاره بها نیز پیشتر از رسیدن سهم اجاره بها از هزینه های خانوار شهری در سال 99 به 49 تا 64 درصد حکایت داشت. این اتفاقات در شرایطی رخ داده که نرخ ارز به عنوان راهنمای بازار مسکن با جهش بی سابقه ای روبه رو شده و در عین حال، دولت دوازدهم کارنامه بسیار ضعیفی در حوزه مسکن بر جای گذاشته است. 

 آخرین داده‌های رسمی منتشر شده از هزینه و درآمد خانوار حاکی از میزان تاثیری است که معیشت مردم از منظر هزینه های سرپناه پذیرفته اند. 

طبق گزارش اخیر مرکز آمار ایران از «شاخص های کلان اقتصادی و اجتماعی کشور»، سهم مسکن از هزینه خانوار شهری در چهار سال اخیر جهش 30 درصدی پیدا کرده است. بر این اساس، نسبت «هزینه خالص مسکن به کل هزینه های خانوار» در مناطق شهری که در سال 96 در خانوارهای شهری 32.97 درصد بوده، 10 واحد درصد تا سال 1399 افزایش یافته و در این سال به 42.81 درصد رسیده است.

از سوی دیگر وضعیت در روستاها نیز تقریباً به همین منوال بوده به طوری که سهم هزینه خالص مسکن به کل هزینه های خانوار در روستاها در سال 96، 17.29 درصد بوده، با این حال، این رقم با رشدی قریب به 34 درصد به 23.14 درصد رسیده است.

داده‌های مذکور نشان می دهد که عمده تغییرات رخ داده در مناطق شهری، بین سال های 97 تا 98 و عمده تغییرات در مناطق روستایی بین سال های 98 تا 99 بوده است. روندی که تقریباً می توان آن را با رشد نرخ ارز بعد از خروج آمریکا از برجام در سال 97 مرتبط دانست.