اهمال‌ در اخذ مالیات قابل بخشش نیست

کارشناس و تحلیلگر مسائل اقتصادی گفت: «با توجه به گستردگی فرار مالیاتی در ایران، اگر دامنه اصلاح پوشش مالیاتی افزایش پیدا کند، قطعاً منابع خوبی در اختیار بودجه کشور قرار می‌گیرد. قاطعیت دولت در اخذ مالیات می‌تواند منجر به پایان ‌یافتن یا سرکوب هرچه بیشتر فعالیت‌های غیرمولد در کشور شود.»
به گزارش صبح‌صادق، «عبدالمجید شیخی» کارشناس و استاد اقتصاد در گفت‌و‌گو با صبح صادق درباره الزامات تدوین بودجه‌ای غیرتورمی برای سال آینده گفت: «در این موضوع شکی وجود ندارد که ایران درگیر یک جنگ تمام‌عیار اقتصادی است و تحریم‌ها همچنان مانع سرمایه‌گذاری در اقتصاد به‌خصوص در بخش نفت و گاز شده‌اند. این موضوع باعث می‌شود دولت هرچه زودتر به سمت اصلاح مدیریت اقتصاد، طرح و برنامه‌هایی برود که می‌تواند اقتصاد را نجات دهد و بار هزینه‌های مختلفی را که به بودجه 1402 تحمیل می‌شود، کاهش دهد.»
عبدالمجید شیخی در این باره توضیح داد: «اخذ مالیات از جمله راهکارهای مهم است و سال‌هاست در کشورهایی که حتی درگیر جنگ اقتصادی و تحریم‌های سنگین نیستند، استفاده شده و اتفاقاً به نفع رشد اقتصادی کشورها بوده است. متأسفانه، در دهه‌های گذشته، دولت‌های گوناگون بر سر موضوع دریافت مالیات دچار اهمال‌کاری‌های جدی شده‌اند که به هیچ‌وجه تکرار و تداوم این روش به نفع اقتصاد نیست و در بودجه نسبت به این موضوع نباید کمترین اغماض و کم‌کاری‌ای صورت بگیرد.»
وی در ادامه بحث خاطرنشان کرد: «بسیاری از کشورهای دنیا که انرژی، مانند نفت و گاز برای صادرات و درآمدزایی ندارند، ارکان درآمدهای جاری کشور را بر پایه اخذ مالیات از ثروتمندان و درآمد اصحاب قدرت و ثروت گذاشته‌اند؛ به‌این‌دلیل انتظار می‌رود دولت و مجلس در اقدامی هماهنگ و همراه با طراحی ابزارهای محاسبه برای اخذ مالیات در دسته‌ها و بخش‌های گوناگون انقلابی، برنامه‌ای در امر دریافت مالیات از گروه‌های برخوردار جامعه داشته باشند.»
شیخی در ادامه گفت: «یک پله پایین‌تر از دریافت مالیات‌های سنگین از صاحبان درآمدهای بالا، لازم است دولت تمامی تراکنش‌های بانکی را نیز مشمول اخذ مالیات کند. به بیان بهتر، لازم است دولت پایانه‌های فروش را به خودپردازها مجهز کند تا از تراکنش‌ها مالیات اخذ شود.»
وی افزود: «در این موضوع شکی وجود ندارد که در برخی از پایه‌های مالیاتی به شدت نیازمند تجدیدنظر هستیم. اصلاح ضرایب مالیاتی نیز بسیار حائز اهمیت است. البته این موضوع مهم را باید مدنظر داشته باشیم که نباید تولید کشور را تحت فشارهای مالیاتی قرار دهیم و تولید را مشمول اخذ ضرایب تصاعدی مالیاتی کنیم؛ چرا که به نفع اقتصادی نیست که تولید باید در آن رونق بگیرد.»
کارشناس و تحلیلگر اقتصادی در این باره تصریح کرد: «ضرایب مالیاتی مربوط و مختص تولید باید ثابت باشد و از همه فعالیت‌های تولیدی تا زمان رسیدن به سودآوری مالیات زیادی گرفته نشود؛ بلکه هر چقدر حجم فعالیت بنگاه تولیدی مورد نظر افزایش یافت، نسبت به این موضوع مالیات بیشتری نیز اخذ شود. آنچه در این موضوع مهم است، اینکه دولت و مجلس نباید تولید کشور را جریمه کنند؛ چراکه چنین رفتارهایی به شدت در تعارض با رشد و جهش تولید است و به زیان بخش مولد اقتصاد کشور منتهی می‌شود.»
عبدالمجید شیخی در ادامه بحث خاطرنشان کرد: «اصلاح نظام مالیاتی به معنای جلوگیری از هر گونه فرار مالیاتی است. اگر این موضوع به درستی محقق شود، قطع‌به ‌یقین دولت دیگر دغدغه تأمین منابع درآمدی بودجه را نخواهد داشت؛ بلکه مازاد درآمدی را می‌تواند به حمایت از نیازمندان و فقرا و توزیع بهتر ثروت در جامعه اختصاص دهد.»
کارشناس و تحلیلگر اقتصادی ادامه داد: «حجم اقتصاد ایران بسیار بزرگ است؛ اما چون بخشی از فعالیت‌های اقتصادی که در کشور صورت می‌گیرد، به صورت سنتی است و هنوز در فرآیند صنعتی‌شدن قرار نگرفته است، به همین دلیل این فعالیت‌ها در ردیف درآمدهای بودجه‌ای قرار نمی‌گیرند.»
استاد اقتصاد بیان داشت: «وجود برخی فعالیت‌های اقتصادی به صورت زیرزمینی نیز دست دولت را از اخذ مالیات کوتاه کرده است؛ به همین دلیل به دولت و مجلس توصیه می‌شود در امر تدوین و تصویب بودجه به بخش مالیات و جلوگیری از فرار مالیاتی توجه ویژه‌ای داشته باشند. با توجه به گستردگی فرار مالیاتی در ایران، اگر دامنه اصلاح پوشش مالیاتی افزایش پیدا کند، قطعاً منابع خوبی در اختیار بودجه کشور قرار می گیرد. قاطعیت دولت در اخذ مالیات می‌تواند منجر به پایان‌ یافتن یا سرکوب هرچه بیشتر فعالیت‌های غیرمولد در کشور شود.»
عبدالمجید شیخی گفت: «برای سرکوب فعالیت‌های غیرمولد، دولت و مجلس باید مالیات بر عایدی سرمایه، نقل و انتقال ارز و سکه را برای کسانی که کار سفته‌بازانه می‌کنند، دنبال کند تا با وضع این پایه مالیاتی، شبیه مالیات بر خانه‌های خالی، درآمدها به نفع اقشار ضعیف و کم‌درآمد جامعه به اجرا درآید و برای توسعه و تأمین زیرساخت‌های مورد نیاز مردم در بخش‌های گوناگون اقتصادی تا اجتماعی هزینه شود.»