دشمن امید جامعه را نشانه رفته است؛ چرا که می‌داند ناامیدی با یک ملت چه می‌کند و چه بر سرش می‌آورد! دشمن خوب می‌داند اگر مشکلات را بزرگ و در بوق و کرنا کند، اگر خوبی‌ها را بد و بدی‌ها را بدتر نشان دهد و در یک کلام سیاه‌نمایی کند، به راحتی می‌تواند بر اذهان خسته ناامیدان حکم‌فرمایی کرده و از طریق فضای مجازی آنها را به هر سویی که می‌خواهد بکشاند. همان دغدغه‌ای که رهبر فرزانه انقلاب بر آن تأکید دارند و کارشناسان در زمینه خطر کاهش آن در جامعه هشدار داده‌اند.
باید گفت، هر چند جامعه ایرانی همانند بسیاری از کشورها و جوامع در این کره خاکی با مشکلاتی در عرصه اقتصادی، اجتماعی و بین‌المللی مواجه است و باید در جهت حل مشکلات اهتمام ویژه‌ای به کار بسته شود، اما این مسئله موجب نمی‌شود در جهت خنثی‌سازی سیاه‌نمایی‌های دشمن و تزریق امید در جامعه تلاش نشود.
امید و الزامات آن
اما چگونه باید امید در جامعه نهادینه شود و الزامات امیدآفرینی در جامعه چیست؟
شاید اولین راهکار امیدآفرینی در جامعه شناخت دغدغه‌هایی است که سبب ناامیدی و ترویج یأس در جامعه می‌شود. همان‌هایی که دشمنان و گروه‌های معاند و دایه‌های مهربان‌تر از مادر، ولی دشمنان خونی این ملت آنها را کمبود و نقص و کم‌کاری نظام معرفی می‌کنند، در حالی که سیاه‌نمایی‌های آنها نقطه مقابل دستاوردهای نظام و انقلاب اسلامی است.
تبیین دستاوردهای نظام
ایران اسلامی از گذشته تاکنون دستاوردهای بسیاری در عرصه‌های پزشکی، فناوری، نظامی، موشکی و هسته‌ای و نانو و هوش مصنوعی و کوانتوم کسب کرده است؛ همان دستاوردهایی که دشمن به نام خود مصادره کرده و دانشمندان کشورمان را برای کسب چنین عناوین و پیشرفت‌هایی کم توان و نالایق می‌داند. این در حالی است که خود آنها هم از چنین ارتقای جایگاهی درحوزه‌های گوناگون در کشور مبهوت هستند و به اقتدار نظام اسلامی معترفند؛ اما با سیاه‌نمایی و ترویج ناامیدی در درجه اول به دنبال جذب نخبگان و دانشمندان ایرانی هستند؛ زیرا آنها هم به این نتیجه رسیده‌اند که «علم اگر در ثریا هم باشد، مردمانی از سرزمین پارس به آن دست می‌یابند.»
باید دستاوردها از ابتدای راه تا امروز روشنگری شود. در این راستا، جهاد تبیین و جهاد امیدآفرینی دو رکن اساسی در این امر به شمار می‌آیند؛ چراکه همگان باید واقف باشند ایران پیش از انقلاب چه بود و ایران پس از انقلاب کجا ایستاده است؟ ایرانی که گوش به فرمان استکبار جهانی بود و اجازه هیچ گونه مانور قدرتی نداشت و ایرانی که امروز بر قله رفیع اقتدار ایستاده است. همه اینها به تبیین نیاز دارد؛ زیرا دشمن این مسائل را درست عکس واقعیت نشان می‌دهد و در عکس نوشته‌های دروغین اقتدار پوچ پهلوی را در برابر اقتدار ایران اسلامی به نمایش می‌گذارد.
دانشگاه‌ها، نخبگان ایرانی و آینده این مرز و بوم
دانشگاه‌های پیش از انقلاب با دانشگاه‌های ایران اسلامی قابل قیاس نیست! دانشگاه‌هایی که هر ساله نخبگان و دانشمندان بسیاری پرورش می‌دهد و از ظرفیت بالای منابع انسانی برخوردار بوده و جزء بهترین سطوح عالی منابع انسانی کشور هستند. نخبگانی که آینده‌سازان این مرز و بوم بوده و می‌توان با امید بسیاری آینده کشور را به دستان پر توان آنها سپرد تا شاهد پرواز بیشتر به سوی قلل مرتفع موفقیت، توسعه و پیشرفت باشیم. هرچند در این میان مشکلات و موانعی برای دستیابی به جایگاه برتر از طریق برخی رانت‌ها وجود دارد و همانطور که بارها شنیده و دیده‌ایم، خیلی‌ها در جای خود نیستند! اما همین معضل هم راهکارهایی دارد که لازم است مسئولان برای دستیابی به گام چهارم انقلاب آن را در دستور کار قرار دهند. با این حال، ایران امروز و دانشگاه‌ها و دانشجویان و دانشمندان آن با ایران دوران طاغوتی زمین تا آسمان توفیر داشته و امیدهای بسیاری برای آینده روشن دارد.
با این حال، در کنار آنچه مطرح شد، کارشناسان مؤلفه‌هایی، مانند امنیت، کارآمدی و اعتماد اجتماعی را سه مؤلفه اصلی و بسترساز امیدآفرینی در جامعه می‌دانند. اگر بخواهیم هر یک را تحلیل کنیم، در این نوشتار نمی‌گنجد؛ اما برای بیان الزامات امیدآفرینی در جامعه باید مختصری درباره هر یک بیان شود.
امنیت
«امنیت» یکی از ارکان مهم امیدآفرینی در جامعه است؛ زیرا جامعه‌ای که ناامن باشد و مردمانش احساس امنیت نداشته باشند، نمی‌تواند نسبت به آینده امیدوار باشد، اما ایران اسلامی افتخار می‌کند که نه تنها ضامن امنیت در داخل مرزهایش است؛ بلکه این مؤلفه مهم اقتدار را در خارج از مرز‌ها و حتی در کشورهای همسایه هم با نابودی تروریست‌های داعشی و گروهک‌های گوناگون تأمین کرده است.
امنیت امروز مرهون خون شهدا و جان بر کفان پیروز و سربلند این مملکت، همانند شهید سردار سلیمانی و همرزمان‌شان است و با نثار خون هزاران شهید در دفاع مقدس برای کشور به یادگار گذاشته شد.
در واقع، در بستر امنیت است که زمینه‌های رشد و پیشرفت و توسعه در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در ابعاد عمومی و خصوصی فراهم می‌شود؛ مؤلفه‌ای که کشورمان به سبب مجاهدت‌ها و خودباوری‌ها توانسته دستاوردها و ظرفیت‌های انقلاب اسلامی چه در عرصه داخلی و چه در عرصه منطقه‌ای را کسب کند.
کارآمدی و اعتماد اجتماعی
کارآمدی به ویژه در ابعاد حکمرانی یکی از نیاز‌های امروز جامعه ایران است؛ مؤلفه‌ای که به دلیل برخی بی تدبیری‌ها و سوء مدیریت‌ها ضربه به اعتماد و امید اجتماعی شده است؛ بنابراین، رهبر حکیم انقلاب در سال‌های اخیر ضرورت تحول در حکمرانی را از نخبگان و قوای کشور مطالبه کردند تا با بهره‌گیری از راهکارهای گوناگون از اقتصاد مقاومتی تا رفع موانع تولید و مهار تورم به کارآمدی اقتصادی منجر شود و نتایج آن خود را در سفره مردم نشان دهد.
اما امید به آینده بدون برخورداری جامعه از اعتماد اجتماعی میسر نمی‌شود؛ اعتماد به همه اجزای حاکمیت، از تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران تا سیاست‌گذاران و سیاستمداران و قانون‌گذاران و ناظران که سبب شکل‌گیری اعتماد اجتماعی می‌شود. طبیعتاً جامعه‌ای که از سطح اعتماد اجتماعی پایینی برخوردار باشد، با هر نسیمی به ضد خود تبدیل می‌شود تا جایی که اصلاح سیاست‌های ارزی به برداشت از جیب مردم تعبیر می‌شود و پرداخت یارانه کالایی به رد کردن اجناس تاریخ گذشته؛ هر چند سیاه‌نمایی‌های دشمن در این بی‌تأثیر نیست؛ اما لازم است مسئولان بیش از گذشته در جهت رفع مشکلات و امیدآفرینی در جامعه تلاش کنند.
