وحدت دین و سیاست، زیربنای اصلی قیام امام خمینی(ره) است و چنین قیامی را قیام لله نام نهادند. امام معتقد بودند: والله اسلام تمامش سیاست است، اسلام را بد معرفی کردند سیاست مُدُن (جوامع) از اسلام سرچشمه میگیرد. اسلام دین سیاست است قبل از اینکه دین معنویات باشد. اسلام همانطور که به معنویات نظر دارد و همانطوری که به روحیات نظر دارد و تربیت دینی میکند و تربیت نفسانی و تهذیب نفس میکند، همانطور هم به مادیات نظر دارد و مردم را تربیت میکند در عالم که چطور از مادیات استفاده کنند و چه نظری داشته باشند. در مادیات، اسلام مادیات را همچون تعدیل میکند که به الهیات منجر میشود. اسلام در مادیات به الهیات نظر میکند و در الهیات به مادیات نظر میکند. اسلام جامع مابین همه جهات است.
امام علت این امر را جامعیت اسلام میدانند که این جامعیت نمیتواند امر سیاست را وا نهاده باشد. اسلام مد نظر امام، اسلامی است که مادیات را به رسمیت میشناسد؛ اما هدف را مادیات نمیداند بلکه آن را وسیلهای برای تکامل روحی و معنوی انسان میشمارد. به همین دلیل معتقدند حتی اگر انسانهای خوب در رأس حکومت باشند و سیاستی که دین میگوید را اجرا نکنند حکومتشان حکومت طاغوت است. حتی در جمهوری اسلامی امام معتقد است اگر ولایت فقیه حکم ریاست جمهوری را تنفیذ نکند، حکومت او حکومت طاغوت است.
علاوه بر استدلالهای عقلی و نقلی امام برای وحدت دین و سیاست به تاریخ نیز مراجعه میکنند که امیرالمؤمنین(ع) نیز حکومت تشکیل دادند. به همین دلیل معتقدند اسلام فقط عبادت فردی نیست بلکه مسئول اجرای احکام اجتماعی حدود و جهاد است. امام سیاستی که حقه بازی باشد را سیاست اسلامی نمیدانند و معتقدند: سیاست خدعه نیست، سیاست یک حقیقتی است، یک چیزی است مملکت را اداره میکند. خدعه و فریب نیست، اینها همهاش خطاست. اسلام، اسلام سیاست است، حقیقت سیاست است، خدعه و فریب نیست.
امام خمینی(ره) دین و سیاست را از دو آبشخور نمیداند که در سر یک تقاطع با هم امتزاج کنند. دین را زایشگاه سیاست میداند که به آن وحدت دین و سیاست میگوییم. در اسلام تشیع دین و سیاست ذاتاً آمیختهاند و قابل تفکیک نیستند. علاوه بر امام خمینی(ره) اندیشمندان دیگر جهان اسلام همچون علامه اقبال لاهوری، ابوالعلا مودودی، سید قطب، محمدباقر صدر، استاد مطهری و حسن البنا نیز معتقد به سیاسی بودن اسلام هستند. از جمله سید قطب همانند امام به حکومت الهی جامعه جاهلی معتقد است.
شما بخشی از این کتاب را مطالعه کردید