شکار بردگان

داستان ظلم و ستم‌هایی که تجاوزگران اروپایی در طول سده‌های اخیر بر بردگان داشته‌اند، تراژدی هولناکی است که در تاریخ نمونه‌ای برای آن نمی‌توان یافت. به طور معمول سوداگران اروپایی و آمریکایی، کار شکار بردگان را خود به عهده نمی‌گرفتند. شکار برده به خود آفریقایی‌ها واگذار شده بود. این کار بسیار پر سودتر و متضمن خطر کمتری بود. سوداگران برده، سران قبیله و فرمانروایان بعضی کشورهای آفریقایی و به ویژه نواحی ساحلی را به داد و ستد برده کشیده و گروه حاکم جامعه آفریقایی را فاسد کردند. البته این به معنای آن نبود که این اقدام بدون خشونت و زور بود. به واقع تهیه‌ برده در خاک آفریقا به هیچ وجه حالت تجاری نداشت؛ بلکه این‌کار از طریق جنگ، حیله‌گری، راهزنی و آدم دزدی انجام می‌گرفت.  
برده‌داران قربانیان خود را بین سنین 15 تا 25 انتخاب می‌کردند و حدود بیست سالگی را ترجیح می‌دادند. بیشتر دو مرد در مقابل یک زن به بردگی گرفته می‌شد و فقط افراد به طور کامل سالم را اسیر می‌کردند. اروپایی‌ها بچه‌ها را هم به بردگی می‌گرفتند. به دلیل به بند کشیدن افراد، جنگ و خشونت به صورت غارت و راهزنی و آدم دزدی در جامعه توسعه می‌یافت و ضمن مختل‌کردن امنیت اجتماعی موجب رکود می‌شد. به علت نا‌امنی و وحشت از برده شدن، گروه‌های عظیمی به مهاجرت به نقاط امن‌تری دست می‌زدند و در نتیجه سرزمین‌های مورد هجوم خالی از سکنه  و متروکه می‌شد. خارج کردن نسل جوان و فعال از امر تولید و توسعه، ضربه جبران‌ناپذیری وارد می‌کرد و کمبود نیروی فعال را موجب می‌شد.
ریشه تعداد قابل توجهی از بردگان به جایی که «ساحل طلا» یا «ساحل برده» می‌گویند، بر می‌گردد. این منطقه در حال حاضر ملت آفریقایی غرب غنا و همچنین بخش‌هایی از ساحل عاج کنونی را شامل می‌شود. ریشه بقیه بردگان نیز از «بیافرا» است (شامل بخش‌هایی از شرق نیجریه و کامرون امروزی) که ورودی اقیانوس اطلس در سواحل غربی آفریقا و یک مرکز عملیات گسترده خرید و فروش برده بود.
منطقه دیگری که بردگان از آنجا به آمریکا برده شدند، غرب آفریقا بود که در حال حاضر آنگولا، کنگو، جمهوری دموکراتیک کنگو و گابن را در بر می‌گیرد. رود گامبیا که از اقیانوس اطلس به آفریقا می‌رود، آب‌راهی کلیدی برای تجارت برده بود. حدود یک برده از هر شش برده غرب آفریقا، از این منطقه منتقل شده است.
بیشتر آفریقایی‌هایی که به ایالات متحده وارد شدند، از سنگامبیا که منطقه‌ای شامل رودهای سنگال و گامبیا و خشکی بین آنهاست. این سرزمین امروزه سنگال، گامبیا، گینه بیسائو و مالی را در برمی‌گیرد.