صنعت شکار برده!

تجارت انگلیسی برده از سال ۱۵۶۲ به وسیله سِر جان هاوکینز و با مشارکت الیزابت اول و تجار و صرافان انگلیسی آغاز شد و در سال ۱۵۸۵، با اشغال سرزمین «ویرجینیا» در آمریکای شمالی، اولین پلانت‌های انگلیسی تأسیس شد. این فرآیند ادامه یافت و سرانجام در زمان چارلز دوم به تأسیس «کمپانی سلطنتی آفریقایی بریتانیا»، طبق الگوی پرتغالی‌ها انجامید. به این کمپانی نیز مانند کمپانی هند شرقی و سایر کمپانی‌های مشابه، امتیاز انحصاری «تجارت» در حوزه‌های عملیاتی آن اعطا شد.
منبع اصلی شکار انگلیسی برده، غرب آفریقا و بازار آن، مستملکات انگلیس در قاره آمریکا بود. این بردگان به طور عمده در مزرعه‌های نیشکر و تنباکو کار می‌کردند. در این زمان، کمپانی‌های انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، هلندی، دانمارکی و آلمانی در غرب آفریقا قرارگاه‌های اختصاصی شکار برده داشتند. در نخستین سال‌های تأسیس «کمپانی سلطنتی آفریقایی بریتانیا»، در این منطقه صد‌ها اروپایی به کار اشتغال داشتند که ۳۰۰ نفر از آنها کارگزاران کمپانی بودند.
به نوشته «جیمز والوین» کمپانی سلطنتی آفریقایی بریتانیا، در نخستین سال‌های فعّالیتش «بسیار موفق» بود. تا سال ۱۷۲۰، این کمپانی بیش از ۵۰۰ کشتی محموله را انتقال داد که شامل یک‌صد هزار برده آفریقایی می‌شد. در سال ۱۶۶۰، فقط در ماریلند و ویرجینیا ۱۷۰۰ برده سیاه وجود داشت. در سال ۱۶۷۰، هفت سال پس از تأسیس «کمپانی سلطنتی آفریقایی بریتانیا»، این رقم به ۴۰ هزار نفر رسید. یک سده بعد، در سال ۱۷۶۰، نیمی از جمعیت ۴۰۰ هزار نفری ویرجینیا، بردگان بودند.
پیش از سال ۱۷۲۵، سالیانه ۶۰۰ برده به کارولینای جنوبی وارد می‌شد که ده سال بعد، به سالیانه ۲۰۰۰ برده رسید. در سال ۱۷۴۰، حدود ۴۰ هزار برده آفریقایی در این مستعمره مستقر بودند. در سال ۱۷۵۹، تعداد بردگان در مستعمرات جنوبی انگلیس در آمریکای شمالی تقریباً برابر با سفیدپوستان بود.
افزون بر آمریکای شمالی، یکی از کانون‌های مهمّ استقرار بردگان، جزایر هند غربی بود. با سلطه بریتانیا بر این جزایر، در نیمه اول سده هفدهم، جمعیت آن از ۵۰ هزار نفر به یک میلیون نفر افزایش یافت. تا سال ۱۷۷۵، حدود ۵/۱ میلیون نفر آفریقایی در جزایر آمریکایی مستعمره بریتانیا تخلیه شدند. 
در فاصله سال‌های ۱۷۰۰ تا ۱۷۶۰، حدود ۱۸۰ هزار برده فقط به جزیره باربادوس وارد شدند که حدود ۵۰ هزار نفر آنها در سه سال اول فوت کردند. در سال ۱۷۸۸، در باربادوس یک چهارم بردگان به مشاغل خانگی اشتغال داشتند و سه چهارم در زمین‌های کشاورزی کار می‌کردند.