سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی هفته گذشته رسماً از افزایش حدود ۳۰ درصدی تعرفه اینترنت اپراتورهای ارتباطی خبر داد.
سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی اعلام کرد: «مدیران عامل اپراتورهای ارتباطی در رگولاتوری حاضر شدند و پس از تعهد به افزایش کیفیت خدمات خود، سازمان تنظیم مقررات با اصلاح تعرفه‌ها موافقت کرد. براساس تصمیمات اتخاذ شده اپراتورها در رگولاتوری و پذیرش تعهدات مرتبط با افزایش کیفیت شبکه توسط آنها مقرر شد که تعرفه اینترنت اپراتورهای ارتباطی حدود ۳۰ درصد افزایش یابد.»
پیشتر نیز وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات و رئیس رگولاتوری اعلام کرده بودند، فقط در صورتی با اصلاح قیمت اینترنت موافقت می‌شود که اپراتورها به افزایش کیفیت شبکه متعهد شوند. بر همین اساس، مدیران عامل اپراتورها شب گذشته با حضور در سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی شروط رگولاتوری را پذیرفتند که برخی از این شروط به شرح زیر است:
1ـ افزایش سایت‌های نسل پنجم به ۱۰ درصد تا پایان سال ۱۴۰۳،
2ـ افزایش پوشش نسل چهارم در کشور به ۹۶ درصد تا پایان سال ۱۴۰۳،
3ـ افزایش سی درصدی میانگین سرعت اینترنت در شش ماه آینده.
همچنین همانطور که پیشتر اعلام شده بود، این تعهدات به صورت الحاقیه به پروانه فعالیت آنها پیوست می‌شود و در صورت ایفا نکردن تعهدات در موعد مقرر جریمه برای آنها در نظر گرفته خواهد شد.
مدت‌ها بود که اپراتورهای تلفن‌همراه از ارزان بودن بسته‌های اینترنت حرف می‌زدند و هرچند یک بار یا بسته‌ها را یواشکی گران می‌کردند یا بسته‌های پرمخاطب را حذف می‌کردند و خلاصه به هر شکلی که می‌شد، سعی داشتند با ادعای ارزان‌فروشی، به سود دلخواه خود برسند. این شرکت‌ها مدتی بود که افزایش رسمی قیمت‌ها را نداشتند و تنها با همان دستکاری حجم و تنوع بسته‌ها، از خجالت مشتریان درمی‌آمدند؛ اما هفته گذشته به طور رسمی اینترنت افزایش قیمت یافت تا شاید با قول افزایش کیفیت، شاهد ارتباطی مناسب‌تر باشیم.
بازار اینترنت همراه ایران تقریباً بدون رقیب است؛ ایرانسل، همراه‌اول و رایتل سه بازیگر اصلی آن هستند که سومی، تقریبا از بازی خارج شده است. رقابت اصلی بین همراه اول و ایرانسل است که هر یک از آنها مشتریان خود را دارند. همراه اول به عنوان اولین اپراتور مخابراتی زودتر از همه جای خود را باز کرده و سهم بازار خوبی گرفته است و ایرانسل هم به منزله پیشروترین اپراتور مخابراتی ایران، ادعای ارائه امکانات بهتری را دارد. هر چه هست، مشتریان برای اتصال به اینترنت همراه، دو گزینه بیشترین ندارند. این خود سبب می‌شود یک توافق پشت پرده بین این دو اپراتور شکل بگیرد و یک کف قیمت انتخاب کنند و بازار رقابتی شکل نگیرد. از آن جایی که هر یک از آنها یک سمت بازار را گرفته‌اند و مشتریان‌شان متفاوتند و حتی بسیاری از افراد هر دو سیم‌کارت را دارند، ترجیح می‌دهند به جای بازی قیمتی، بازی را به سمت تنوع و کیفیت و... ببرند. بنابراین، برای انتخاب بسته‌های اینترنتی به جای قیمت، باید به کیفیت و سرعت و سرویس‌های جانبی نگاه کرد.
اما سؤال اصلی این است که آیا اینترنت گران شده است؟ برای بررسی گرانی اینترنت باید معیارهای گوناگونی را در نظر گرفت. در حالت کلی، با مقایسه اینترنت با دیگر کالاها، گرانی وجود ندارد. آنچه مهم است شفاف نبودن مصرف اینترنت است، بارها شده است که کاربر حجم مصرفی خودش را حساب کرده و با حجم اعلام شده به وسیله اپراتور اختلاف فاحشی داشته و بسیار کمتر بوده است. مورد بعدی، ناپایدار بودن شبکه در نقاط مختلف است. برای نمونه، یک کاربر باید برای دسترسی به اینترنت همراه، در محل کارش از یک اپراتور خدمات بخرد و در خانه خود، از یک اپراتور دیگر و این به دلیل ضعف پوشش اینترنت در نقاط مختلف شهرهاست. همین مورد تقریباً هزینه اینترنت را دوبرابر می‌کند و کاربران حتی بیشتر اوقات نمی‌رسند حجم خود را به اتمام برسانند.
اگر این موارد را در نظر بگیریم، یک کاربر اینترنت برای اتصال به شبکه اینترنت همراه، هزینه بسیاری را صرف می‌کند. هزینه‌هایی که ناشی از ضعف شبکه، ضعف شفافیت و محدودیت‌های موجود است و اگر طبق قولی که اپراتورها داده‌اند به زودی شاهد افزایش کیفیت خدمات باشیم، ان‌شاءالله هزینه‌ای که برای بسته‌های اینترنت می‌کنیم، به واقعیت نزدیک‌تر خواهد شد.
