بزرگ‌ترین برده‌دار

تجارت انگلیسی برده از سال 1562، به وسیله «سِر جان هاوکینز» و با مشارکت الیزابت اول و تجار و صرافان انگلیسی آغاز شد. در سال 1585، با اشغال سرزمین «ویرجینیا» در آمریکای شمالی به وسیله «سِر والتر رالیگ» اولین پلانت‌های انگلیسی تأسیس شد. این فرآیند ادامه یافت و سرانجام در زمان چارلز دوم (1663) به تأسیس «کمپانی سلطنتی آفریقایی بریتانیا»، طبق الگوی پرتغالی‌ها انجامید. به این کمپانی نیز مانند کمپانی هند شرقی و سایر کمپانی‌های مشابه، امتیاز انحصاری «تجارت» در حوزه‌های عملیاتی آن اعطا شد.
منبع اصلی شکار انگلیسی برده، غرب آفریقا و بازار فروش آن مستملکات انگلیس در قاره آمریکا بود. این بردگان به طور عمده در پلانت‌های نیشکر و تنباکو به کار گرفته می‌شدند. در این زمان، شرکت‌های انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی، هلندی، دانمارکی و آلمانی قرارگاه‌های اختصاصی شکار برده در غرب آفریقا داشتند. در نخستین سال‌های تأسیس «کمپانی سلطنتی آفریقایی بریتانیا»، صدها اروپایی در این منطقه به «کار» اشتغال داشتند که 300 نفر از آنها کارگزاران «کمپانی» بودند.
به نوشته جیمز والوین، «کمپانی سلطنتی آفریقایی بریتانیا»، در نخستین سال‌های فعالیتش، «بسیار موفق» بود. تا سال 1720، این کمپانی بیش از 500 کشتی محموله را انتقال داد که شامل یکصد هزار برده آفریقایی بود. 
در سال 1759، تعداد بردگان در مستعمرات جنوبی انگلیس در آمریکای شمالی، تقریباً برابر با سفیدپوستان بود.
افزون بر آمریکای شمالی، یکی از کانون‌های مهم استقرار پلانت‌های انگلیسی، جزایر هند غربی بود. با سلطه بریتانیا بر این جزایر، در نیمه اول سده هفدهم، جمعیت آن از 50 هزار نفر به یک میلیون نفر افزایش یافت. همچنین تا سال 1775، حدود ۵/۱ میلیون نفر آفریقایی در جزایر آمریکایی مستعمره بریتانیا تخلیه شدند. 
در سال 1775، در مستعمرات انگلیسی شمال قاره آمریکا، 331 هزار برده و در مستعمرات جنوبی (ماریلند، ویرجینیا، کارولینا و جئورجیا) 310 هزار برده، در جاماییکا 190 هزار برده و در باربادوس بیش از 60 هزار برده وجود داشت. این ارقام به جز بردگانی است که «تجار» انگلیسی به سایر اروپایی‌ها می‌فروختند. «درک کرتن» می‌نویسد: «در سال 1680، تجار ثروتمند و محترم بریستول، لیورپول و لندن، در سال 15000 برده آفریقایی صادر می‌کردند. بعدها این رقم افزایش یافت. در فاصله سال های 1680 تا 1786، انگلستان به تنهایی بیش از دو میلیون برده را به اسارت گرفت، حمل کرد و فروخت... در سال 1791، چهل ایستگاه [انگلیسی] شکار برده تنها در سواحل غربی [آفریقا] مستقر بود که نام زیبای «فاکتوری» [دفتر تجاری] را بر خود داشتند.» بدین سان، در سده هجدهم میلادی انگلستان به بزرگ‌ترین قدرت برده‌دار زمانه بدل شد.