اولین مستعمره

«سنگال» قدیمی‌ترین مستعمره فرانسه است که در آفریقای غربی و در حاشیه اقیانوس اطلس، میان گینه بیسائو و موریتانی قرار دارد. پایتخت آن داکار بوده و ۹۲ درصد مردم این سرزمین مسلمان و اهل تسنن هستند. حدود ۲ درصد از آنها نیز مسیحی‌اند. زبان رسمی این کشور فرانسه و خط آن لاتین است. در زمان قدیم زیست‌گاه قوم توکولئور بود و به دست این قوم در منطقه رودخانه سنگال پایه‌ریزی شد. با نفوذ اعراب مسلمان در آفریقا، سنگالی‌ها در سده ۱۱ میلادی، به اسلام گرویدند. 
در سال‌های 45ـ1444 میلادی، کاشفان پرتغالی به دهانه رود سنگال رسیدند و از رودخانه گامبیا برای ورود به منطقه استفاده کردند. سپس پایگاه‌های تجارت در دهانه رودخانه‌‌های سنگال، کازامانس و جزیره «گوره» ایجاد شد. این مناطق در نزدیکی شهر داکار قرار دارند. در سال 1638، فرانسوی‌ها مقری در دهانه ورودی رودخانه سنگال ایجاد و در سال 1659، در آنجا شهر «سن لوئی» را تأسیس کردند.
در سال 1677، فرانسوی‌ها منطقه گوره را از دست هلندی‌ها گرفتند و برای اولین بار، پایگاه نیروی دریایی اصلی فرانسه، در غرب آفریقا ایجاد شد و آقای «آندره برو» رئیس کمپانی سلطنتی سنگال، از سال 1720ـ 1697، دامنه نفوذ فرانسه را به داخل منطقه غرب آفریقا گسترش داد. وی صادرات برده، عاج و آدامس عربی را نیز افزایش داد و در حد کمی، موفق به کاشت پنبه و کاکائو در سنگال شد.
طی جنگ‌های هفت ساله (بین سال‌های 1763‌ـ 1756) انگلستان موفق شد تمامی مناطق فرانسوی‌ها را در سنگال تسخیر کرده، آنها را به مناطق تحت سیطره خود در طول رودخانه گامبیا ملحق کند و حکومتی کوتاه‌مدت به نام «سنه گامبیا» را به عنوان اولین مستعمره انگلیس در آفریقا ایجاد کند. مناطق گوره و کازامانس در قرون 17 و 18 میلادی جزء مستعمرات انگلیس بودند.
طی جنگ‌های آمریکا (83‌ـ 1775) فرانسه سرزمین‌های از دست رفته خود را در منطقه، مجدد به دست آورد و طی پیمان پاریس فقط منطقه گوره را به انگلیس داد.
در خلال جنگ‌های ناپلئون، انگلستان مجدد سرزمین‌های تحت اختیار فرانسه را در سنگال از آن خود کرد؛ اما در سال 1815 آنها را برگرداند. در سال‌های 1865‌ـ 1854 میلادی، کاپیتان «لوئیز فیدهرب» فرماندار سنگال بود. نامبرده نفوذ فرانسه را در کل سنگال و منطقه کازامانس گسترش داد و نیز مناطق «کایور» و «والو» را تسخیر کرد.
در سال 1895، سنگال به منزل مستعمره فرانسه با پایتختی «سن لویی» انتخاب شده، بخشی از مناطق تحت استعمار فرانسه در غرب آفریقا بود که داکار، به عنوان مقر اداره آن از 1904 انتخاب شد.