ترامپ در قفقاز چه می‌خواهد؟

هفدهم مرداد، «نیکول پاشینیان» نخست‌وزیر ارمنستان و «الهام علی‌اف» رئیس‌جمهور آذربایجان در واشنگتن با حضور ترامپ توافقنامه صلح بین دو کشور را امضا کردند که سر و صدای زیادی به پا کرد و علت آن هم این بود که براساس این توافق «کریدور زنگزور» دراستان «سیونیک» ارمنستان که دسترسی آذربایجان به جمهوری نخجوان را برقرار می‌کند به مدت صد سال به یک شرکت آمریکایی واگذار گرده است.
جمهوری اسلامی ایران در واکنش به توافق ضمن استقبال از صلح در منطقه قفقاز، اعلام کرد که اجازه حضور بیگانگان را در کنار مرز‌های خود نمی‌دهد؛ معاون وزیر خارجه ارمنستان نیز در سفری به تهران، توضیحاتی درباره این توافقنامه داد. 
 البته باید به این مسئله اشاره کرد که جدای از اینکه آمریکا اهداف طولانی مدت در منطقه قفقاز دارد؛ ولی یکی از دلایلی که ترامپ به دنبال برگزاری جلساتی از این دست هست به دست آوردن جایزه صلح نوبل است تا پنجمین رئیس‌جمهور آمریکا باشد که جایزه صلح نوبل را می‌گیرد.
ترامپ در دیدار‌های مختلف با رؤسای کشور‌ها از آنها می‌خواهد که او را کاندیدای جایزه کنند. آخرین آن سران دولت‌های ارمنستان و آذربایجان بودند که با همین فشار ترامپ را کاندید دریافت جایزه کردن دولت پاکستان، کامبج و رژیم صهیونیستی هم این درخواست را کردند؛ البته ترامپ به این اندازه اکتفا نکرده و با وزیر دارایی نروژ هم تماس گرفته و شرایط دریافت جایزه صبحه نوبل را از وی پرسیده است.
در همین ارتباط هفته‌نامه «اکونومیست» ضمن اشاره به این مراسم پر زرق و برق توافقنامه گفته است که در توافقنامه‌ای که نوشته شده است علی‌اف و پاشینیان حروف اختصاری نام خود را در پایه معاهده نوشته‌اند و آن را امضا نکرده‌اند، زیرا آذربایجان خواستار تغییر قانون اساسی ارمنستان است و اینکه باید ادعا‌های ارمنستان نسبت به قره‌باغ از قانون اساسی حذف شود در مورد پاشینیان هم او محبوبیت بالایی در ارمنستان ندارد و حدود سیزده درصد ارامنه به او اعتماد دارند.
 همچنین با توجه به اینکه سال آینده انتخابات در ارمنستان برگزار می‌گردد، امضای توافقنامه صلح منطقی به نظر نمی‌رسد در اینجا باید به نقش لابی ارامنه هم اشاره شود. لابی ارامنه بعد از لابی‌های صهیونیستی قوی‌ترین لابی در آمریکا می‌باشد لابی ارامنه به رهبری سازمان‌های اصلی خود نظیر کمیته ملی ارامنه آمریکا و مجمع ملی ارامنه آمریکا این توافقنامه را ناعادلانه می‌داند و معتقد هستند که در آن به وضعیت ارامنه قره‌باغ آزادی، زندانیان ارمنی و حق بازگشت آوارگان ارمنی اشاره نشده است و اینکه واگذاری این کردور به آمریکا حاکمیت ارمنستان را به خطر می‌اندازد؛ لابی ارامنه در تلاش است از تمامی ظرفیت خود که شامل نمایندگان کنگره و فرماندار ارمنی استفاده کند تا با این توافق مقابله کند. فراموش نکنیم لابی ارمنه در اوج درگیری‌های ارمنستان و آذربایجان «نانسی پلوسی» رئیس وقت مجلس نمایندگان آمریکا و تعدادی از اعضای این مجلس را در حمایت از ارمنستان به این کشور آورد. در انتها می‌توان گفت که جمهوری اسلامی باید از همه ظرفیت‌های کشور‌های منتفع در این موضوع مانند روسیه چین و هند استفاده کند تا کمترین آسیب بر منافع کشورمان وارد شود.