«محمدجواد حقشناس»، فعال چپ و عضو حزب اعتماد ملی، در یادداشتی در روزنامه اعتماد، مهدی کروبی را با شور و حرارت «رهبر مستقل اصلاحات» در انتخابات ۸۴ و ۸۸ نامیده است! او با قلم تند و تیز خود مینویسد: «کروبی در انتخابات ریاستجمهوری ۱۳۸۴ و ۱۳۸۸ شرکت کرد و با تأکید بر عدالت اجتماعی، حمایت از حقوق اقلیتها و مبارزه با فساد، خود را به عنوان رهبر مستقل اصلاحات معرفی کرد. در همین دوران، او مجمع روحانیون مبارز را ترک و با کمک جمعی از یاران نزدیکش حزب اعتماد ملی را تأسیس کرد؛ حزبی حرفهای و اصلاحطلب با سازماندهی مدرن و فراگیر. همچنین انتشار روزنامه حرفهای این حزب، در بیش از هزار شماره و دفاع از گروههای اقلیت و زندانیان سیاسی، از شاخصترین فعالیتهای او بود. اعتراضات پس از انتخابات ۱۳۸۸ و مواضع شجاعانه او در دفاع از حقوق مردم، جایگاه او را به نماد اخلاق و اصلاحات تبدیل کرد!»
اما این قلمفرسایی پرهیجان حقشناس، انگار بوی خودستایی و حقبهجانبی میدهد که این روزها در میان برخی اصلاحطلبان ستادی به یک اپیدمی تبدیل شده! انگار تاریخ را میخواهند با روایتهای یکطرفه بازنویسی کنند! باید به آقای حقشناس یادآوری کرد که تاریخ با ایستادگی در برابرش کتمان نمیشود! کروبی هیچگاه گزینهای جدی برای اصلاحطلبان نبود! گفتمانی نداشت، طرحی نو درنینداخت و حتی شعار «CHANGE» باراک اوباما را در ۸۴ به تریبون خود چسباند، چون عمق و سطحی برای عرضه نداشت! همین بیمایگی بود که او را در ۸۸ به ورطه تهمتهای سخیف علیه نظام اسلامی کشاند؛ حرفهایی که حتی میرحسین موسوی و خاتمی، دیگر اضلاع فتنه، جرئت گفتنش را نداشتند!
جالبتر اینکه حتی نزدیکان کروبی هشدار میدادند او مرد این میدان نیست! اما عدهای گمان کردند میتوانند از او در فتنه ۸۸ بهره ببرند. حالا به حزب اعتماد ملی نگاه کنید؛ حزبی که چه در زمان کروبی و چه در ایام حصرش، عملاً هیچ اثری در سیاست ایران یا جریان اصلاحات نداشته! فعالیتهای تکنفره کروبی هم که دیگر گفتن ندارد! و حالا این سؤال داغ و ملتهب که چرا سیاست تا این حد مبتذل شده که کروبی را «نماد اخلاق و اصلاحات» میخوانند؟ کسی که نه از تهمتهایش به نظام عذرخواهی کرده و نه از به محاق راندن اصلاحطلبان در دو دهه گذشته به خاطر فتنهگریهای ۸۸ توبهای کرده است!