کشتارهای جمعی!

با گذشت ۱۰ ماه از سرنگونی حکومت «بشار اسد»، خشونت‌ها و کشتار‌های مهارنشده موجب شده است بسیاری از سوری‌ها امید به پایان یافتن سال‌های خشونت‌بار گذشته را از دست بدهند. 

«نیویورک تایمز» با اشاره به گسترش خشونت‌های نیرو‌های امنیتی به سویدا، استان دروزی‌نشین جنوب سوریه می‌نویسد: «خشونت‌ها در این منطقه در تابستان و با اختلاف میان شبه‌نظامیان جنگ‌جو آغاز شد. اما هزاران نفر از نظامیان دولت به این منطقه سرازیر شدند که ظاهراً به منظور سرکوب درگیری بود.» 

به گفته یک ناظر جنگی مستقل، حدود ۲ هزار جنگجو و غیرنظامی‌ـ عمدتاً از اقلیت مذهبی دروزی‌ـ کشته شدند. این یکی از مرگبارترین طغیان‌های خشونت فرقه‌ای از زمان به قدرت رسیدن مقامات جدید سوری و نقطه عطفی برای کشور بود. کشتار‌ها در سویداء برای بسیاری از سوری‌ها الگویی از هدف‌گیری و کشتن اقلیت‌های سوری از سوی نیرو‌های دولتی و طرفدار دولت را روشن کرد. اگرچه پیامد‌های این اقدامات خشونت‌بار برای مجریان آن اندک بوده است. اکنون، خشم ناشی از کشتار‌های جمعی، تهدیدی برای کنترل الشرع بر بخشی‌هایی از این کشور است.

نیویورک‌تایمز نوشته است، برای درک بهتر آنچه در «سویدا» رخ داده است، با ده‌ها شاهد عینی گفت‌و‌گو کرده و صد‌ها ویدئو از هرج‌ومرج‌ها را تجزیه و تحلیل کرده و به شواهدی از جنایت‌های قساوت‌آمیز عناصر وابسته به الجولانی علیه غیرنظامیان دست یافته است. این روزنامه نوشته است، شواهد حداقل پنج مورد جداگانه از اعدام‌های فوری غیرنظامیان دروزی به دست مردانی در لباس نظامی، از جمله گروه‌هایی از مردان غیرمسلح را که در خیابان‌ها برای اعدام بر اثر تیرباران در جوخه‌های آتش صف کشیده بودند، ثبت کرده است.
این روزنامه در ادامه نوشت: «طبق تحقیقات نیویورک‌تایمز، نیرو‌های امنیتی حداقل یکی از اعدام‌های ثبت‌شده را انجام داده‌اند.»

بسیاری از جنگ‌جویان هنگام ارتکاب این قساوت‌ها از خود فیلم ضبط کرده و در شبکه‌های اجتماعی منتشر کردند که موجب رعب و وحشت اقلیت‌ها در سوریه شد. تضمین‌های دولت نتوانسته است ترس‌های جامعه دروزی یا خواسته‌های آنان برای جدایی از سوریه را کاهش دهد.