اصلاح‌طلبان - صفحه 164

مقدمه: جبهه اصلاحات همچون ۲۴ خرداد ۹۲، برای ۲۹ اردیبهشت ۹۶ هم راهی به غیر از اتحاد و همچنین از خودگذشتگی انتخاب نکرده است تا بلکه بتواند مثل انتخابات دوره پیش، سهم و تاثیر بسزایی در پاستورنشینی حسن روحانی داشته باشد و در این مسیر حتی حاضر نیست، اصلاح اموری که به آنها نقد دارد را به عنوان شرط مطرح کند. اصلاح‌طلبان این ادعا را دارند که فارغ از بحث‌های سیاسی و جریانی، ایده آل‌شان تداوم اعتدال و تدبیری است که در سه سال و چند ماده گذشته ایران را از تهدیدهای متعدد نجات داده و در نتیجه آرامش و البته اطمینان خاطر و اعتماد به آینده را به ایرانی‌ها تزریق کرده است. «ما در شرایطی هستیم که تفکر اصلاح‌طلبی به عنوان تنها راه نجات کشور فراگیر شده است و به همین دلیل عموم مردم به آن اقبال نشان دادند. پس در هر شرایطی که امکان معرفی کاندیدا داشته باشیم، می‌توانیم برنده بشویم. یعنی کافی است یک نفر به عنوان سمبل اصلاح‌طلبی به مردم معرفی شود و جریانات اصلی اصلاح‌طلب و شخصیت‌های اصلاح‌طلب از آن حمایت کنند تا رای جامعه را داشته باشد. همچنین این نکته هم در این بین موثر است که دلیل ما این است که رقیب ما هم معمولا شخصیتی برای عرضه در صحنه انتخابات ندارد. چون آنها مبانی فکری‌شان را صادقانه با مردم روشن نمی کنند و با این که مردم چندان علنی وارد صحنه سیاسی در خیلی از صحنه ها نمی شوند، اما انتظار دارند سیاستمداران مبانی شان را صادقانه بگویند و چون جناح مخالف اصلاح‌طلب به این مساله اهمیت نمی دهد، با اقبال عمومی جامعه رو به رو نمی شود.» عبدا... رمضان‌زاده با طرح اظهارات بالا به پرسش‌های «آرمان» پاسخ داده است که در ادامه می‌خوانید.